seni sen yapan cümlelerin

hiçbiri.

beni ben yapan bir cümle olamaz, ben ben olduğum için o cümleyi kurabilirim ancak zaten.

amaann! en kötü ne olabilir ki? (hayatım kaydı.)

...

çok iyi cümledir.

yarının yabancıları, dün en iyi tanıdıklarımızdan çıkar.

bir daha mı gelecem dünyaya?

ara ara kullanıyorum malum kimlik gibi oldular da burda toptan yazıp patlamayalım:))

-win the people/ halkı kazan.
gladiator

bir fikrine çok önem verdiğim eski sevgilim demişti ki "bu halk için fazla asilsin. biraz halka karış."

geçen gün istanbul u dinliyorum gözlerim kapalı diye harika bir belgesel izledim. orda haydar ergulen yahya beyatlı için dedi ki hem halka karismayı seven halktan biriydi, hem de halkın çok ötesinde şairler üstü biriydi.
kendimi koskoca yahya beyatli ile karşılaştırmam tabi ki.
ama ben de kendimi çift yönlü hissediyorum.
bı yanım halka ekmek, okul, sağlık, bilgi, kültür götürmek istiyor, bir yanım nişantaşı nda lattesini yudumlamak.

hiçbir cümlenin beni tanımlamasına izin veremem zira verdiğim vakit orada kalır, büyüyemem.

sanırsam ben bütün olarak ele alınabilirim. öyle beni ben yapan cümleler yok. bir dönem gta5 online oynadığımız zamanlar komik anlarda söylenen sözler üzerimize yapıştığı oluyordu. mesela bir görevde arkadaşlarım uçak ile kaçarken benim onları helikopter ile korumam lazım. ama o kadar helikopter gelirken bende haliyle uçağı takip etmekte zorlanıyorum sürekli geldim beyler yetiştim diye. şimdi oyuna yada bir yere ne zaman biri geç gelse geldim beyler birazdan oradayım sözü dillere pelesenk oldu yıllardır aksatmadan kullanılıyor.

düşündüm de beni ben yapan bir cümlem yok.. veya var da ben farkında değilim, başkaları farkediyor. bilmiyorum..
("kaç para uleeyynn.. bir kaç cümle kaç para ha.. kaç paraa.." diye işi sulandırsam da; bu beni cümle sahibi yapmaz. farkındayım.)

o ne yapmış bu ne demiş beni ilgilendirmez. ben kendi hayatımla meşgulüm.

gününüz aydın, geceniz denizli olsun.
iyi geceler, öpsün sizi beş kardeşler.
aşkımız otobüs hattı gibi olsun, hiç bitmesin.