sevilmediğini anlamak

oradaki fark etmek büyümektir. ya da değildir. ne bileyim ben ya.

yerinde fark etmekten daha acıdır. zira kendini onca zaman bir yalanla oyaladığını fark etmek... az şey mi?

daha küçücük bir çocukken fark etmekten iyidir.

“ne kadar aptalmışım” cümlesini beraberinde getiren eylem

sonu pişmanlık getirir

"ben biliyordum senin bir o...puluk yapacağını." hissiyatı yaşatır.

belki de aslinda "icten ice sevilmedigini bildigini ve sevilmek/sevmek icin kendini kandirdigini" fark etmektir.

zaten içten içe biliyorken hep, sonrasında saçma sapan yerlerde ve zamanlarda oturan taşlarla “vayy beee ne enayiymiş he” diye kendine gülmektir. güzeldir. insanın bunu da yaşaması gerekir.

bazı duyguların izahı dahi yoktur bu da onlardan birisi. sadece sen hisseder ve duyarsın e tabi sana özel olduğu için acısı da sana aittir.

önce kinlenir karşıyı suçlarsın,
biraz zaman geçince kendini sorgularsın,
en sonunda herkesin herkesi sevmeyeceği gerçeği karşına dikilir ve kabullenirsin.

bu konunun özelinde ehlileşmek anlamına da gelir. aslında bu içsel bir devrimdir suçlamayla başlayan yol kabullenişle biter.

sen veya ben veya bir başkası, herkesi sevebiliyor muyuz? bu mümkün değil.

demek ki herkesin bizi sevme şansı da yoktur.

sevilmemek bir şey değil de, sevilmediğini anlamana rağmen orada duruyorsan sıkıntı başlar.

değersizlik hissi yağlı urgan gibi geçirilir boynuna ve sen buna rağmen olanı biteni görmezden gelirsen kendini katletmiş olursun ( ruhsal olarak).

sizi değersiz hissettiren herkesi ve herşeyi terkedin, çünkü değersiz değilsiniz.

ehline emanet edilmeyen herşey zayi olur, siz olmayın.

yengeleşmeye atılan en ciddi adımlardan birisi. keşke sevilmediğini anlayan her kadını bulup mail olarak atan bir program olsaydı. o anın heyecanına bayılıyorum. herkes sevilsin elbet. kötü düşünmem kimse hakkında. yalnız, sevilmediğini tam olarak anlayan süt gibi bir hanım görünce de dizimin bağı çözülüyor doğrusu.

bu söylenmez hiçbir zaman,bazen sadece bir tamam kelimesine sıkışır,bazen sen anlatamadımla anlamadım arasına sıkışır kalırsın.
sen hala güzel şeyler anlatmak istersin bıdır bıdır,gülüşün komik gelmez artık,sorularına kısa cevaplar alırken bulursun kendini…ve en sonunda sen konuşurken karşı tarafın sessizliği ayna gibi koyar.
ayna kırılmış değildir sadece artık bir başkasını gösteriyordur.
sevilmediğini anlamak bir yok oluş değildir aslında bir yerlerde hala varız ama onun kalbinde yokuzdur.

çok zor değil aslında.

sevdiği zamanlarda ne yaptığını bilirsin zaten. artık hiçbir şey eskisi gibi değilse olan olmuştur. biten bitmiştir, giden gitmiştir.