red dead redemption 2

eski karımiz mary linton arada mektup yazıp göndermesi ile ve oh arthur.. şeklinde başlayan cümleler yüzünden arthur un her seferinden dünyası dengesi şaşıyor. koskoca arthur morgan kadının yanında şekilden şekile giriyor.
pelteye dönüyor bildiğin.
o tiyatroya gittiğimiz sahne, mary nin bırak her şeyi kaçalım demesi. yeminle opsiyon çıkmasını bekledim mary ile git diye direkt seçer oyunu yarıda bırakırdım hiç umrumda değil. ben bağırıyorum git arthur git bırak lan şu hayatı diye ekranın arkasinndan.

hayatımda iki oyunda göz yaşları mavi gözlerimden aktı, biri mafia the city of lost heaven in finalinde, ikincisi de aha sevdiğimin rdr 2 sinde.
spoiler
lan rockstar ciğerimi söktün lan ciğerimi. hastalıktan son anlarını yaşattın arthur morgan a, atını öldürdün, en sonunda onu öldürdün. böyle bir karakter yapıp oyuncuya hayvan gibi bağlayıp onu elinden almak nedir. allahsız! hala ağlıyorum lan!

birazdan 1050 ti ile oynayamayı deneyeceğim oyun.

edit: üstteki yazarı da bilmem ne yapsınlar. spoiler yedim.

objektif olarak bakarsak, bakın objektif diyorum; net dünyanın en iyi 5 oyunundan biridir. o kadar derin ve incelikli yapılmıştır ki, biraz dikkat ederseniz hayran kalırsınız. karakterin en ufak hareketlerinin bile animasyonu vardır. bir silahı normal zamanda yavaşça çıkarır, savaş anında hızlı çeker altipatlarini misal. npc hayat döngüleri zaten inanılmaz ötesidir. herşeye tepki verir ve gelişirler. kısacası teknik ve içerik anlamda bile başyapıt sayılabilir. eğer temasını ve türünü seviyorsanız zaten illaki oynayacaksınız defalarca.

oyun oynayan herkesin bir gün tecrübe etmesi gereken eser. post modern zamanın sanatı. oynanan film. detay manyağı yapar insanı.

detaylar müthiş, grafikler müthiş*, yan görevler müthiş, hikaye müthiş. karakter gelişimini dibine kadar hissediyorsunuz. hiçbir şey yapmayıp sağda solda gezseniz bile yıllarca sıkılmayabilirsiniz. ben hikayeyi ilk kez bitirdiğimde direkt esc'ye basıp new game demiştim, o da bitince epilogue kısmını oynamadan tekrar new game dedim. hiç yaptığım bir şey değildir halbuki. aynı oyunları yıllarca oynarım ama arka arkaya üç kez oynadığım hiç olmamıştı.

birkaç anı anlatayım bir de.
ilk başladığım zamanlar bir gece vakti valentine'de geziniyordum. o sırada iki adam kavga etmeye başladı, sonra birisi hadi bakalım dedi ve tabancasını çekip bunu vurdu. ben dalmış bakarken "do you want some" deyip beni de vurdu. tabancamı bile çekemedim acemilikten.

yine valentine'de gündüz vakti gezerken bir çitin üstüne oturmuş üç kişi bana laf attı. siz misiniz laf atan dedim antagonize ettim bunları. sonra beni çok pis dövdüler. can havliyle bıçak çektim onlar da tabanca çekti. beni çok pis dövmeye devam ettiler. bir araba dayak yedim. üzgünüm arthur morgan.

ayrıca yarı siyahi yarı yerli, dünyaya dışlanmak için gelmiş charles adamın dibidir.

sı kı cı

bugüne kadar çıkmış bütün oyunlar arasında kalite açısından en iyisidir. en iyi animasyon, en iyi yaşayan şehir/kasaba/mahalle/ülke, en iyi sanat çalışması, en iyi detaylar bu oyundadır. tek eksiği anlattığı ana hikayenin yavan kalmasıdır. bunun dışında her detay inanılmaz. bak oyunu yavaş ilerliyor diye beğenmesen bile kalitesine tek laf edemezsin. çünkü daha kalitelisi yapılmadı. rockstar bu oyunla çıtayı öyle bir yere koydu ki kendilerinden başka o çıtaya ulaşmaya çalışacak göt de hiçbir firmada yok.

az önce bitirdim.. yok böyle bir oyun. oynarken şaşırmaktan oyuna odaklanamadığım noktalar oldu.. meraktan hemen bitireyim isteği varken aynı zamanda bitmesini hiç istemeyecek kadar çelişkiye soktu. tüm oyunların zirvesi net rdr2 bana göre. detaylar, grafikler, hikaye, karakterlerin derinliği, diyaloglar.. her şeyiyle mi kusursuz olur bir oyun! bir daha oynadığım hiçbir hikaye oyunu beni tatmin etmeyecek, eminim.. oynayın dostlarım, hayatınızdan 60 saati gidip tv izlemeye değil de bu oyuna ayırın. oyun diyip geçmeyin, boş zaman öldürmek değil bu. hayata karşı birçok anlam çıkarabileceğiniz farklı bir deneyim.

oyun dünyasının geldiği en uç noktayı gösteren oyundur.

2. defa yeniden başladım ve oyun o kadar geniş ki muazzam bir zaman istiyor oyunda yapılacak şeylerin sınırı yok. elbette iş güç varken rdr nin hakkını vermek çok zor ama...
bu sefer de sadece görevler dışında dünyaya daha çok vakit ayırarak ilerliyorum. ve bununla birlikte bir önceki playthroughdan farklı olarak gaddar olmayı tercih ettim. o kadar acımasız oynuyorum ki yardım isteyenlerin bile sawed off ile kafasını patlatma gibi bir yola girdim,kendisini değil atı varsa onları da katlediyorum. daha oyunun başında onur seviyem en dibe düştü.
bu çeşit bir tercih işte fazla bloodborne oynamanın sonucu.

arthur morgan, ağabeyim söyledi, hayatımın en acı spoilerini vermişti, morgan öldü dedi, ne kadar da kolay söyledi...

ben daha oyunun ortasındaydım, ağabeyim bitirmişti...

ben, haberini alınca bıraktım oyunu, getirmedim devamını, öleceğin sonu görmek istemedim elbet.

oyunu bitireli 2 sene oldu neredeyse, hala her çete üyesini hatırlıyorum. bu bile özet ne kadar iyi bir oyun olduğuna. online modunda arkadaşlarım ile takılıyoruz şimdi. ahh o manzaralar... gerçek hayattan daha güzel gözüküyorlar.

sonunda kendimle savaşmayı bırakıp indirmeye karar verdiğim oyun. o da tamamen can sıkıntısı ve diğer oyunlarımı bitirmiş olmamdan ötürü. umarım severim...*

#2276688


oyunları hiç beğenmeyen biri olaraktan, birkaç ay kadar önce başladığım bu oyuna ba-yıl-dım.

en azından şuanlık piyasanın en iyisi, tam kafa dağıtmalık.

bu oyunda geçirdiğim süre, optimizasyonda geçirdiğim süreden daha az an itibarıyla. şu gölgelerdeki karıncalanma sorununu çözemedim gitti arkadaş. ben neden cam gibi görüntü alamıyorum bu oyundan.

onun haricinde iyi ki de başlamışım oynamaya zira çok beğendim. özellikle şu random encounter’lardan olan yılan ısıran npc beni benden aldı. adama yardım edip yaradan zehir çektik, tüm kasabaya onu emcüklediğimi söylemiş. iyi güldürdü sağolsun.

şu sıra steamde 98 tl civarı olan oyun... bilginize!
ben 200 küsürken almıştım.

şu an steamde 1500 lira.

şansa yaşıyoruz. geçen ay indirimden aldım. bu yaşta artık oynayacağım son oyun bu olur.

öyle güzel bir oyundur ki bitmesin diye hikaye modundaki görevlere gitmeye elim varmıyor. ya da göreve başlıyor, ilerliyor ve aynı görevi tekrar baştan yapayım diye oyunu kapatıp, tekrar giriş yapıyorum.

oyunu her açtığımda gördüğüm detaylar karşısında tekrar şaşırıyor, bunu da mı yaptınız diye saçma salak sırıtırken buluyorum kendimi. atımı ovalarda sürerken manzarayı izliyor, yol üstünde gördüğüm insanlarla saçma sapan diyaloglara giriyor, gördüğüm her hayvanı inceliyor, her uçurumda bir sigara yakıyor, sürekli ateşi yakıp, piknik yaparken buluyorum kendimi.

bunu sadece video oyunu diyerek geçiştirmek çok ayıp olur gerçekten de. başka, bambaşka bir olay. başından kalkılamayacak kadar güzel!

yalnız yeni başlayacaklara bir tavsiyede bulunayım. oyun, yapabileceğiniz şeyleri size öğretmiyor. kendiniz bulmanız gerekiyor. bu yüzden de oyundan maksimum verimi almak için youtube'da oyunu tanıtan, yapabileceklerinizi öğreten videoları izleyin derim.

bilgisayarın başlat tuşuna bile bilmeyen babam için steam hesabımı patlatmak uğruna oyunun türkçe yamasını kurdum.
adam oyuna gömüldü. western filmlerle büyümüş bir insan neticede. bugün de sabaha kadar oynayıp oyunu bitirmiş.
kahvaltıdan beri micah'ın ne anasını bıraktı ne dutch ın babaannesini..
ben bir daha bitiricem oyunu bu sefer arthur ölmeyecek diyor*.
epilogue bölümlerini oynayacak birazdan. micah ı oldurecegi bölümde mauseyi kıracak performans bekliyorum kendisinden.