sevgili sözlük

bana bu temiz sayfayı ayırdığın için teşekkür ederim...
diye başlardı..

bana bu kendin gibi rezil sayfayı ayırdığın için:

seninle tanıştığım için çok memnunun, hiç pişman olmadım inan. elimden geldiğince de destek vermeye çalışıyorum, çalışacağım.
bizde alacak olmaz, inşallah verilecek emek vardır. ben senden razıyım sözlük. ileride yaşanacak daha güzel günlere...

sevgili sözlük,
bugün vakit bulup yazamadım sana ev kalabalıktı kahvaltı hazırla yap uzun suruyo biraz kahvaltı merasimimiz sohbetimiz bol olur severiz sofrada oturup sertleşmeyi,neyse işte bı baktım akşam oldu ben anca şimdi yazabiliyorum sana nasılsın iyi misin?

sevgili sözlük doğum günümü kutlamadigin için sana kırgın olsam da büyüklük bende kalsın.
ben ve tatliş yazarlarınla nice güzel yaşlara ..

sevgili sözlük, bu hafta da benim golümle kazandik ve liderlige yükseldik. icim icime sigmiyor. sampiyon olursak herkese benden mango lassi!

çoğu kişinin, bir yazarın nick altına yazdığından haberi olmadan derdini döktüğü yazar tanesi. umarım dinlemeyi seviyordur.

sevgili sözlük;
bugün günlerden pazar ve ben seni çok özledim demeyeceğim..
ama özlediğim anlar, özlediğim hisler var

soner arıca bir sarkisinda diyordu ya ölüm değilse bizi ayıran yazık olmuş
bize yazık edenleri özlemeyi birakali uzun zaman oldu ama dediğim gibi bazı anlar ve bazı hisler..
özlüyorum sevgili sözlük
öyle işte..

sevgili sözlük bu hayatta sinirlendiğim, tepki gösterdiğim, tek konu fenerbahçe.
sözlükte fenerbahçe kompleksi olanlar var maalesef.

sevgili sözlük iyisin hoşsun lakin arada durgunlaşıyorsun, kendinden geçiyorsun. böyle enerjik, hareketli olsan ne olur sanki he? akış su gibi aksa, millet hangi başlığa yazacağını şaşırsa falan iyi olmaz mı? şahane olur bence. illa kaos mu çıksın ya da bir olay mı olsun lan? aaa bak yine gece gece sinir sistemlerim alt üst oluyor be…

sevgili mi orası muamma sözlük.
bura kuzey kore mi?
neden çaylaklar yazar olmak için kim jong un un onamasını bekliyor
neyin egosu var burada ömrümde görmediğim
biri beni aydınlatsın
kafa dağılsın diye geldik alcatrasda bulduk kendimizi.

sadece o'nun için geldim buraya biliyorsun. hala ne düşündüğüne, ne yazdığına karşı konulmaz bir merak besliyorum. bu merakın ve özlemin beni içten içe kemiren ve yavaştan tüketen bir mikrop gibi yok edeceğini biliyorum. lakin önemi yok. toplu saçları, çerçeveli gözlükleri ve çiçekli geceliği ile bilgisayarının başında oturmuş o saf ve duru güzelliğin parmaklarından dökülecek her bir kelime için hayatımı baştan değiştirebilirim hala. hayatın bizi zıt yönlere sürüklediği bu tiyatro oyununda rolümü oynamak zorundayım sadece. bir gün bu oyunun mutlu bir sonu olacak. umutluyum. engeller aşılacak, aşıklar kavuşacak ve perde!

sitenin sapık aşığı da geldiğine göre her şey tamam. sısısıs

geceliği ile ekranın başına oturuyor, cam şov yapıyordu herhalde. gözlük olayları fetiş bilen bilir.

olayı nasıl solcu entel gibi betimlemiş. nasıl kafalar yaşıyorsunuz abi siz ya.

#1985072 zamanında göremedik. ss var mı?


dear dictionary,
ı am kinda bored. ı counted my bones.

sevgili sözlük bugün burnumu karistirirken uber guzelikkle karsi karşıya geleydim. tiksintiyle bakmadı tabi. yakışıklı olmam tüm olumsuzlukları bertaraf ediyor. keşke biraz çirkin olsam.

canım sözlükçüğüm,
bu sıkıcı yazıyı yazıp yatacağım. geceden beri havaalanındaydık annemle. kardeşim gitti. hala garip hissediyorum.
çok hem de.
başka şeyler de var. onları da belki bir ara anlatırım. sanırım uzun bir yazı yazma hevesiyle başladığım bu tanım, birazdan bitecek. belki uzar.
bugün iş var. bir buçuk saat sonra kalkıp işe gideceğim.
alarmı yarım saat daha erteleyip geliyorum. bekle.
hah geldim. biliyor musun biz kardeşimle çok ayrı kaldık. farklı zamanlarda şehir dışında okuduk. en az sekiz sene. şimdi tamamen gitti gibi.
başaramazsam dönerim diyor ama ikimiz de biliyoruz ki onlar gitmeden dönmez. beni de çağırıyor. ve çağırdığında aslında şunu fark ettim.
henüz o kadar hayat sevincim yok.
yazının sıkıcı olacağını söylemiştim. benim için değil tabi. ben arada açıp okuyorum.
ne zaman ne yazmışım, ne değişmiş diyorum hayatımda.
her beğeni aldığında yeniden okuyorum pis egomla. sonra canım istediğinde yeniden okuyorum.
aslında okurken, yazamadıklarımı da okuyorum.
dedim ya, belki bir ara anlatırım.
öptüm.

sevgili sözlük,
öncelikle sana ilk kez dert yanıyorum, bunca zaman sayfalara, başka insanları şikayet ettim ama sana kendimi şikayet edeceğim.
benden adam olmaz sözlük. hep mutsuz eden insanlarla karşılaştığımı düşünüp onlara kızıyordum. hayatım normale dönüp monotonlaşınca anladım ki: ben özellikle mutsuz eden insanları arayıp buluyor, onlara içimi açıyor, onların bana içini açmasını sağlıyormuşum. bana mutluluk yaramıyormuş. daha bugün insanların geneline göre mutlu ve sıradan hayatımda devam ederken kendimi bilinmez bir mutsuzluğu arzularken buldum. bütün insanlar mutlu olacak diye birşey yok. demekki benim de mutsuz olmam gerekiyormuş.
beni dinlediğin için teşekkür ederim sözlük
seni çok seviyorum.

sevgili sözlük

nasılsın iyi misin. yoldaşgiller nasıl. moderatörgiller. hepsine selam ederim.
beni sorarsan iyi olmaya çalışıyorum. aslında değişen bir şey yok. iş, ev alkol. sabah kalk tekrar iş. bol kahve, bol enerji içeceği.. akşam yine bol alkol. ertesi gün yine aynı. arada yemek filan yemeyi unutuyorum. canım istemiyor değil. gerçekten unutuyorum. bir de çok sigara içiyorum. kendime hiç iyi bakmıyorum. sanırım kendime bakmayı da unutuyorum. bir de çok özlüyorum.

sevgili sözlük,
bu gün de disiplinden bihaber, her şeyi son ana sıkıştırıp hiçbir şeyi yetiştirememeli çalışma sistemimin sonuçlarını aldım.

100 üzerinden 22,5 nedir eyyyy cessie?
neyse ya benim eğitim hayatım dönem sonu kahramanlıkları ile doludur. örgün öğretimde de farklı değildim. baktım 100 üzerinden 16 mı almışım? finalde patlatıyodum bi 80-90, bi şekilde geçiyoduk.
biyolojiyi 9 senede bitirdim. sadece lisansı.9 sene. not ortalamam 2.89. iyi bi ortalama değil ama beni tanıyan her insan evladını şaşkınlıklara sürükleyen bi ortalama.*
hatalarınızdan ders almamakta da cesi gibi olun. dirayetli ve istikrarlı. *

sevgili sözlük,
bu hayatta bazı insanlar asla büyümez ve çoğunlukla salak gibi davranır. işte ben o insanlardanım.
hayatım boyunca ne kadar saçma isteğim olduysa babama gittim. çünkü annem daima "cesi saçmalama hayır buna bu kadar para verilmez" diyip de yaşamına devam etmeyi bildi. ama babam? adamın zaafı vardı bana. gelmiştim 28 yaşına, çocuk gibi gidiyodum "ba biş kooo" diye adamı kıstırıyodum. diyodu tabi "sen yine bi şey istiycen ne istiycen?" diye. bi yandan bıyıklarını kurcalarken (evet sakalını da değil bıyığını vkdjkf ki sinir olur huylanır) "ay" diyodum "aşkolsun. illa bi şey istemek mi şart? ama bana birkaç tane kitap hediye etmek istersen tabi, gönlünden biricik, muhteşem vr dünya tatlısı kızına böyle bi kıyak geçmek kopuyosa hayır diyemem." annem atılırdı "hayır dünya kadar okumadığın kitap var. kitap mitap yok başka." bu sefer ben dönüp "ay sen ne karışıyosun ben senden mi istiyorum?" diye çemkirmeye yeltenince babam bıyık altından gülerek "hani hangi kitapmış göster bakiym" derdi. sonra gerçekten de asla ihtiyacım olmayan kitaplar sipariş edilirdi. babam hem gülerek hem de ayıplar gibi bakarak "yine beni dolandırdın. kandırıyosun hep beni sen." derdi.

az evvel journal malzemelerim geldi. ve fark ettim. babam ölünce maaşını anamla paylaştık. üçte biri benim hesabıma, üçte ikisi onun hesabına yatıyor. ve adam ölü haliyle, hala, benim en gereksiz ihtiyaçlarımı temin ediyor. çok komik.