sanatçıların mirasçıları düşündürüyor

ülke insan ruhunun berbatlığının göstergesi.
canım memleket yazık ki berbat insan güruhuna sahip.
neşet ertaş dan sonra cem karaca içinde kirli ruhlu aile üyeleri miras da miras diye eserleri engelliyor
emekleri hiçe sayıyor ve sorun halledilemiyor
kul hakkı yersen mirası yiyemezsin aç gözlü insan.
çok yazık sanatçılara ve bize

türk sinemasının son dönemdeki favori konularının başında biyografiler geliyor. ayla, müslüm, çiçero, naim gibi filmlerin gişe başarısı yapımcıların iştahını kabarttı. o yüzden pek çok ailenin kapısı çalınıp izin isteniyor. filmi çekmenin en müşkül tarafı, biyografiye konu olacak kişinin ailesinin ya da varislerinin onayını almak.

iyi de, her kaybedilen sanatçının hemen ardından bir uyanık yapımcı tarafından (abartılı reklam kampanyaları ve efsaneleştirme çalışmaları ve yalan yanlış senaryolarla) gişeye dönüştürme çabası masum bir davranış mı.. bir belgesel gerçekliği ve kaygısı yok, sanatçıya dair bir katkı ve kaygı yok. sinema estetiği kaygusu yok. salt yapımcısına kazanç sağlayacak, hızla ve alelade kotarılmış ticari bir girişim. sanatçının varislerinin sanatçının kalitesinde olup olmamaları ayrı bir konu.(olmayabilirler) yapımcının da onlardan bir farkı yok ki.. müslüm gürseste yaşandı, neşet ertaşta yaşandı, bergen'de şimdi de cem karaca'da.. yarın belki barış akarsuda ( hatta yapılmış bile olabilir ben hiçbirini izlemiyorum.) bir sanatçıya dair otobiyografik sanatsal yaklaşım, hele ki film böyle bir şey değil. işine gelen uyanık yapımcının kişisel kazanç girişimlerini, telif ve maliyetten kaçmak için 'o topluma mal olmuş halkın sanatçısıdır, ailenin malı değildir.' hamasetiyle, sanatçı ailesini toplumla çatıştırıp zorlaması savunulamaz. bu o sanatçının anısına da saygısızlıktır. bu yapımcı tiplerin, gerçekten zorluk yaşayan sanatçıya zor gününde ilgi duymazlarken hep ölümlerinden sonra hatırlamaları, efsaneleştirmeleri sizce namuslu bir davranış mı.? düşünün derim.

miras kavgasının sanatçı çoçuğu diye bir ayrımı mı var zannediyorsunuz. üreten, kendini topluma mâl edebilir ama çocugu bu değeri nasıl anlasın. ne üreten ne de toplumda yer etmiş.
kökü toprakta olan hangi ağacın, meyvesi topraktan beslendiğini anlamış ki.