sevgi

bir şeyi veya kişiyi sevdiğiniz zamandaki his.

bence sevgi bazı sorumlulukları kapsıyor. bir insanın bir insanı sevmesini ele alıyorum, seven insanın yapmayacağı belli başlı şeyler vardır. herkes kendi tarzında sevebilir ama nasıl sevilinmeyeceği ortaktır.

mesela, bir insan sizi göz göre göre mutsuzluğunuza hapsediyorsa sevmiyordur. sizi sevdiğini söyleyebilir ama davranışları ile uyuşmayan bu ifadeyi kullanması sadece bencilliktir ve sizde algıda karışıklığa sebep olur. fark edildiği an ilişiği koparmak gerekir.

sevgi sana ne hissettirir, sana hissettirdiğini karşıdaki de hisseder mi?

"insan sevmezse dünya bir yaşama cezasından başka nedir ki?" diye soruyor şükrü erbaş. dün birden bu soru ile karşılaşınca yaklaşık beş dakika boş boş kitaba bakıp düşünmek zaruriyeti hissettim. sonrasında ise bu cezayı hakedecek ne yaptım acaba diye kendimle konuştum durdum bir müddet. kimse böyle sınavlar ile sınanmaz umarım.

niye seviyorsun?

+tarhana çorbası sever misin?
-severim.
+niye?
-niyesiz severim.
+hah işte sevgi niyesizdir.

sevgi tanımı çoğu insan da çünkü veya eğer iledir.bu yanlıştır sevginin hiç bir şartı yoktur.sadece kişiyi ve her şeyi olduğu gibi haliyle tüm kusurlarıyla ve hatalarıyla kucaklayabilmektir.gerçek sevgi bir çiçeğin dalında var olmasına izin vermek gibidir.birey de birer çiçektir her çiçek gibi sevdiği ,açtığı toprak ve ortamı farklıdır.birey sadece kendisi olduğunda var oluş amacını ve saf mutluluğu bulmaktadır.bu doğuştan haktır.

içine girdiği her kalbi yumuşatan, hayatı güzelleştiren yegane ihtiyaçtır. her insan sevgiye muhtaçtır, sevgi ruhun temel gıdasıdır. sevgisizlik ise birçok sorunun temel sebebidir. bir şeyleri düzeltse düzeltse ancak sevgi düzeltebilir bence. ne diyorduk, seven sevdiğine portakal atsın

sevgi: bir kimseye ya da şeye gösterilen bağlılık ve ilgi duygusu.

dünya zamanla öyle bir hâl alıyor ki
bu telaşe de kaybediyor insan kendini.
arayıp bulmalı; bulup öğrenmeli.
insan sadece et ve kemikten ibaret değil ki.

dünya beyazdan ibaret olsaydı,
insan mutlak surette siyah olurdu.
bu demek değildir ki insan hep siyah kalacak.
sevgi gerek, sevgi insana renk katacak.

"sevgi neydi, sevgi emekti, sevgi dostça uzanan insan eliydi."

günümüzde en çok yanlış anlaşılmaya meyilli olunan olgulardan birisi olan sevginin, genellikle bir his olduğu düşünülüyor, ki bana kalırsa hata burada başlıyor. balık sevgisi olarak bilinen basit bir felsefi açmaz, bana kalırsa sevgi hakkındaki yanılgılarımıza büyük bir ölçüde ışık tutuyor. açmazın konusu şu, balık yemeyi sever misiniz? sevdiğinizi farz edelim, neden seversiniz? çünkü lezzetlidir. ama aslında balığı sever misiniz? hayır çünkü onu denizden çıkarır, öldürür, doğrar, pişirir ve yersiniz. ya da çiçekleri seversiniz çünkü güzel kokar, ama aslında çiçekleri sevmezsiniz çünkü onları köklerinden koparır ve öldürürsünüz. kısacası bir şeyi sizi fiziksel ve duygusal açıdan tatmin ettiği ölçüde sevmek, aslında o şeyi sevmek değildir, o şeyden alınan haz duygusunu sevmektir. birisini gerçekten sevmek, ancak karşılıksız bir nitelikte ve sevilen kişinin büyümesi, gelişmesi, olgunlaşması, ve özgürleşmesi amacını taşıyan eylemler sergilemekle olur. yani sevgi aslında bir eylemler bütünüdür. kısacası birisi hakkında çok yoğun duygular besliyor oluşunuz onu sevdiğiniz anlamına gelmez, sevgi seven kişinin içinde bulunan bir niteliktir, bir başkası aracılığıyla kişide aniden doğan bir his değildir.

mevlana'ya göre : sevgi şifadır. sevgi güçtür. sevgi, değişimin mührüdür.

yapılması en zor ve en güzel hayat ödevi.

üzerine o kadar çok düşünülen konuşulan şeylerden bir tanesi ki insanlar gerçek mi değil mi asıl sorunun bu oldugunun farkında bile değiller

sevgi neydi ??
marx : emekti
nietzsche : kölelikti
kant: şarttı
arendt: aşktı
platon: şölendi
wittgenstein: susmaktı
hume : alışkanlıktı

#33320 oysa sevgi çiçekleri soldurmazdı.

sevgi daima verir. her zaman ıstırap çeker, hiçbir zaman ne gücenir, ne de intikam alır.

"dünyayı döndüren" gerçekten sevgidir.

yeri gelir bozuk para, yeri gelir altındır.

sarmalar.
seveni de sevileni de.

varlığı zemheride bahar yaşatır, yokluğu sarı sıcak izmir temmuzunda dondurur.

neydi sevgi emekti.
uçuşan yaprak boş bir salıncak.
gelirim ardı sıra dön bak bana....

içimizdeki en büyük enerji sevgidir.