pişmanlık

kafası çalışmayan insanı daha güzel bir insan yapma niteliğine sahip olmayan fenomen. kaygı, acı ve çaresizlik çeşitlerinin hiçbiri, bilincinde doğru düzgün bir zihniyet işletmeyen insanı olgunlaştırmaz. tecrübeler insanları alık bir balık olmaktan alıkoyar ancak onları toparlayıp yavru balık sürülerine dönüştürür.

pişman olmadım ama pek çok şeyi öğrendim. öğrendiklerimi sonraki seferlerinde uyguladım. sayısız örnek verebilirim çünkü aslında benim hayatım bu basit fikrin uygulanmasıdır.

bazen söylediklerindir, bazen de söyleyemediklerin.

o, dudaklardan çıkamayıp boşlukta dağılamayanlar var ya hani, işte onlar kuyusudur insanın, alır içine, lal eder, bir daha da bırakmaz.

iddaa oynamaktır. sabah saatlerinde 100 tl yatırdığım kuponun son maçında ilk 15 dk 2 gol oldu, sonrasında ise maalesef böyle bitti ve bir kez daha tek golden yattım.

içine öküz oturmak hissi veren lanet bir eylem.
uzun süreli etkileri olan ve hayatinizi degistirmis bir pismanlik ise daha kötüsü yoktur sanirim dünyada.

bazen yaptıklarımızdan bazen yapmadıklarımızdan ötürü duyduğumuz kötü hissiyat. keşke ile başlayan cümlelerimiz. kalbimizin kırıkları, bize batan kırıkları.

kemirgen bir haşere gibidir.

genel olarak geçmişimle barışığım bir tek olay dışında. yaptıklarımı sonrasında değerlendirdiğimde ah keşke diyen bir mizaca sahip olmadım ama sadece bir olay yaklaşık bir haftadır bana keşke yapmasaydım dedirtiyor. içim içimi yiyor. tekrar sigaraya başladım ve tekrar yarın yokmuş gibi delicesine içiyorum.

bundan yaklaşık 4 sene önce babamın engelli indirimi ile en basitinden bir fort fieasta aldım. öyle arabasına çok anlam yükleyen bir kişi olmadım hiçbir zaman. bu araba tatmin değil zorunluktu. 4 sene sonra ablam emekli olduğunda özellikle babam ve annemin işlerini görecek, onları hastaneye vs yerlere götürecek bir araba.
tam 4 ailenin ihtiyacını gören sevimli, uygun bir araç. çok da iyi fiyata almıştım. araba almayı 4 yıl öncesinden planladım ancak sen plan yaparsın tanrılar gülermiş..

evet arabayı kolaylıkla aldım. ama 2017 ocak ayında bir taciz telefonu aldım. çok mide bulandırıcıydı. şavkım kaymaya başladı. tüm dünya üzerime geliyordu ve ben yapayalnızdım çok ama çok ağır bir depresyona girdim. kontrolümü kaybettim ve ölümcül bir kaza yaptım arabam perte çıktı. bana verdikleri para ile yeni araba almam mümkün değildi.

tam 4 yıl sonra seneye ocak ayında, düşündüğüm gibi ablam emekli oluyor. biz ailecek arabasız kaldık. araba lüks değil ihtiyaçtır ama özellikle dolar artışından sonra arabaların fiyatları uçtuğu için lüks haline geldi.

şimdi o zaman geri dönseydim soğukkanlılığımı kaybetmeseydim o kazayı yapmasaydım diyorum. kontrolümü kaybettiğim için çok pişmanım.

umarım her şey yoluna girer.

bazen gece uyutmayan duygudur.

içinde keşke barindiran duygu durumudur

insanın kurdudur, içten içe yer insanı. bir şekilde çıkılmalı bu durumdan, gerekirse kendini kandırarak. böylesi daha hayırlıdır belki diyerek.

yoksa keşkeler bataklığında boğulur, olduğunuz yerde sayarsınız.

ben sadece bana yapılan haksız fiillere karşı savunma gösterdim bu hayatta. evet saldırdığım oldu ancak yapılan hiçbir kötülüğü başlatmama gibi bir prensibim vardır. karakterim böyle. her zaman da insanlara karşılıkvermem. pişmanlık duyacağım bir şey kimseye yapmadım. yapmam da.

format abi özür dilerim.

nebe sûresi 40. âyet-i kerimede meâlen; ''şüphesiz biz sizi, kişinin önceden elleriyle yaptıklarına bakacağı ve inkârcının, "keşke toprak olaydım!" diyeceği günde gerçekleşecek olan yakın bir azaba karşı uyardık.'' şeklinde târiflenen yakıcı bir duygudur. allah, bizi bütün pişmanlıklara rahmet okutturacak büyük pişmanlık azâbından korusun.

içinde kalan iyi ya da kötü düşünceler.

çoğu zaman yapmak yerine yapmamayı seçtiğimiz için ne yaşanacağını da bilemediğimiz olayların bizde bıraktığı merak, hüzün ve bunlar gibi birçok duyguların karmaşıklaşıp insanın içine oturması durumudur bence kendileri.

ölümden sonra da her insanın yaşayacağı duygu, şöyle ki:

zülkarneyn aleyhisselâm ordusuyla gece yolda giderken ordusuna:

- ayağınıza takılan şeyleri toplayın, diye emir verir.

ordu bu emri duyunca; içlerinden bir grup:

-çok yürüdük, çok yorgunuz. gece vakti bir de ayağımızı takılan şeyleri toplayarak boşuna ağırlık mı yapacağız. hiçbir şey toplamayalım,
diyerek hiçbir şey toplamıyorlar.

ikinci grup ise;

- madem komutanımız emretti, birazcık toplayalım, emre muhalefet etmeyelim. zira ordunun komutanına itaat etmek gerekir, diyerek az birşey topluyorlar.

üçüncü grup ise;

-komutanımız bir şeyi boşuna emretmez. muhakkak bildiği bir şey vardır. bir hikmet vardır, diyerek bütün abalarını ağzına kadar doldururlar.

sabah olduğunda bir de bakıyorlar ki, meğer bir altın madeninden geçmişler de, ayaklarına değen şeylerin altın olduğunun farkına varamamışlar.

bunu anlayınca:

hiç almayan birinci grup;

-ah niçin almadık! nasıl dinlemedik komutanımızın sözünü. keşke alsaydık! bir tane bari alsaydık diyerek pişman oluyorlar.

az alan ikinci grup ise;

-ah ne olaydı da biraz daha fazla alsaydık. ceplerimizi, abalarımızı hınca hınç doldursaydık diye sitem ediyorlar kendilerine.

çok alan üçüncü grup ise:

- keşke gereksiz, lüzumu olmayan eşyalarımı atsaydım, daha çoktoplasaydım. her şeyimizi doldursaydık, daha fazla alsaydık diyerek, fazla almalarına rağmen üzülüyorlar.

işte bu misalde olduğu gibi, ahirette bütün insanlarda bunun gibi ağıtlarda bulunacak.

kafir olan;

- keşke iman etseydik, keşke inansaydık da hiç olmasa cehenneme girdikten sonra iman etmemiz sonucunda cennete girseydik, ebedi cehennemden kurtulsaydık,

mümin, fakat az sevabı olan;

-keşke biraz daha sevap işleseydim de, biraz daha ikrama mazhar olsaydım.

mümin, çok sevabı olan ise;

-ah ne olaydı da makamımı biraz daha yükseltecek bir vakit daha namaz kılsaydım, biraz daha fazla sadaka verseydim, oruç tutsaydım, biraz daha sevap işleyecek ameller yapsaydım... diyeceklerdir.

rabbim bu misallerden ders almak nasip etsin...

amiin

pişman olunan kararların çoğu duygusal olarak alınan kararlardır, geri kalan her şey için mastercard.

pişmanlık aslında çok hissettiğim bir duygu olmadı şimdiye kadar hep iyi ki diye yaklaşırdım iyi kötü her şeyi hayatımda artı olarak görürdüm ama zorla pişman edildim evet hemde en çok iyi ki dediğim şey bana bu hayatta hiç hissetmediğim pişmanlık duygusunu iliklerime kadar hissettirdi çok zorladım kendimi iyi hissetmek güzel hatırlamak için ama öyle bir pişmanlık yaşattı ki tüm iyi kiler bir anda of be oluverdi öyle işte pişmanım...

en ağır duygulardan.
keşke'nin kardeşi. belki de takendisi.

ben 15 ay askerliğin son demlerine denk geldim malesef. 3 üniversite bırakıp okuyamamanın cezasını çektim. yüzüklerin efendisindeki orkların gerçek olduğunu orada gördüm. hayatında hiç rastlamayacağınız veya az rastlayacağınız adamlara mecburen yakın olursunuz. bunun üstüne tim olarak askerlik yapmak da eklenir.
üniversiteyi bitirip de gitmediğime öyle pişmanım ki anlatması zor.