regl ağrısı

evli bir erkek olsaydım hanımıma regl günlerinde daha da nazik davranır, konforunu düşünürdüm. onu özel günlerinde hiçbir iş yapmamaya alıştırır ve evlilikte bütün kozları gönüllü olarak onun eline verir. kendimi ona teslim eder ve hanımcılıkta doktoramı verirdim.

saçının telini canınızdan kıymetli görmeyecekseniz sevmeyin kardeşim.
hanımınızı kutsal görmeyecekseniz sevmeyin kardeşim.
hanımımın dizlerinin dibi cennetimdir. demeyecekseniz evlenmeyin be kardeşim!
yakmayın şu kızları! yeter ya!

tapmazsam allah bin belamı versin.

bu konuda ahkam kesmek bana düşmez ama sadece türk kızlarında gördüm veya duydum bu sancı olayını. zamanında yanımda çalışan romanya'dan gelmiş 2 romen kız çalışıyordu türk kızlarıyla birlikte. bizimkiler regl döneminde 1 gün işe gelmiyorlardı romen kızlar bu duruma şaşırıyorlardı.
ne var bunda diye...
bilemedim altan

hayattaki her şeyi anlamsız hale getirir.

onu bunu bilmem de yazanların yarısı erkek.

spora başladığımdan beri pms sendromu, regl ağrısı falan kalmadı. takvime bakmasam regl dönemi zamanı olduğunu bile anlamam. aşırı ağrısı olan biri değildim ama ilk gün kesinlikle bel ve kasık ağrım olur hap alırdım şimdi o günleri hatırlamıyor gibiyim. regl dönemim de birkaç gün kısaldı, şişkinlik falan da hiç hissetmiyorum artık. spor ve sağlıklı beslenme gerçekten hayat rutinine eklenmesi gereken şeylerden biriymiş.

bir dönem her ay beni hastanelik eden ağrıdır. sancılar, mide bulantıları ve baş dönmeleri eşliğinde geçirilen kabus gibi günler geri de kaldı neyse ki. artık ufak kramplarla atlatıyorum yalnızca.
kadın olmak zor.

anlık olarak 'ölüm gibi bir şey oldu ama kimse ölmedi' cümlesini iliklerine kadar hissettiren bir ağrı kendisi.
en son yumurtalıklarımı aldıracağım o olacak, az kaldı.

istemiyorum regl falan, çocukta istemiyorum zaten, hepsi sizin olsun.

birazdan bu alanda fahri doktora yapmış kişiler reçete yazar. at fava bekle.(bkz: swh)

bu kadar denk gelebilirdi. dün tüm gün kıvrandım. bu gün iyiyim her şey yolunda ama bilirsiniz, kurt kışı atlatır ama yediği ayazı unutmaz. ben de istedim ki dün yaşadıklarıma binaen bu gün sonsuzca söyleneyim. işte tam bunlar aklımdan geçerken bu başlık karşıma çıktı.

bu gün arazide tepelere tırmanırken erkeklerle bi kavgaya tutuştum kafamda. gerçekten. zaten yaklaşık 90 kiloyum, bi yerlere inme çıkma fobim var, merdiven inip çıkamıyorum, kaldı ki tırmanmak. ama yapıyoruz işte, bizdeki de böyle bi aşk böyle bi idealizm. neyse. bi yandan "ıpfı ıpfı" diye taşları yoklaya yoklaya çıkarken bi yandan da kafamın içindeki hayali adama şunları söylüyorum bakın, "ulan dalyaprak, bi insan hayatında kaç kez, kaç gün grip olabilir? 1 hafta sürdüğünü düşün, hadi 2 hafta olsun, sanki kansermişsin gibi ay öksürüyorum, ay tıksırıyorum, aşkım galiba ateşim var, hiç halim yok, işten izin mi alsam diye diye hayatı etrafındaki tüm sosyal çembere zindan ediyosun. bana gelince de diyosun ki, e olan bi şey bu, abartmasan mı? ulan ömrümüz senin nereye sokacağını bilmediğin çükünle alakalı kompleks ve travmalarınla mücadele ile geçiyor. acaba o çük her ay düzenli olarak yaklaşık 1 hafta kanıyor ve bu esnada da kramp, ağrı, sancı, bel ağrısı da dahil buna, yapıyor olsa bu hayatla nası başa çıkacaktın acaba seni g.t lalesi seni!" filan diyorum.

neyse sonra bindim arabaya. tırmanış ve kavga bitti. bizim çocuklar da tabi benim içimdeki ve uterusumdaki savaştan bihaber diyolar ekmek mi alsak pide mi? hey yavrum hey, sizin dilemmalarınızı yanaklarından öpmek istiyorum çocuklar.

bizim çocuklar tatlı neyse ki. dün biri sıkılmış, geldi yatağıma çarşaf falan geçirmeye karar verdi. bi hayvanlık söz konusu değil buralarda. dün de ben odada sürünürken çorba makarna yapmışlar, diyolar sisi yemek hazır. gerçi yemek konusunda başka seçenekleri de yok gibi, ben yapamıyorum çünkü yemek. bütün yemek işini bana bırakmaya cesaret edemediklerine inanıyorum. birinden biri etrafta oluyo çünkü "bu deli napıyo şu an" diye herhalde. peynir bile kesemediğimi keşfetmeleri bu durumda etkili olmuş olabilir.

bi kadın olarak benden hem regl olmam hem evi süpürmeyi akıl etmem bekleniyor. bu esnada çükü kanamayan beyler nabıcak? çorabının bi tekini odanın bi ucuna ötekini öbür ucuna fırlatacak ve sonra "ev çok dağınık yeaa" diye söylenecek. o da şey demek "topla şu evi kadın!" ama ben bir sıcak su torbası istedim diye, yeşil zeytinime nutella sürdüm diye kanıyor oluşumu abartıyor olacağım.

bu sosyal eşitsizliği, cinsiyet eşitsizliğini görmeye itiyor işte regl ağrısı. fiziksel bi acı bi anda duygusal bi acıya ve öfkeye dönüşüyor. ve gözlerimi açarak şunu fark ediyorum: ben aşka böyle küstüm...

hayatımı aksi nalet bir hale çeviren yegane etkendir kendisi.

şimdi gelir sözlüğün erkeğisisi..
"ortok vocodonozo oloşsonoz mo cocoşlor?"

inanilmaz 1 agridir. ay dayanamicam galiba cidden. fena 1 hadise bide bazi erkolar abarti diyolar, ayneeen aynen biz kotuyuz ayneeen.

gayseri ııh ııh ııh diye bağırın geçer.

edit: salakça başlıkların, salakça entryleri olur. kusuruma bakmayın.