oyun oynamak

(bkz: çocukluk döneminde daha mutlu olunduğu gerçeği)

ailesi çalışan ve tek bir çocuk olan zavallı ben, hiçbir zaman oyun arkadaşı bulamazdım küçükken. akşamları eve gelir kendi kendime oynamaya çalışırdım. en sevdiğim zamanlar da cumartesileri olurdu: bilirdim ki kuzenlerime gideceğiz. orada beni üç kız kardeşim beklerdi. doyasıya oyun oynardım onlarla. okulu çok severdim ama hafta sonlarını sırf bu yüzden daha çok severdim..
kuzenlerimin ranzasında öyle güzel oyunlar oynardık ki şimdi aklımıza geldikçe hâlâ duygulanırız. ranza olsa büyük ihtimalle oynamayı denerdik de*
oyun oynamak diyince aklıma kuzenlerim gelir işte.

şimdi kardeşimle aramda çok yaş farkı var diye üzülüyorum çünkü küçük bir çocuk için onunla oyun oynamayan abla pek de var gibi değildir, bilirim. olabildiğince oynamaya çalışıyorum. en azından hâlâ zevk aldığım kuaförcülük, doktorculuk gibi şeyler yapabiliyoruz..

sizi mutlu eden şeylere zaman ve bütçe ayırmaktan korkmayın. bu dünyada biraz da olsun kendimizi mutlu etmek için de varolduğumuzu düşünüyorum.
www.hotelcasagranda.com/

kendimi bildim bileli oyun oynarım, gerçeklikten kaçmamı sağlıyor. şimdiye kadar yaşamamın büyük bir sebebi oyunlardır.

son zamanlarda iş arkilerim sağolsun pubgye dadandım, agresyonumu böyle atıyorum fena değilmiş hahsh

özlem duyduğum aktivite.

ne kitap okuyabiliyorum, ne oyun oynayabiliyorum, ne film izleyebiliyorum. kafamda hep "buna harcadığım vakitte şu işi bitirirdim" düşüncesi var ve kurtulamıyorum. sabahlara kadar prince of persia oynadığım, grange romanı okuduğum o günleri özledim valla.

büyüdük ve peşin fiyatına 10 taksitle kirlendi dü amaaan klişeni öpeyim.

ömrünüzü boşa harcamaktır.

seninle bir oyun oynayacağız. sen kazanırsan ben senin, ben kazanırsam sen benim olacaksın. görüyorsun oldukça adil."

işte, flörtüklerime hep bu oyunu sunarım. ay bu karılar da dünden hazır he, "oyş bana uyar" demeyeni görmedim. çöl olmuş bunların hepsi çöl.

git be. numaracıktan yaptım.

neyse dur. ne var? amykos ile polydeukes buna tutulduğunda oluyor da, biz tutulduğumuzda niye olmasın?

yorduğunda keyifli ve garip bir şekilde yorgunluğu fark ettiğin anda mutlu oluyorsun. fiziksel ya da zihinsel.

evde yapılacak en güzel aktivitelerdendir.
sevgilim olsa alırdım kucağıma o izlerken veya koynumda uyurken oynardım bir yandan.
sonra onu da alıştırırdım birlikte milleti trollerdik, sonra biraz anime izlerdik mis gibi geçinir giderdik.

itina ile kadınlar ve ilişkilerden uzak durduğum şu dönemde kitap okumayı,anime izlemeyi ve oyun oynamayı seven bir kadına denk gelirsem, birisinin peşinden asla koşmamak gibi bir huyum olmasına rağmen gerçekten çabalardım sanırım bazı şeyler başlasın diye.

arkadaşlar size bir soru. biz her bayram bunlardan oynarız.

yaşamın sıkıcılığını bi nebze azaltan şey.

belli bir sınır ve kural dahilinde eğlence ve rekabet içeren aktivite denebilir.
şans ya da kadere bağlı oyunları sevmiyorum, el becerisi ve pratik zeka ile oynanan oyunlar beni daha çok sarıyor.

bu akşam kısmetse wow retail sürümünde rogue kasmaya başlıyorum. benim için en güzel aktivite.

kontrollü şekilde oynandığında kesinlikle psikolojiye faydası var. oyun sayesinde hayatım düzeldi desem abartmış olur muyum bilmiyorum ama notlarım bile düzeldi.

#3611303
katılıyorum
dopamin rezervlerinizi hortumlamadığı sürece gayet de faydalı olabilecek bir eylem aslında