senin dışında düşünmemek hastalığına müptelayım

bir ahmet hamdi tanpınar cümlesidir.

ahmet hamdi tanpınar yazdığı muhteşem roman huzur’da kurar bu cümleyi. nuran ve mümtaz aşkının bir anlatısıdır roman. benim içinse asla bulamayacağımı sandığım huzurun bir gamze öteye itilmesidir.

bu romanı ilk okuduğumda cümleyi çok beğenmiştim. hatta altını çizmişim cümlenin ama hafızamda o kadar da yer etmemişim. ikinci okuyuşumda cümleye daha bir dikkatli baktım. sanki içimde bir aydınlık oluştu. sonra kütüphanemi karıştırırken elime geçti kitap yine. sayfaları epeyce sararmış. sayfaları sapsarı karıştırırken cümleye yeniden denk geldim. bu sefer üstadın ne demek istediğini tam olarak anladım.

bir insanın durmadan düşünmek ne kadar büyük bir huzur verir insanın içine. sabah uyanır uyanmaz aklınıza ilk o insanın gelmesi, gece uyumadan hemen önce, tam ölüm simülasyonuna yuvarlanırken o insanı düşünmek. bir kitap okurken artık beğenilen cümlelerin altını çizmek yerine aklınızda tutup o insana anlatmak. bu şiiri o da okumalı, bu şarkıyı o da dinlemeli, bu filmi o da izlemeli demek. kendinden çok onu düşünmek. en üzgün anlarda, en korkulan zamanlarda, en yorgun olunduğunda sadece o insanın nasıl hissettiğini merak etmek. hayatınız tehlikede iken kendinden çok onu düşünmek. * yani sadece onu düşünmek.

ve bunu bir hastalık derecesine getirecek ve bu hastalığa tutkun olacak ve bu iptilayı vazgeçilmez saymak ve vazgeçmedikçe daha çok bağlanmak ve başka şey düşünememek.

sonra ahmet hamdi tanpınar cümlesinin altını bu sefer başka renkli bir kalemle çizmek ve yanına kendinden bir not düşmek:

“her müptela göçük altındayken bir ışık görmek için sessizce bekler.”

(bkz: vay be güzel laf)

şiir edebiyat severiz, laf güzel.

lakin bunu birine söylesek bizi ambeyi köyü sakini ilan ederler.

sahtesiniz.

(bkz: ben hep seni düşünürüm)

sakın salaklık yapıp da bunu bir kadına söylemeyin. paranız, makamınız, gücünüz yoksa hiçbir kıymeti harbiyesi yoktur çünkü bu tür sözlerin. kelimeler cesetse; anlamlar ruhlarıdır demişti bir mütefekkir. ben de diyorum ki: aşk güzel sözler söylemekse bir kadına; para da o güzel sözlerin ruhudur bir kadın için. paranız yoksa cesetten ibaret kalır söylediğiniz güzel sözler. ama para, güç, makam sahibi olun; en aptalca, kaba sözleriniz bile tatlı ve şirin gelir ona.

bir de sevdiğiniz ile karıştırmayın dediğim kadınları. sevdiğiniz ayrı bir şey. onunla karşılaşmayı da allah ya nasip eder ya da etmez; her iki durumda da şükredenlerden olun...