şarkılarda geçen acımasız cümleler

gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
yalnız kederli yalnızlığımız da sıralı sırasız

bu aşk fazla sana...

mermere kazınmış adım
ben okur muyum bilemem
üzerimde beyaz bir gül
ben koklar mıyım bilemem.... buradan

günahıma girmeden, katilim olmadan git.

(bkz: cemal safi)

ilk dinlediğimde, bana tarifsiz acılar yaşatan nilüfer şarkısının sözleridir. çaresizliği bu denli derinden, içten anlatmak tam da murathan munganca bir harekettir..şairin meydanı kağıt, silahı kalemdir demişler ya! çok doğru. bir kalem, bir yorum ancak bu kadar acitabilir insanın kalbini.

"her şeyi al, bana beni geri ver / bir şansım olsun / başka yer başka zaman / sensiz ömrüm olsun" diyip zamanın eli değdi bize diye devam eder tüm acımasızlığı ile..
zamanın eli değdi bize

istanbulda bir yarim var ne hal sorar ne hatıra

sen yaz sen oyna
kalan tüm perdeleri.
ama bırak benim olsun bize dair bütün alkışlar...


(bkz: gripin.)

seni unutmaya ömrüm yeter mi?
dön desem tersine dünya döner mi?
gururum aşkıma öyle düşman ki

ümit besen

bir teselli ver, kırılan gururuma
bir tebessüm et, unutursun zamanla
yine dalmışım, aynada yüzüm ağlar
yine dalmışım, elimde fotoraflar

tual

ne güzeldi değil mi yaşadıklarımız
ne güzeldi
artık ne sen ne de ben
bulamayız o günleri
bazen düşünüyorum da
bende yanlış bir şeyler vardı galiba diyorum
ikimizde kıymetini bilemedik bir şeylerin
hatırlarmısın akşam olur
mumlarımızı yakardık
sen kokunu sürerdin
oda sen kokardı
olmadık şeylere güler
durup dururken ağlardık
güzel havalarda sokaklara çıkardık
bir de kar yağınca kar topu oynardık seninle
sen iskambil kağıtlarından fal bakardın
istediğin çıkmadığında
kağıtları bir daha karardın
çok kızardın sigara içtiğime
ve içkime karışırdın
uzun uzun zararlarını anlatırdın bana
arasıra rejim yapardın
tartı bir doğru tartsa
bir yanlış tartardı
yani onunla anlaşamazdın
komşunun çocukları vardı
bizim kızla oynarlardı
çocuk bahcesine giderdiniz
ben televizyonda maça bakardım
arasıra arkadaşlar gelir
sohbet ederdik
şurdan burdan konuşurduk işte
benim askerlik hatıralarım
senin doğum hikayen bitmezdi
ilk tanıştığımız günü hatırlar gülerdik
sen bana üstümde ne vardı diye sorardın
bende her seferinde hatırlamazdım
şimdi hatırlıyorum
kırmızı bir kazak siyah bir etek
siyah çoraplar, kırmızı pabuçların
ve bir perşembe günü saat iki yi dort geçiyordu
ikimizde önümüze bakmamıştık çarpıştık önce
sen pardon dedin sonra ben
yere düşen kitaplarını topladım
gözgöze geldik ve başladık
film gibi yani
son mektubunu dün aldım
teşekkür ederim
ben sana yazmıştım grip salgını var demiştim
bak yine gribe yakalanmışsın
neyse geçmiş olsun
buralarda da hava soğuk ama hasta falan değilim
bu gözlüklerle başım dertte
hayat işte yuvarlanıp gidiyoruz
hepinizi çok özledim

kayahan

senden kalan birçok şey hatıram oldu şimdi.

(bkz: gece yolcuları.)

beni geçirmeye yalnızlığım gelsin
ya dönülür ya dönülmez kimse üzülmesin

nazan öncel / gidelim buralardan

dayanamıyorum.

rızkımı veren hüdadır kula minnet eylemem

yazan: nesimi
ahmet aslan'dan dinleyin #1243850

kafama sıkar giderim.

bazen hiç başlamaması, bir gün bitmesinden iyidir
çünkü beraberlik yaşlanırken, bir terkediş gençleşir
seni hiç terketmediler mi?
zakkum

kenar süsü oldum hayatında
yani olmasamda olurdu
kaza süsü de verirdin vefatıma
yokluğum boşluk yaratmazdı

geçtim borandan kardan yitirdim bahçeleri
ellerimi tutmazsan gülüm yakarım geceleri

"neden yok çaremiz?
neden boş sahnemiz? neden hep sahteyiz?
çünkü hak ettik bunu
hakkımızla yetinmedik; ordularla fethettik
ve dünyada güzel ne varsa korkularla tükettik."

joker - boş bi liman (2014)

yoluna halılar serilir sanma
uğrunda ömürler verilir sanma
değerin kıymetin bilinir sanma
düşeni götürür kullar affetmez.
bergen modumda kalasım var.
open.spotify.com/track/6JDP...

gönüle hasret yazıldı
sevgiye mezar kazıldı