sevdiğin bir insanı hayatından çıkarmak

içinde çok savaş verilmiş, o savaşı birçok kez özdeğerin kazanmıştır, bunun sonucunda değerini düşürmeye çalışan insanları her ne kadar kalbine sıkıştırmış olsan da birileri olmasa da hayatın devam ettiğini bildiğin için hayatından çıkartırsın.

boşverin la hayat bu işte böyle bir şey yani. çıkanlar girenler falan. geriye insanın sadece kendisi kalıyor.

bazen sevdiğin insanın sevdiği olarak kalmak için bazen ise o kişinin sevdiğiniz olarak kalabilmesi için yapılması gereken bir harekettir. bazı kahramanlar özellikle şanslı olanlar kendilerinin kötü adam olduğunu görmeden ölmeli

duygusal açıdan zaman zaman üzen fakat karşındakinin artık bir şekilde dolaylı ya da doğrudan, duygusal ya da fiziksel açıdan zararı dokunuyorsa yapılması gereken bir durum. ne kadar üzücü ya da acı verici olsa da durum böyle. canından kanından değilse ikili ilişkilerde her zaman biraz bencil davranmak kişinin kendisine faydası olan bir şeydir diye düşünüyorum. çünkü karşındaki zaten senin duygu ve düşüncelerini kendinden öteye koymayacak. ben neden bunu yapayım? bu düşünceyle hareket edince her şey biraz daha basitleşiyor aslında. o sebepten kasmamak gerek. insan öz kardeşiyle küsüyor da kaldı ki arkadaşım ya da ne bileyim sevgilim dediğini* hayatından çıkartmasın. üzüle üzüle, düşe kalka öğreneceğiz de bir şeyleri yine de çok üzülmemek gerek. amaaaan.*

hayatınızdan çıkarıyorsanız sevmiyorsunuzdur. sevdiğiniz halde hayatınızdan çıkarmak zorunda hissediyorsanız muhtemelen onun sizi yeterince sevmediğini düşünüyorsunuzdur.

şimdiye kadar ben çıkarmadım, hep onlar çıktı. vebali onlara, acısı bana kaldı.

ben bazen kayboluyorum bir kaç gün telefon bilgisiyar kullanmıyorum evden dışarı çıkmıyorum kimseyle konuşmuyorum. bunu ben kontrol etmiyorum oluyor bir anda ve artık başladı mı ne kadar sürer belli değil yani ben zaten insanları sık sık terk ediyorum insanların hayatından kendimi çıkarıyorum

bunun için artık sevmediğim bir insan olması gerekiyor. bu noktaya gelebildiyse kendisini tebrik ediyorum. çünkü sabırlıyımdır. kolay kolay ipleri koparmam, sevdiğim bir insanı da kolay kolay hayatımdan çıkarmam.

sevmek ne yazık ki her şeyi çözmüyor. sevgi, tek başına yeterli değil. bir ilişkiyi devam ettirebilmek için birçok duyguya ve insani değere ihtiyaç var.

o yüzden şartlar onu gerektirdiğinde sevdiğin bir insanı hayatından çıkartabilmelisin. her ne kadar zor olsa da kendi geleceği için bunu yapabilmeli insan. kendi adıma birkaç kez yaptım bunu.

ben cikaririm, kimseyi sevmiyom

hâlâ gelsin diye beklerken, hayatından çıkması gerektiği gerçekliğiyle her defasında yüzleşmek; insanın içine öküz oturtur

zorunda kalırsın bazen. öyle olması çok daha faydalı geçecektir lakin " ben sana mecburum bilemezsin" atilla beyden bir kaç cümle mırıldanıp durursun sadece.