sahilde yürüyüş yapmak

üşenmeyip (tamam bazen üşeniyorum) her gün yaptığım aktivite.

ankaralıların gözü yaşlı

izmirli olarak sık sık yaptığım eylem.rahatlatır bünyeye iyi gelir.

az önce gerçekleştirmiş olduğum ve aşırı sevdiğim bir aktivite. özellikle kendimi iyi hissetmediğim zamanlarda çok iyi geliyor, her şeyden uzaklaştırıyor.

ruh hâline göre binbir türlü duyguyu barındırabilecek eylem.

özellikle sabahları sizle beraber yürüyüş yapan insanlara sessiz selam verirsiniz. sen de benim gibi zevkli insansın dersiniz içinizden.

25 yıllık hayalim. çocukluğum ve gençliğim kıyı şehirlerinden birinde geçti. askerlikten sonra bozkırın orta yerine düştük desem yeridir. ha bu sene ha önümüzdeki sene derken 25 yıldır da geri dönemedim gençliğimin geçtiği şehre. içimde uhde kaldı. emekli olunca gideceğiz. gideriz değil mi hanım?

çift olarak düşünüyorum; benle sahilde yürünmez.

hemen bir restoran/pub görüp, gel şurada rakı/balık - bira/cips yapalım derim.

zaten hiç anlamam insanlar yan yana neden yürür? bir de konuşuyorlar, kardeşim otur bir yere yahu. yola mı bakayım, çevre kontrolü mü yapayım, sana mı bakayım yoksa dediklerine cevap mı vereyim?

ay ben zor insanım lütfen kimse benimle sahil yürüyüşü hayali kurmasın...

hele birde müzik eşlik ediyorsa ruhu besler zihninizi dinlendirir nefes aldırır. bazen hayatı sorgulatır. ama sonuç olarak çok iyi gelir ruhunuza.

eşimle yürüdüğümüzde, dünyanın en saçma meselelerini konuşup siyasetin altından girip üstünden çıkarız, ülkeyi baştan kurarız, didiklemediğimiz akraba, eş, dost kalmaz, en son olarak biraz etrafa bakınıp dalga geçecek bir şeyler bulup saçmasalak onlara gülmekten yanaklarımıza ağrılar girer. * *

sıklıkla yaptığım bir eylem. kış haricinde sıklıkla sahildeyiz. ya yürüyüş yaparız, ya bisiklete bineriz ailecek. ben kendim de sıklıkla yürüyüş yaparım. saatlerce yürürüm. hem fiziksel hem de ruhsal anlamda çok çok iyi geliyor. istanbul'un belki de en sevdiğim yönü. denize bak, yürüyüş yap, mis gibi kokusunu çek içine. nihayet mangal vs.. de yasaklandı da boğucu dumanlardan kurtulduk!

hayatımın kalan kısmında günlük rutinim haline getirmek istediğim zevkli eylem.

bir iç anadolu şehrinde yaşayanları üzen başlık.
okuyunca bile iyot kokusu geldi burnuma.
hatta burunumun kemiği sızladı.
dalga sesi de geliyor sanki.
kulağım da devreye girdi.
bunlar hep özlemekten.

arkadaş veya paranız yoksa çölde yürümek ile eşdeğer olan eylem.

arkadaşım olmadan da, tek başıma, inanılmaz keyif alarak gerçekleştirdiğim bir aktivite olduğundan hiç de çölde yürümeye eşdeğer değil şahsımca..
kulaklığımı takarım, tempolu adımlarla biraz yürürüm, sonra bir yere oturur izlerim denizi. kaçamak bakışlar atarken dalgalar bana, dertlerimi bir bir anlatırım. sağ olsun bana ve saçlarıma aşık bir delikanlı olduğundan dinler beni hep..

sahile yakın yerde ikamet edenlerin eylemi.

bu sıralar yapamadığım, özlediğim eylemdir.
gerçi baktığında önüm bostanlı sahil ama işte benim sahil mantığım kimsesiz ve sessiz şekilde kumda yürümek...
neyse, hafta sonu gelsin ş'aaparız.

sabahın çok erken ya da gecenin bira ilerlemiş saatlerinde yapıldığında insana özgüven ve umut veren eylem.
izmir'de sağlıklı yaşam için yürüyüş yapabileceğiniz tek sahil güzelbahçe sahilidir. diğer tüm sahillerde (bostanlı,kordon, guzelyali, sahilevleri, inciraltı, çeşmealtı) ya elinde dondurması, mısırı vs ile yavaşça sakin sakin yürüyen,yaz akşamlarının tadını çıkaran insanları, semaver mangal vs ile piknik yapanları, ya da yolun sol tarafındaki içkili mekanların sahile yaydığı sandalye masalarını görürsünüz. geçen bostanlı sahilinde hafif düz koşu yapan bir grup ile bisikletli başka bir grup vardı. insanlar kenara çekilip yol versin diye seyyar hoparlör ile müzik yayını yaparak uyarıda bulunuyorlardı ki, bu bile yeterli olmuyor gibiydi. belki biraz göztepe-kucukyalı sahili de bu iş için uygun olabilir. güzelbahce sahili bir miktar merkeze uzak olduğu bir miktar da diğer sahiller gibi rekreasyon çalışması yeterince yapılmadığı için karanlık ve bakımsız kalıyor. yine de ben gün batımını izlemeyi en çok orada seviyorum.

özellike morakin bozukken, keyfin kaçıkken ya da bunaldığın anda yavaş adımlarla ellerin cebinde sahilde yürüyüş yapmak insanın ruhunu tedavi eder

o kadar ihtiyacım var ki şu sıralar o kadar olur!
pendik'ten başlayarak kadıköy'e kadar yürümek istiyorum. arada dinlenmek, biraz sahili izlemek ve sonra devam etmek, yürümek yürümek yürümek istiyorum!
canım her sıkıldığında daha fazla yürürüm. beni kendime getiren, içimdeki sıkıntıyı söküp atan, şifalandıran en yegane şey yürüyüş yapmak.