pişmanlık

yapılan bir davranıştan ötürü duyulan eseflenme, kendini kınama ve keşke deyip dövünme hali, hareketi.

kelime dağarcığımızdan çıkardığımızda, yerine koyacak bir kelime ya da tavır bulamadım ben henüz. ve insanlarda sık sık fark ediyorum ki dertlerini anlattıkları zaman çok sık yaşıyorlar bu durumu: keşke anlatmasaydım.. geriye dönük bir kınama. olmalı mı olmamalı mı? bana kalırsa olmamalı. zira aşk ağlatır dert söyletir derler. derdini anlatınca ne oluyor? ben çözemedim. küçük mü düşüyorsun? bu dertten muzdarip olduğun için, tanımadığın birine anlattığın için kınanman mı gerekiyor? yoo... hiç de öyle bakmıyorum meseleye.

herkes zamanının bir diliminde, belli başlı dertlerle sınanır. ama geçer, ama kalır. bu durumda kimi anlatıp ferahlamayı seçer, kimi içine atıp çözümsüz kalmayı. geçtiğimiz yaz, bi yazar bana anonim kalmak gibi bir gayretim yok, dertlerimi gizlemek gibi de. sonuçta bu benim ve dert de benim. neden gizlemek, üzerini örtmek isteyeyim? ben üzerini örttüğümde, o dert yok mu olacak?.. demişti...

o kadar haklıydı ki. şimdi ben de ona katılıyorum. insan, insanın aynasıdır efenm. ne tutarsanız ,karşınızda onu görürsünüz.
ama iyi, ama kötü.
bu nedenle pişman olmak, pişmanlık da; aynanın gizil kalmış hazinelerindendir. ne kadarını kaygı duymadan bağışlayabildiğinize bağlı.*

keşke......

evet keşke..

pişmanlık nidası. ne kadar derinden söylersen o kadar pişmansındır.

ama pişmanlık 2 türlüdür.

keşke yapsaydım....bu pişmanlık hafif atlatılır.
keşke yapmasaydım...bunun altından kalkamazsın.

en nefret ettiğim...
boş konuşup boş yaşamayı seviyorum.
bunun için pişman olmalı mıyım?
hayır. hayat çok boş zaten.
hem depresyondayım ne gerek var ?
şu hissiyatı alın benden gebertin.

bir daha pişman olmamak için her şeyi yaparım.
bir kendinden özür dilemeyi öğrenemedin p*şt.

pişmanlık bu işte.
ne dediğini bilemezsin.
bir dakika...
aydınlanma yaşadım hıağ..
neyse karanlığa dönüşüm uzun sürmez.
pişman olmamak adına geber.
sıkıldım.

din pişmanlıktır. insanların yaşam sevincini, dünyanın güzelliklerinden tat almasını yok eder. karşılığında ise ahlak değil, ölüm sevicilik yutturur. halklar ise dine elini verirken kolunu kurtaramazlar.

amaaan diyerek savruşturunuz. ya da halının altına süpürünüz? ben savruşturduğuma inananlardanım.
çok tatsız bir şey pişmanlık. çok pişman olacak gibi hissedersem diyorum ki kendime ' ey eppur, o gün ve o an gerçekleşse tekrar, bir sürü ihtimal varlığını koruyacak ve sen yine bunu yapacaktın.'
tamam tamam, savruşturuyormuşum.*

yaptığınız ya da yapmadığınız şeylerin keşkeler silsilesidir.
yaptıklarınıza değil yapmadıklarınıza pişman olun .
*

dünyanın en zehirli sözcüklerinden biri olan "keşke"yi hayatımıza sokan duygudur. "keşke böyle olmasaydı, keşke şöyle yapmasaydım." ben de çok demişimdir ama bir faydasını görmedim. içinde olduğunuz zamanda, geleceğin seyrini değiştirecek bir şeyler yapabilecekken geçmişle haşır neşir olmanın bir anlamı var mı? çok geçmeden öleceğini anlayan bir kelebeğin tekrar kozasına sığınmak istemesi kadar anlamsız ve dahası imkansız. en iyisi o kelebek bir an önce, kısacık hayatını güzel kılacak anıları yaratmaya başlasın.

"pişmanlık tövbe yerine geçer" anlamında bir nebevî söz vardır.

seni kabul etmiş hatta sevmiş insana kasti şekilde sinirle kötü laflar etmektir.
benim bir babaannem var sözlük. bana annelik etmiş biri. son zamanlarda kendimi tanıyamıyorum sinirden. gayet iyi niyetle sorduğu sorulara bile kötü cevaplar veriyorum ve bu durum beni çok yaralıyor. ne yapacağımı bilmemek daha çok yaralıyor.

geçmişe gidip yanlış yaptığın şıkları silme isteğidir.

ölmekten beter duyguların başında gelir bazen. keşke öyle yapmasaydım, öyle demeseydim diye kalbi çürütür...

bence pişman olmamayı insanın kendine düşüne düşüne nakşetmesi gerekiyor. yaptığınız hiçbir şeyden pişman olmayın öyle gerekiyordu ve yaptınız bu kadar basit.

çıkarımınız olmayacaksa sağır olunuz aksi halde yaşayan bir ölü olursunuz.

pişmanlık insanın kendisine yaptığı en büyük kötülüktür bana kalırsa. çünkü pişman olunan şey üzerinde düşündükçe önünüze bakamazsınız. geride kalmış değiştirilemeyecek bir şey için neden bugünü ve yarını çöpe atalım ki? yaşanan her neyse ondan ders çıkartmak gerekir. budur işte hayatın öğretisi. her ne yaşarsanız yaşayın, her kimle karşılaşmış olursanız olun mutlaka bunun bir sebebi vardır. ondan alacağınızı alır, yolunuza devam edersiniz.

pişmanlık denizlerinde boğulmayın. o uğursuz duygunun sizi kör etmesine izin vermeyin.

yaşamın, bilinen geçmiş zaman ekiyle birlikte kullanımıdır.

her gece kâbus gibi üzerime çöken his.

geçmeyen bitmeyen sonsuzluğa doğru yaka paça sizinle birlikte gelen birsey. unuttum geçti dersin de aynaya bakınca gözünün içine bakar.

öldürmedigim için pişmanım evet.

allah, günahkarlıktan ve zalimlerden olmaktan ötürü boynumuzu büktürmesin.

yapıp pişmanlık duymak vs yapmayıp pişmanlık duymak

yapıp pişman olmanın bir rahatlatıcığı özelliği vardır; yapmış olmak. yaptım olmadı, diyebilmek huzurlu bir pişmanlıktır. yapmayıp pişman olmak, akla her geldiğinde bir soru getirir. acaba, diyerek bir düşündürür.

kimse bile bile pişmanlık duyacağı bir şey yapmaz. duygularıyla hareket eden kişi genelde pişmanlık duyacağı hareketler yapar. dolayısıyla hayatını yönlendirirken duygularıyla ya da akılcı davrananlar arasında bu fark oluşur. bir tarafın heybesi çok daha ağırdır maalesef.