serdar ortaç

ayrıca ibo show'da arzı endam etmektedir.

90'lı yılların sonunda meksika'da da bir albüm çıkartan şarkıcı.
6 ay kalmış meksika'da ama şimdi kenan imirzalıoğlu sordu ona, "portekizce söylemiştim sanırım" dedi.

bilkent'te filoloji okumuş bu arkadaş, şarkı söylediği dili hatırlamıyor.

eğlenceli biri ama... hasan can kaya'yı izlemek yerine onu izlemeyi tercih ediyorum şu yılbaşı gecesinde ve hiç de pişman değilim.

yılların bir türlü eskitemediği usta sanatşör.

türkiye'deki klonlanan tek sanatçıdır. nereye baksam resmen tv kanalları için prototiplerini yapmışlar.

pandemi bitsin hayalim serdar ortaç konserine gidip bağıra bağıra mesafe söylemek.
yüreğinden yaralı bizim hikayemiz.

sözlük platformlarında en çok eleştirilen şarkıcı.

ancak serdar ortaç'ın hiç bilinmeyen bir özelliği vardır sevgili yazarlar, okurlar. bu özelliği ben de bilmiyorum ama vardır hiç bilinmeyen bi özelliği gibi geliyor bana. bi insanın mutlaka bi özelliği vardır ya!

yüreğinden yaralı hikayelerin biricik şarkıcısı.

şöyle bir ilk albümlerini dinleyeyim derseniz, belli bir zamandan sonra bazı sebeplerden oluşan ''bakkal müziğe'' geçişindeki albüm ve şarkılarına anlam veremiyor olduğunuz şarkıcı/besteci kişilik. (bkz: ben adam olmam) (bkz: nar çiçeği) (bkz: yaz yağmuru) vs

burayı okur mu bilmiyorum ama zamanında bir müzik yarışmasından beni elediği için çok üzülmüştüm.
sonra ms hastası olduğunu öğrendim. ama hastalığın ne olduğunu bilmiyodum açıkçası. sonra ben de ms hastası oldum.
sıradan hayatımı hep ona bağlamıştım falan, kendimce kızıyodum.
sol bacağı uyuşukmuş. uzun süredir böyleymiş. o çılgın şeyi yaşıyormuş, çaresi yokmuş. bu benim için ne ifade ediyor peki?
sol bacağım uyuşuk, uzun zamandır böyleyim ve henüz çarem yok. o çılgın şeyi yaşıyorum. ayaktayım, her şey tamam. ama o çılgın şeyi yaşıyorum. inanılmaz bir karıncalanma ile. henüz aylar oldu. ama olayın ilk şokuyla onun da aynı şeyi yaşadığını öğrendim. anlattığı videosuna ağladım. içim yandı.
şimdi tesadüfen sesini duydum ve gülümsedim. iyi ve mutlu olmasını diliyorum.
insan hayatın hızlı geçişini hissettikçe öğreniyor ve değişiyor. artık kendisini seviyorum. burayı okur mu bilmiyorum.

yaptığı, yazdığı ve verdiği tüümm şarkılara hayranım. insanın yüreği kocaman olursa böyle eserler çıkar ortaya

radyoda duyup keşfettiğim şarkıcı.
kimse onu beğendiği zaman ben kasedini almıştım.
ilk şarkısı (bkz: hadi git) olan japon sanılan şarkıcı.

küçükken japon zannettiğim, bazı şarkıları efsane olup bazı şarkıları tırışka olan ve artık hiçbir şeyi,hiçbir duyguyu hissetmediğini söyleyen şarkıcı.

serdar ortaç denince aklıma hemen poşet şarkısı gelir.
'seni çöpe atacağım poşete yazık.'

hırsızdır.
bu 2002 yılı bulgar sarkıcı azis'in obicham te
bu da hırsızın utanmadan müziği bana it dediği 2004 yılında çıkardığı beni unut

ne şarkıları var. arap ve balkanlardan arakladığı milet bunu bir şey sanıyor.

ne kadar dandik işler (müzik demeye dilim varmıyor) yaptığını anlatmaya kelimeler kifayetsiz kalır.

hatta bir karikatür vardı, aradım ama bulamadım, bu, sevgilisiyle bir beach club'a girerken kapıda duraksıyor, sonra "aşkım benim şarkılar çalıyor ya burası kötüdür, gel başka yere bakalım" diyerek kapıdan dönüyorlar.

en sevdiğim şarkıcı. şu pandemi bitsin istanbul'daki konserine ankara'dan katılmak istiyorum. ankara'da olursa da istanbul'dan.

enerjik ve dans etmek istiyorsam; sıkıcı bir işi eğlenceli hale getirmek istiyorsam; arkadaşlarla oturup hadi bir şarkı açalım da coşalım dediysek şarkısını açacağım şarkıcıdır.

ufak tefek şeylere kızıp gitme...

ülkenin yaşam enerjisini şarkılarından aldığı sanatçıdır. adam mutsuzlaşınca ülke depresyona girdi.

poşetin paralı olacağını bilen nostradamus kişilik. serdar ortaç şarkılarından bir şey anlamamamızın sebebi henüz gününün vaktinin gelmemesindendir sadece.