schindler’s list

muhtemelen çoğumuz bu filmde annesinin elinden tutup bir oraya bir buraya sürüklenen kırmızı elbiseli küçük sarışın musevi kızın durumunu ve filmin sonunda ölümünü gözyaşlarıyla izledik, nazilerin allah belasını versin bu ayrı bir konu, peki ama şimdi israil'in gazze'de yaptığı ne? hamas yok etmek adına çoluk çocuk hasta yaşlı kadın bebek ya da hamile demeden bombalar yağdırıyor , 1941'de bütün yahudileri kamplara gitmeye zorlayıp onları silahla, bombayla, zehirli gazla öldüren, onları çoluk çocuk kadın yaşlı erkek demeden ölüme gönderen acımasız nazilerden farkı nerede kaldı? o filmdeki küçük kırmızı elbiseli kız gerçek olsaydı ve canlanıp konuşabilseydi bugün �srail'e halime bak ve bana yapılanları başkalarına yapma diyeceğine eminim

çekim süreci filmin kendisinden daha dramatiktir. belgeselini izlemiştim. bazı oyuncular (mahkum olarak oynayanlar) nazi döneminde toplama kampında yaşamış yahudilerden oluşuyormuş. bazıları o anları travmatik bir şekilde yaşayınca sinir krizi geçirmiş çekim sırasında.
ama beni filmde en çok etkileyen kısım amon göth'un bir mahkumun kafasına sikacakken silahin defalarca tutukluk yaptığı kısım oldu. mahkumla empati kurunca çok kötü olmuştum.

film güzel ama abartıldığı kadar değil.

çok etkileyici ve abartılınca abartı sayılmayacak bir film.
film süresi uzun ve siyah beyaz ama sıkıcı değildi. konuya bakınca oradada ya siyah ya da beyaz oluyorsunuz zaten. (renkli kısa bir yeri var sadece. ama bu sizi sevindirmeyecek.)
filmi çok sevmemin nedeni gerçek bir insanlığı gösteriyor oluşu. savaş veya ayrımcılık zamanlarında insan kalmayı başarabilen birinin varlığını göstermesi benim için çok ve çok anlamlı.
çünkü yanlışı kendilerinden biri yapsa da doğru yerine yanlış sayan biri var. ve "uff elimden bir şey gelmez." ya da "bana ne onlar bizden değil ki." aptallığına tamamen girmiyor. ve o insanlara çektirilenleri görünce o az umursamaz hâlinden sıyrılmaya başlıyor.
son sahnelerini pek unutamıyorum. filmde kendinizi tutmuşsanız sonlarına doğru büyük ihtimalle bırakırsınız.
düşmanımıza/sevmediğimiz birine olan insanlık miktarımız bizim gerçek insanlığımızdaki turnusol olabilir. çünkü insanlık ortama veya kişiye bağlı olmaktan çok bize bağlı. tıpkı başrol adamın yaptığı gibi.
düşman olmayı bile bilmeyen insanlar. ya da düşman olmayı adilik ve kalleşlik sanan insanlar?
insanlığın doğasında düşmana bile bu iğrençlikler olmaz. düşman bile sırtından vurulmaz normalde ama kendi içimizdeki canavarı veya karaktersizliği nasıl normalleştirebiliriz değil mi? (: veya nasıl gizleyebiliriz?
düşmanın bile karakterlisi, insanı, ahlaklısı, dürüstü ve adil olanı tercihim. ama ben çoğu zaman düşmanımda aradığım özellikleri normal insanlarda göremiyorum. evet insanlık bu kadar yerlerde hatta ayıp olmazsa ölmek üzere, şu aralar can çekişiyor diyebilir miyim?..
tarihte olan türkler ve günümüz türkler, sanırım atalarımızda can çekişiyor. sebebi de düşmana gerek kalmadan kendi kendimize hallediyoruz da?

not; türk derken "ne mutlu türk'üm diyene." olayıyla bahsediyorum. dışarıda (başka ülkelerde) anıldığımız gibi. o yüzden "türk değilim." deyip işten sıyrılmak yok. (:
biz bir ve bütünken çok güzeliz...

oskar schindler'i canlandıran liam neeson final sahnesinde devleşmiştir. o "daha fazlasını yapabilirdim" çaresizliği ben boğdu boğdu duvara attı. ben bu filmi izlemek in neden bu kadar geç kalmışım yahu, şahaneymiş.

siyonist yahudi propagandası olan bir film, izleyip de 3 saatinizi heba etmenizi önermem. akıllara sadece "yahudiler çok iyiydi, yahudiler çok masumdu, tüm kötülüklerin anası alamanlardır" mesajını pompalayan siyonist israil güzelleyici bir propaganda filmi.

nazi döneminde bir fabrikatörün, binin üzerinde yahudi'nin hayatını kurtarmasını konu edindiği amerikan epik drama filmi.

filmin bütçesi oldukça yüksektir ve de en iyi şekilde değerlendirildiğini düşünüyorum. epik/tarihî filmleri ayrıca çok seven biri olarak, gözlerimin bayram ettiği bir görsel şölen izlemiştim. oldukça başarılı ve o tarihi yaşayıp, sanki oradaymışsınız gibi tat alıyorsunuz aldığınız nefesten.

"schindler'in gemisi"kitabından uyarlamadır bu film. kitapta olan bazı detaylara filmde yer verilmese de başarılı bir uyarlamadır.