öz eleştiri

başkasını eleştirmek hep kolayımıza gelir. öz eleştiri zor olanı yapmaktır. kendimizi eleştirmektir.
ben insanlardan çabuk vazgeçiyorum. buna kendimi de dahil ediyorum.

kendini tartıp ölçüp biçip yargılamaktır.
özeleştiri yapmak insanın kendiyle barışık olmasını sağlar.

kişinin kendi davranışları üzerindeki yargısıdır. çoğu zaman yaparken kendimi ağlattığım oluyor.

öz eleştiri yapan vardır,
yoksa da insanlar bundan korkmamalı, birbirini eleştirmelidir.
gözlem yapmayan, sorgulamayan, eleştirmeyen toplumlar, iyiye güzele doğruya ulaşmakta ciddi sorunlar yaşarlar.
bu durum özellikle ortadoğu ve müslüman toplumlarda oldukça fazla görülmekte, bu toplumların her açıdan dünya ulusları içindeki yeri de bu eksikliğin bir göstergesi olarak karşımıza çıkmakta .
onu konuşma ayıp, bunu konuşma günah, onu sorma, bunu eleştirme....
sonuç, ezik silik mutsuz toplumlar.

suçu kendine atmaktır. bu da güçlü bir kabullenme gerektirir. dolayısıyla kişi kendini ruhen yaralanmış olur.

beri yandan hatayı kendimizde bulduğumuzu fark ettiğimizde olaya daha adil bakıp, özeleştiri yaparak kendi vicdanımızı rahatlatabiliriz. kısa zamanda hızlı düşünmek gerekir. ve olayı bu süreçte iyi süzmek gerekir.

hiç olmaması da fazlası da kişinin kendisine zarardır. şarttır ancak yaparken insan başkasına olduğu kadar kendine de nazik olmalıdır. bu ayrımı yapamayınca içinde sürekli yaptığın her işe kusur bulan ve acımasızca eleştiren bir insan yaşamış oluyor. bu da insanın özgüvenini düşürebilir.

bir insanın kendini yerli ya da yersiz eleştirmesidir.

yapabilmek, olgunlaşmanın belirtilerinden birisidir.

insan olduğumuza dair bir hatırlama, gelişimin, ilerlemenin temel kaynağı. yalnız birey bazında değil gruplar ve diğer topluluklar da bunu yapabilmeli.

hayvan gibi yiyorum (buradan hayvanlardan özür diliyorum deyiş öyle. yoksa ben sizin 50 katınızı yiyorumdur) mesela.

azı karar,fazlası zarardır...

dünyada yapılası en zor eylemlerden biridir.yaptım dersiniz sonra bir ama ile devam eder.

hep başkalarını suçlarız ama belki de onların mecburen katlandığı, idare ettiği kişi bizizdir, bunu ancak kör noktalarımızı fark ettiğimizde çözebiliriz. özeleştiriyi hakkıyla yapabilmek, kendinle yüzleşmeyi gerektirir ki bu da dünyadaki en zor şeylerden biridir çünkü insan, hem hata eder hem de onu rasyonalize etmenin yollarını bulmada ustadır.

özelestiri kişinin kendi eksiklerini görebildiği gibi kendisine iltifat edebilmesi, kendisini takdir edebilmesini de içerir. suçu kendine atmak, kendini yargılamak değil-dir maalesef eleştiri diyince herkes yargılamak sandığı icin boyle sanılmaktadır. özellikle bizim ülkemizin bir kesimi ve doğu toplumları (japonya, hindistan ve orta dogu gibi) kendilerini asla övemezler, kendilerinde olanın hep başkası tarafından görülmesini isterler bu da ne yazık ki büyük mu buyuk bir onaylanma kosullamasina sokar kisiyi. üniversitedeki hocam amerikada insanların oturup kendilerinden kasmadan rahatlıkla söz edebildiğini, is mükâfatlarında senin iyi yönlerin nedir dediğinde rahatlıkla kendilerini yuceltebildiklerini söylemişti. her seyi geçtim bir ic anadolu kültüründe yetişmiş biri olarak, bizim burda el övsün derler, bırakınız kendinizi övmeyi sizi anneniz babanız yakınınizin övmesi bile sakıncalı ve küçültücü bir durum olarak degerlendiriliyor. kişinin kendini yerden yere vurması ise aşırı sempatiklestiriyor kişiyi. vay be diyosun baksana kendi hatalarının farkında helal olsun. şahsen ben demiyorum da çoğu diyor. oysa ben bu tablonun altında belki küçük bir takdir görememiş, belki bunu dile getiremediği icin yaptıklarını küçümseyen kendini mikroskopla ama etrafı teleskopla gören birilerini görüyorum. sonunda da hayatlarinin sonunda kimselere yaranamadim diye trajedi hikayeleri anlatacaklar bu kisiler
özelestiri eger iki uçlu ise oldukça olgunca ve insanın kendini ne kadar geliştirmiş oldugunu gösterir. ama kendini de yerden yere vurmak , fazla mütevazilik cahil insandan nasihat dinlemekle son bulur. kendinizin iyi yönlerini de dile getirin bırakın nasil algilanirsaniz algilanin. başkaları ne der diye kendinizi kendi gözünüzde düşürmeyin. kendinizin hem hakimi hem de avukatı olmayı bilin. herkes gittiginde kendinizle bas basa kalacaksiniz. unutmayin siz kendinize nasil davranirsaniz o onay almayi beklediginiz herkes de size oyle davranir.sevgiler.

özeleştiri yaparken bazen çok yüklenip kendini ağlatmak...

insanın kendinden başka kimsesi yoktur kendinize dürüst olursanız (ilk başta acıtsa da) hayat kalitenizin arttığını göreceksiniz

kararında yapılırsa iyidir ama ben biraz suyunu çıkarıyorum herhalde.
böyle düşününce 80 kiloysam 79 u kusur çıkıyor.

bolca ama gerçekten içten bir şekilde eğrisi doğrusuyla yapılması gereken bir şeydir. iğneyi de çuvaldızı da kendinize batırıp,hatalarınızla yüzleşmeniz gerek. ben çok yaparım ve hep faydasını görmüşümdür.

azı da fazlası da zarardır. öz eleştiri yoksunluğu çevredekiler için zarardır, fazlası ise bireyin kendine işkence etmesine neden olur. eksilerinizi ölçmeniz çok güzel ve olması gereken ama artılarınızı da atlamayın. her şeyden öte düşünüyorsunuz, düşünebiliyorsunuz. buna sahip olmayan iki ayaklı salatalıklarla dolu bir dünyada büyük bir artı. yüklenmeyin kendinize kuzum.

çoğu kişinin yapmadığı bir beceridir ince bir çizgi vardır aşmamak lazımdır ben o çizgiyi çok aşarım mesela gerek yok kararında iyidir .

ben bunu abartıyorum galiba..