sevdiğin vs seni seven

arasının dibinde kaldığım durum. ikisi de ulaşılabilir. ikisi de elimin altında. ama biri daha az seviyor. diğeri aşırı değer biliyor. biri daha iyi sevişiyor. diğeri daha iyi yemek yapıyor.

ne yapmakta kararsız olduğum şeberme.

dışarıdan bakıldığında her mantık sahibi olan kişi kendisini seveni seçsin der. ama olayın öznesi olduğunuzda iş değişir. masumiyet filminden örnek : adam kadına aşık olur, kadın onu sevmez. adamı evlendirirler, adam karısını bırakıp sevdiğinin peşine düşer. izleyen herkes adamı kötüler, o günahsız karısına acır. eğer bir kere gerçekten sevdiyseniz, gerçekten gözünüz kör olduysa isterse bir yanınızda dünyanın en iyi insanı olsun, sizi en içten sevsin ; siz yine de gider sevdiğinizi seçersiniz. sizi sevmeyen birisi sizi mutlu edemez, size değer göstermez. aşkın tehlikesi de budur bence. böyle seven insan arada kalmaz, bir materyalmiş gibi ihtimal değerlendiremez; seçimini zaten yapmıştır.

bilenler bilir seni seven aynı zamanda arzulayandır da. arzulanmak insanı kendinden geçirir derecesinde orgazm eder. bu da zamanla sevgiye döner ve sen de sevmeye başlarsın.

sevgide ısrarcı olan kazanır. sevgide emek veren kazanır. bir kadının peşinden çok değil 2 sene koşarsan o kadın senindir.

barselona & konyaspor

bu konuda hesaplı olan, duygularını belli etmeyip onu seveni tercih eden insanların ne kadar mutlu olduğunu görünce hatanın bende olduğunu anladım. kimse sizin en kuytunuzda büyük bir özenle sakladığınız nadide duyguları hak etmiyor. paylaşmayın, açık olmayın, tercih hakkı sizde kalsın.

tercih etmeyeceğim olan/tercih edeceğim olan.

ikisi aynı anlamda olmadığı sürece anlamsızdır. ama sadece biri olacaksa sevmeyi tercih ederim.

dostlar diyelim biri var hoşlanıyorsun ama seni takmıyor aslında takmıyor da değil de seni üzmemek adına sana karşı bir şeyler hissettse bile uzak duruyor senden çünkü seni cidden kırmak, kaybetmek istemediğini, onun için çok önemli ve özel olduğunu defaatle söylüyor çünkü senin hayallerinle onunkiler çok farklı. o sorumluluk ve bağlılık gerektiren süreçlerden kaçıyor çünkü kendisi bir ikizler burcu ve ciddi anlamda senin hayallerinin farkında ve bu hayaller için doğru kişi olmadığını düşünüyor ve onun için sana yaklaşmak istese de yaklaşamıyor ki 12 yıllık bir süreçten bahsediyoruz hatta hatta sen dayanamayıp ilk adımı kimin attığının önemi yok diyerek "oğlum ben seni seviyorum" diye dan dan dan söylemişsin karşısına geçip ve bunu nasıl yaptığını hâlâ sende bilmiyorsun nasıl gaza geldiysen artık .. şöyle bir şey de var "seni üzerim sonra beni üzdün deme" dediğinde "umrumda değil" şeklinde bir konuşmada geçti aranızda ama o yine yok. bir de biri var o senden hoşlanıyor ama o senin ilgi alanına girmiyor ki niye girmiyor sende bilmiyorsun. yani tam anlamıyla araftasın. kimi seçerdiniz?? fikirlerinizi merak ediyorum..

uzun arastirmalarim* sonucunda cevap veriyorum seni seven.

ikisi de aynı kişiyse tebrikler, perfect match.

değilse yol haritası şöyle: karşılık alamayacağınızı bildiğiniz kişinin peşinden koşacağınıza önce onu içinizde bitirip ondan sonra yine bir perfect match bekliyorsunuz. istikrarlı bir şekilde sizi seven insana bir süre sonra karşı koyamazsınız bu doğru bilgi. fakat her zaman gözden çıkarılabilir olur sizin için. bu nedenle sevmiyorsanız sırf o sizi seviyor diye bir insanın özgüvenini ve öz sevgisini yaralamak hiç etik değil. aynı şekilde sevdiğiniz halde sizi sevemeyen birisi için kendi öz sevgi ve öz saygınızı yaralamak da etik değil. sonuç olarak perfect match bulana kadar salmak en iyisi.

ben şu an bu arkadaş için derdini seveyim butonuyum.

seni seven mutlu eder , sen de aşık olursun. kötü çocukların devri bitti kızlar, size değer veren aşkını paylaşmayan aile çocuklarının devri açıldı.

bir şarkıyla cevap vermek istiyorum. 'sevdim sevilmedim seveni sevemedim canımdan böyle geçtim amaaaaaaaan'

seni sevene gidersen evlenirsin bile diyolla.
bilemiyorum canıtın.
en fazla sende onu sevmeye başlarsın işte. karşılıklı ilk görüşte aşk diye bir şey yok. simülasyon yaratıcımız onu sadece filmlere saklamış. izleyelim ama yaşayamalım diye.
ibne herhalde ki ondan ibnelik yapıyo.

sevdiğine sen şans verirsin, seni sevense sana şans verir.

çok ciddi bir uçurumdur ama mutsuzluğa sebep olur.

benim ailem de dahil olmak üzere herkes genelde der ki;

"mutlu olmak istiyorsan, seni sevenle evlen; senin sevdiğinle değil çünkü sevgi fedakarlık ister ve hep daha fazla seven tarafa düşer bu fedakarlığı sergilemek."

ben bu tarz bir evliliğin veya ilişkinin insanı hiç bir zaman olamadım. sevmediğim bir insanla hayat paylaşamıyorum çünkü kendim sevmediğim için hiç mutlu olamıyorum. istediği kadar sevsin, değer versin, hediyelere boğsun hatta kapımın önüne bentley koysun benim için boş. ben duygu insanıyım, çıkarcı değilim. bu yüzden karşımdaki birey belirli standartları karşılıyorsa, " ay hadi görüşeyim bari" diyemiyorum, diyemem. ben aşk kadınıyım, aşk'ın peşinde koşarım. hiç bir ilişkimi duygusuz yaşamadım. beraber olduğum adamlara hep duygularım vardı ve hepsini sevdim. sevmediği halde, biriyle beraber olabilen insanları anlamıyorum bu sebeple.

halam bu yanımı çok eleştirir ve bana şey der ; "sen aptal bir julietsin, aşk'ı kovalayan bir juliet ama hayat böyle değil, ilişkilerde. doğru insanı seçerken çok dikkatli olmalısın, sadece kalbini dinlememelisin."

üzgünüm, ben %99 kalbimi dinlerim. pişman oldum mu?

-şu ana kadar hayır.

hepimizin bitişleri, aldatılışları ve kaybedişleri var ama döndüğümde şey diyebiliyorum " ben bu insanların hepsini sevdim. bana sağladıkları şeyler ya da başka zımbırtılar için değil, oldukları insanlar için sevdim."

kiminin harika bir karakteri vardı, kiminin harika bir kalbi/ vicdanı, kimi cok güzel gülerdi, kiminin harika bir sesi vardı, kiminin beni koruması içimi titretirdi, kiminin her koşulda yanımda durmasına hayrandım. kimi ne olursa olsun, asla bırakmazdı- bağımız hiç kopmazdı ve bu bana çok aşırı ender birine sahipmişim gibi hissettirirdi. kimi çok bilgiliydi, kimi çok kibar. yani günün sonunda ben bu insanları onların kendi karakteristik değerleri için sevdim. onların varlıkları hayatıma renk kattı, ışık doldurdu. evet, hataları oldu hatta bazılarının, bana karşı çok acı çekmeme sebep olacak yanlışları oldu ama hepsini affettim ve diyorum ki " insanız, tabi hatalarımız olur. önemli olan sergilenen vefaya sırt çevirmemek, iyi hatırlamak." herkesi yürekten sevmeli gerçekten. sevmeden bu işler yürümez.

kendi hayatıma baktığımda, hepsiyle gönül bağım vardı. bence turnikeyi gözünden vurmak budur! dünyanın en iyi piyangosu:)