sallahane radyo yayını

bak sil baştan şarkısını da güzel söylerim.
kendimi ovmeyi köylü'den öğrenmedim, dehb var mı bilmiyorum :) sözlükte biraz takılınca bazilarimiza oto eklenen skill olabilir sfsfs.

şaka maka yavaş şarkı dinlemek gerekiyor belli yaştan sonra. çok hızlı müziği kafa kaldırmıyor. eskiden alanya gecelerinin aranan ismi olan ben şimdi sokakta duyduğumda kafam abondane oluyor. erken gördüm hayatı yaşamaktan soğudum.

ayrıca hatsepsut isteğini unuttun sanırım. hepinizden önce istedi.
ama yine de önce benimkini çal, uyuyacağım. pazar calisanlardanim.
sarı odalardan sonra hatsepsut isteği olsun ahsgsjs.
bu yayını da ben yoneteyim afsfsgs
#3399507

değil mi ki;
kavuşmalarımız topal,
ayrılıklarımız koşar adım...*

bütün ilişkiler, şu dizenin özeti gibi... kavuşmak adına yapılmaz hiç bir şey, ayrılmak marifet sayılır ve acı çekmek yüceltilir. neden mutluluk istenmez.

#3399599
canımsın...

ben bir yara ait olamadım, gençken de bir yere ait olamadım, çocuktum eve ait olamadım, bebektim annemin karnına bile ait olamadım.
söyle bana zugra ben ne zaman birine ait olabileceğim?
neyse boş ver, dünyan durduysa güneş bir daha doğmazmış.

feci g*t oldum afsfafacs
haykırarak güldüm.
hahahah

bendeki dehb öyle bir şey ki bir iş yaparken çok odaklandığımda ya da biri ses çıkardığında sinir basıyor beni. özellikle girdiğim sınavlarda soruların içinde boğulup kükremek geliyordu içimden. çoğu sınavdan bu yüzden erken çıkarım. dikkat ettiyseniz aceleden çoğu harfi bile yanlış yazıyorum entrylerimde.

gecenin kaybedenini açıklıyorum: teoman*

sadece müzik de değil mesela, bazı insanlar var bıdı bıdı bıdı konuşmayın la kafamın dibinde ne anlatıyonuz iki saattir diyorum. eskiden daha sabırlıydım, dediğin gibi yaşla alakalı olmayabilir ama yıllar geçtikçe tahammülüm azaldı.

ya ben sarı odalar istedim... aşka kafa tutuyoz diye.
sen bizi exlere bogacaksin gece gece.
hoff uykular haram yine.

yayın senin zugraaa sıkıntı yok. dinlemekteyim.

ben ait olduğum yerdeyim.pek nadir insanların içine karışıyorum. zorunlu olmadıkça çıkmıyorum evden. evimde kendime insanlardan uzak bir dünya kurdum. çünkü gerçekten çok hareketli bir hayat yaşadım. anarşist biriydim. bir çok eyleme katıldım defalarca nezarete girdim. şimdi ise kalabalıklardan kaçarak sakin bir hayat yaşıyorum. köpeğimle güvercinlerimle kanaryalarım ve çiçeklerimle. çünkü herkes asık suratlı. düşünün ne kadar yaşayacağız daha?
birkaç on yıl ömrünüz var ve bu süreyi çalışarak geçiriyoruz. ya da birileriyle kavga ederek. birilerinin kalbini kırarak..
her gün eve mutsuz dönüyoruz kendimizi mutlu sanarak. oysa öldükten kısa bir süre sonra bizi hatırlayan kalmayacak tarihten silineceğiz. hiç yaşamamış olacağız. buna rağmen mutsuz yaşıyoruz. o yüzden ben mutlu eden şeyleri doldurdum heybeme beni yavaşlatan ağırlıkları attım üzerimden. insanlardan ne kadar uzak o kadar mutluyum...
ve şunu anladım ki.
"baki kalan bu kubbede bir hoş sada imiş"

sen kendine aitsin patagonyalı.

zugra sen aç meyhanenin teybini.

bir anadan dünyaya gelen yolcu

görünce dünyanın rengine kandın mı

benim uyumam lâzım. bu kanallara girersem uyuyamam. herkese iyi geceler. iyi yayınlar zugracim.
yarın çalışıyorum maalesef...
off türkünün güzelliğine bak.
pazartesi görüşürüz.

baya problemli bir çocuktum ben eskiden aslında. mardin nusaybinli bir çocuk vardı sınıfta. çocuğun soyadı doğan'dı naber lan nihat doğan demiştim. çocuk anama sövünce sen bekle dışarıda demiştim ve kafayı çakmıştım. çocuk arkamdan yıllarca coracesium'u muştayla dövücem falan dedi de, yıllar sonra karşılaşınca kafasını eğip geçti beni görünce. coracesium gibi olmayın, coracesium burada yanlış örnek.

ne yayındı ama ya. zugra biliyorsun sen zaten de yayın sonrası benim göz çeşmelerim sonuna kadar açılmıştı. ama iyi ki yaptık, çok güzeldi.

valla şimdiki türküler de gayet iyi. bu yayın beklentilerimi gayet de karşıladı hatta üstüne bile çıktı.