şehirler arası yolculuk molalarında yerinden kıpırdamayan yolcular

yerimi kaparsalar diye tuvalete bile gitmiyorum.

ben

nasıl dayanıklı bir toto varsa bunlarda anlamıyorum. ben 1 saat yerimde zor duruyorum adam 7-8 saatlik yolcukta dönmüyor sağa sola.

o yolculardan biri de benim.
zaten genelde gece yolculuk yaptığım için yol boyu uyuyorum. molada uyanırsam da afedersiniz çişim gelmemişse inmiyorum hiç. soğuk oluyor ve soğuk hava sevmem. yiyeceğim ve suyum filan yanımda oluyor zaten ihtiyaç duymuyorum. bazen otobüs çok havasız ve rahatsız edici oluyor o zamanlarda inerim sadece.

beni bırakır giderse düşüncesiyle histeri nöbeti geçiren yolculardır. otobüsten inse bile kurbağa gibi tekerine yapışık duruyor. abicim ablacım siz bu tedirginlikle nasıl yaşıyorsunuz.

geçtiğimiz sene kasım ayındaki ankara'dan istanbul'a dönüşümde benim de içinde bulunduğum durum. hendek'te, otobüs mola verdiğinde mola esnasında otobüsten hiç inmedim, içeride kendi kendime mola süresinin bitmesini bekledim. inmeye gerek bile duymadım. benim yolculuklarım daha çok istanbul ankara arasında olduğu ve çok uzun bir mesafe olmadığı için genellikle inmeye gerek duymuyorum.

tam mola vermeden 3 dk once zor bela uykuya dalan caresiz yolculardir onlar.

tam daldim derken cat diye isiklari acarlar ve "sayin yolcularimiz yarim saatlik yemek ve ihtiyac molasi" diye bagirir muavin. sinirden inmezsin o otobusten. tepkini koyarsin. sonra psikolojik olarak tuvalete gitmen gerekir ve mecburen inmek zorunda kalirsin.

oofff!

demek ki toto ve dolaşım sistemi sağlam. benim bacaklar ayaklar şişiyor.

şu an otobüsüm mola verdi ve otobüste kalan tek yolcuyum.

t: benim o yolcu.