#polislerintiharediyor

twitter'da şu an gündem. bugün de yine 26 yaşında bir polisin intihar haberini aldık. buradan
bunun üzerine twitter'da böyle bir hashtag açılmış. bir ayda tam 20 polis intihar etmiş. yanlış giden birçok şey var demek ki, bunlar sorgulanmalı, düşünülmeli. bu insanlar neden canlarına kıyıyor araştırmalı, üstünü örtmemeli. sanırım birinin evinden şöyle bir not çıkmış:

bundan bize ne?
(bkz: a.c.a.b) ya da (bkz: 1312) düzenin bekçileri intihar ediyormuş diye üzülecek değiliz.
bu mesele sadece türkiye için değil.
dünyanın her yerindeki polislere karşı bu şekilde düşünüyorum.

konu türkiye ise buyurun.
yılda kaç kişi karakollarda işkence, taciz ve tecavüze uğruyor?
yılda kaç tane çocuk evet çocuk polis kurşunu ile katlediliyor?
polis öyle bir havaya girmiş ki hakkında yakalama veya arama kararı olan kişiye sanki infaz kararı çıkmış gibi davranıyor.
şüpheli konumundaki kişilere ceza verecek cürete sahipler.
şimdi de psikolojik nedenlerden dolayı intihar edenler için bizim de üzülmemize kamuoyu oluşturmada yardımcı olmamız talep ediliyor.
yok öyle yağma.
gidin süslü süleyman'a dert yanın.
oh olsun tişörtleri giyerken iyiydi!

bizi enterese etmeyen olay.

geçtiğimiz günlerde intihara kalkışan bir yazarımız vardı, bir süre için bu başlıkların olmaması çok daha iyi olur diye düşünüyorum.

napalım?

her şey olabilir. pek çok sebebi mümkün. şu alengirli yeni metodlarla üretilmiş olan aşıların, psikiyatrik etkileri araştırılmış mıdır acaba?

yarbay ali tatar'ın arkasından "mermiye kafa attı" diyen mahlukatın benzer türlerinden ne çok varmış lan? ne biliyorsun bir takım kliklerin hem nefret uyandıracak işleri yapıp hem de belki onlara karşı çıkan bu genç polisi istifaya zorlamadığını? kendilerinden olmayan diye bir düşüncesi olamaz mı polisin içinde bazı kliklerin? vallahi siz akıllanmazsanız.

son 24 saatte 3 polisin intiharıyla gündeme gelendir. buradan

niye ki? dolgun maaş, kral gibi hareket etme hakkı! bence polis olmakla alakası yok. psikolojileri bozuk...

önemsenmesi gereken bir başlık ve etikettir. çünkü askerler ve güvenlik güçleri psikiyatriyr başvurduğunda ya da psikolojik bir belirtileri fark edildiğinde, hemen sağlık kuruluna sevk edilerek silahlarının alınması, geri göreve alınma gibi risklerle karşı karşıya kalırlar. öğrencilik döneminde başvururlarsa mesleğe alınmazlar. bu konular intiharlarla ilgili midir, bu meslek gruplarının sağlık hizmetlerine ulaşmasında sorun oluşturmakta mıdır, araştırılmalıdır.

peki neden?
ekonomik nedenler mi?
ruhsal problemler mi?
mobbing mi? ne kardeşim ne? öyle hashtag açacaklarına önce bunu araştırın. hashtag açmak kolay, önemli olan bu nedenleri açığa çıkarmak ve gidermek.

bu tamamen sistemin suçudur. polislik stresli ve zor bir meslektir. önüne gelen torpilliyi polis yaparsanız sonuç böyle olur. polis olacaklar ciddi bir psikiyatrik muayene ile seçilmelidir. yüz metreyi on dört saniyede koşması ya da üç adımda on metre atlamasının bir önemi yoktur.

anası ölse ortalığı yıkacak primatlar bize ne diyorlar. oysa onların da birer insan olduğunu, aralarındaki çürüklerin bu ölümleri haklı çıkarmadığını unutuyorlar.

yolda ayağına basılsa taciz diye ağlayan feminaziler, suriyeli bebek öksürse varını yoğunu seferber eden siyasalcılar için bunlar elbette ki önemsiz olacak. çünkü dikkatleri kendi üstlerine çekemiyorlar.

t:üzücü ve araştırılması gereken olay.

işini hakkıyla yapmayan haksızlıklara ve olan onca olaya götünü kıpırdatmayıp sessiz kalıp oturanların intihar etmesi beni ilgilendirmez. geri kalanları da pek aşağı kalır değil bu durumlara bakıp akşam eve gelip izliyorlar haberlerden. karakola “taciz edildim bir polis tarafından” diye gelen kadına (erkek de olabilir bu sadece aklıma gelen örnek) o çok pişmanmış bak ben onunla konuştum bir güzel dövdüm ben onu sen şimdi git bir güzel duşunu al bir şeyciğin kalmaz diyen o polisler cehennemin dibine de gidebilir hiç umurumda değil.

beklenen hashtaglerden. daha farklı meslek ve zümreler için de benzer hashtagler bekleniyor. üzücü haliyle ama beklenmedik de değil. bir adım öncesinde de uzman askerler ve gençler intihar ediyor haberleri gündemi meşgul etmişti. polislerin intiharlarının, neden-sonuç ilişkisi bağlamında, kategorileri (intihar süsü verilmiş cinayetler hariç) gerekli bilimsel araştırmalar yapılarak belirlenmelidir. bu yapılmadan konu üzerine yapılan siyasi etkinlikler topluma kazanım olarak yansımayacaktır.

ayrıca; #işcinayetlericanalmayadevamediyor

bkz.

sabahtan akşama kadar sağda solda eften püften şeylere duyar kasanlar, gelmişler napalm diyorlar ölmüş gitmiş adamların arkasından ne diyelim kendinizi önemli sanmaya ve dünyanın en iyi insanı olduğunuzu düşünmeye devam edebilirsiniz. her ne kadar öyle olmadığınızı içten içe bilseniz de.

26 yaşında bir polisin intihar etmesi sonrası ortaya çıkan hastagtir. sebebi ise kişisel değil, toplumsaldır. ınsanlar daha çok görünür oldukça saldırıya daha açık oluyorlar bu da onların korkmalarına sebep oluyor. ve korku da çeşitli psikolojik rahatsızlıklar yaratıyor sonu ölüme kadar giden.

sebeplerinden biri vicdan azabı ve pişmanlık olabilir.

adaleti sağlaması gereken polisler, sırf birilerinin yandaşı olduğu için “torpillilere farklı, düz vatandaşa farklı” davranmak zorunda bırakılıyor. hali ile pişmanlık ve vicdan azabı hissediyor olabilir bazı polisler.

suçlu eğer akepe, mehepe yandaşıysa hele bir de bir yerlerde amcası, dayısı, tanıdığı varsa, polise sadece o suçlu karşısında el pençe durmak ve bu adaletsizliğe göz yummak kalıyor ki bence her insanın kaldırabileceği işler değil bunlar.

büyük omurgasızlık, haysiyetsizlik, karaktersizlik ister böyle durumlarda suçluya karşı sessiz kalmak. herkesin harcı değildir yani.

üzücü ve düşündürücü.

ülkede adalet kalmadı çünkü. haksız da olsa o kişinin tarafını tutmak zorunda kalıyor polisler.

sebebi öğrenilmesi gerekir. üstelik asker ya da polis olsun silah taşıyan meslek gruplarının, periodik psikolojik danışma alması gerekirken.

olanlara mı üzülsek napalım diyenlere mi, kimse canı sıkıldığı için kendini öldürmez. bir insanın canına kıyması kolay bir şey mi, nasıl bu kadar acımasız olabildiniz?

konuya gelecek olursam ülkenin birçok kolunda adaletsizlik, düzensizlik, torpil, mobbing var -yine intihar etmiş bir polis notunda mobbingten bahsediyordu- bir yerlerde tag açmak yerine bunların önünde geçilmesi bunun için çabalanması gerekiyor, suçlu aranacaksa intihar edenler değil bunlara sebep olanlarda aranmalıdır. özellikle ülkenin güvenliğinden sorumlu olan meslek grupları için psikolojik anlamda daha çok destek sağlanması gerektiğini düşünüyorum hem kendileri için hem halk için.