sevgi

şüphe ile birlikte gelir genelde.

ailedir. illa anne baba değildir aile. aile insanlar vardır. sevgi de oradadır.

bir yandan sevgisizliğin getirdiği hazin bir huzur da vardır. görünmezsiniz.

appamı ellerimle toprağa koydum geçenlerde. sevgisiz kalmanın acı dolu huzurunu yaşadım iliklerime kadar. kadife kulaklım benim. bekle beni...

bu fani dünyada sağlıktan sonra en değerli öğe.

bir restorana gidip "sevgisi bol olsun usta" demek istiyorum.

kuşun kanadında.

insan ne ile yasar?
-sevgi

sevmek;
belki birgün okur diye şair olmaktır.

biri tasmasiyla atmis. belediye kupesi falan yok sökup attim tasmasini. bira tazelemeye giderken denk geldi. gittim geldim. yanimdan ayrilmadi. bi zamanlar ben de boyle severdim. ınsanlari severdim aq.

3. sınıf pavyon çalışanı kons ismi gibi bir şey.

yakın hissetme, kendinden bir parça bulma, sahiplenme, benimseme, duygularını paylaşma, yoğun empati duyma, önemseme gibi duyguların bütününü oluşturan duygu.

sevgi ile romantik sevgi arasındaki farkı açıklamak ise çok zor. romantik ilişki içerisinde olduğumuz kişiyi de seviyoruz, anne-babamızı da, kuşları ağaçları da… bu sevgileri birbirinden ayıran şey ne? karşıladıkları ihtiyaç mı?

"mutlu olmanın tek yolu sevmektir. sevmediğin sürece yaşamının bir anlamı olmaz." - the tree of life

1 kiz ismidir. sevgi.

insanın en değer vermesi gereken duygu

aşk ile eş anlamlı olmadığını düşündüğüm kelime. çünkü aşk, sevginin aşırı olanıdır.

iyileştirir, güzelleştirir.

yanılgılar hatta belki de deneyimler… anladım ki aslında insanlar küçük şeylerle ileride yapacakları büyük hataları gösterirmiş. bak ben bugün bunu yaptım sen de beni alttan aldın o zaman yarın sana katlayarak zarar vereceğim demekmiş. bunu anlamamamızın veyahutta görmezden gelmemizin tek sebebi de sevgiymiş hayatta ne kadar seversen o kadar zarar alırsın gibi geliyor bana oysa sevgi hep iyileştir cümlesine çok inanmıştım ben. anka kuşunu küllerinden doğduran şey sevginin gözyaşı iki krallığı birleştiren de sevgi değil miydi? buna inanmak aptallık mıydı veya. masallar bana sevginin iyileştireceğine hayatsa bana yaralayacağına inandırdı. umarım bir gün elinde pembe bir balonla benim masalım başlar.

en guzel histir sevmeyi, sevilmeyi bilene.

saf sevgi koşulsuz ve karşılıksız olanıdır. .

çok ilginç biri. "sevdim" diyorum, "seviyorum" diyorum. bi bakmışım başka başka koridorları var, dönemeçleri var, yokuşları var. zahmetinde rahmeti var. rahmet zannettiğim nice seviler oldu ki sevmeyi başlı başına bir kaybedişe devşirdi. kaybettiğim yerlerimden yeniden sevdim. salt insan sevmekten bahsetmiyorum, sevdiğimiz şeylerden bahsediyorum. en zorunun da kendimi sevmek olduğunu gördüm. ve bu narsistik, altı doldurulamaz, içi boş bir değersizlik duygusunun yansıması olan bir sevgi biçimi de değil. insan bilmediğini sevemez. bileyim dedikçe, içime döndükçe aydınlık kadar karanlığımı da gördükçe kendimi kabul edebilme yeteneğim köreldi. biraz kaçasım geldi, kaçtığım yanlarımı da kucaklamaya niyet ettim. yunus emrenin dediği: "kendin bilmek"e bir de "kendin sevmek" ekleyelim.