sahilde yürüyüş yapmak

zarar vermeden ve zarar görmeden imkan olsa her gün bir saat yürümek isterim.

yazın benim için en güzel hatta belki de tek güzel yanı olan aktivite.

bu kadar abartmama gerek yoktu kendi adıma, yaşıyorum neyse ki. *

(bkz: ismail abi) bunu beğendi. hooop.

terapidir efem.. nokta.!

baya zamandır yapmıyorum. kendimi evden bayır aşağıya salsam sanırsam 1 dk da sahile inerim. en son bayramın üçüncü günü arkadaşlar ile birazcık yürüdük sahil aşarı derece kalabalıktı. amaçsız bir kalabalıktan kendimizi zor kurtardık. sakin kış zamanlarında güzel oluyor ama yaz akşamları insanlar sıcaktan biraz olsun kurtulmak için sahil kıyılarına kaçtıklarından aşırı kalabalık oluyor. o kalabalıkta bana göre değil.

eskiden keyifliydi, takıyordum kulaklığı pendik'ten yunus'a kadar yürüyerek gidip geri dönüyordum. mis gibi deniz havası alıyordum. eskiden dediğim 7-8 yıl önce.

artık denizi nasıl kirlettilerse deniz kokusu falan yok. onun yerine motosikletiyle bisiklet yolunda mal mal hareketler yapan moto kuryeler var, 5 kişi kol kola girip bütün yürüyüş yolunu kapatan sığır oğlu sığırlar var, 1.5 metre bluetooth hoparlörü getirip son ses kürtçe şarkı açıp halay çeken kürtler var.

burhan altıntop'un nişantaşı çocuğu gibi rollenip çaycıları köylü diye aşağıladığı gibi itin gözüne sokup sokup çıkarasım var alayınızı ya, koca ülkeyi orta doğuya çevirdiniz yemin ederim.

müzik dinleyerek yapınca insanı sakinleştiren eylem.

zengin işidir. sahile yakın oturuyorsa banko zengindir.