sinirli bir insan olmak

babam tarafının genel problemi. üzücü olanı bunun bize de geçmiş olması. daha gençken kendimi tutamaz çok parlardım, şimdi şimdi biraz düzeldim galiba, en azından sinirlensem de haklı veya haksız olduğumu anlayıp kendimi sakinleştirebiliyorum. en kötüsü de sinir krizi geçirdiğinde insanların yüzünde oluşan ifade, berbat hissettirir.

sabırlı ılımlı bir insan olsan bile türkiyede geçirdiğin yıllarla beraber dönüştüğün kişidir

tc de yaşamanın da etkisi çok fazla olan, kişiyi sürekli kendini açıklama ve özür dileme döngüsüne sokan aynı zamanda haklıyken haksız duruma sokan şey.

aşırı rahat ve sakin biri olmayı çok isterdim 3 yıldır sinir hastası denecek kadar bozuğum hayır sakinleştiriciler işe yaramıyor ona üzülüyorum

etrafindakileri yipratmak demektir.

etrafımdaki sinirli insanlardan gördüğüm kadarı ile kişiye sadece zarar getirmiş olan kişilik özelliğidir.

çevresindeki amiplere uyum sağlayamadığı için tepkisini böyle gösterebilen insandır

ben sinirli değilim onlar beni sinirlendiriyor.

o 31-e az aban şerefsiz, kimse senin sinirlerinle sonsuza kadar uğraşmak zorunda değil. ya da her ne yapıyorsan, uzaklaş

şekerim düştüyse başıma gelen durum. acilen durumu farkedip birşeyler yerim, düzelirim. ayrıca (bkz: keskin sirke küpüne zarar)

toksik bir durum ya da bir kişiyle karşılaştığım an yaşadığım durumdur. neden şöyle yaptın denildiği an o kişinin kafasını patlatmak istiyorum.

bu ve türevi başlıklara hep tanım gireceğim. sinirliyim, dokunmayın. :d

sinirden o kadar uzağım ki başlığı her defasında "sihirli bir insan" olmak diye okuyorum.

öfke kontrolünü öğrenmenizi gerektirir. öğrenemiyirsaniz gidin tedavi olun.

kişinin iç dünyasında her an açığa çıkmaya müsait baskın bir ateş taşıması demektir. öfke ateşi, onu kontrol edemeyenin elinden tutarak suç dünyasının kapısına taşıyabilir. hayata ve mala karşı işlenilen pek çok suçta öfke, baş aktördür. bu sebeple, düşünceme göre modern ceza hukukunun amaçlarından birisi suç işlenmesini önlemek olduğu için, herkesin yasal bir zorunlulukla psikolojik bir öfke denetiminden geçirilerek, sonuçlarına göre öfke yoğunluğunu zapt etmekte güçlük yaşayan insanlara, bunun eğitimi verilmeli ve gerekiyorsa ilaçla tedavi edilmeli, suç ve suçlu takibinde fayda sağlayacağı düşünülerek öfke manipülâsyonuna açık insanlar, ''potansiyel tehlike'' kapsamında değerlendirilmeli, bu insanların yaptıkları işler, görev ve yetkiler, bu faktör dikkate alınmak suretiyle yeniden düzenlenmelidir.

örneğin, öfkesini kontrol edemeyen birini bu mantaliteyle hareket eden bir sistemde polis, asker ya da hâkim-savcı yapamazsınız. düşüncemin ana kodlarını belki ''azınlık raporu'' filminden okuyup irkilebilirsiniz. fakat, bu filmde olduğu gibi henüz suç işlememiş bir kişiyi, ''öfkesini kontrol edemiyor'' diye sunduğum çözüm önerisiyle kriminalize hâle getirip önceden cezalandırıyor değilim; ya da toplumun saâdeti için bir kimseyi ''kendisi olmak'' hakkından mahrum edip ''ideal insan'' olmaya zorlayarak, aynı tornadan çıkmış tek tip insan istiyor da değilim. sadece en temel haklardan olan ''yaşam hakkının'' güvence altına alınması için suç işlendikten sonra yürürlüğe giren ceza mevzuatı prosedüründen ve yargılamalarından başka neler yapılabilir, sorusu üzerinde düşünüyor ve insanî bir çözüm bulmaya çalışıyorum.

''bir virüs tarafından sağlıklı insanlar enfekte olmasın'' amacı ile herkese ''hes'' kodu almasının zorunlu hâle getirildiği, henüz bilimsel anlamda ''aşı'' rütbesi alamamış bir takım bilimsel çalışmaların, insanlara ortaya çıkabilecek olumsuz sonuçları için kendilerinin sorumlu olduğuna ilişkin kâğıtlar imzalatılarak, ''aşı olmayanlar vatan hâinidir!'' şeklinde çığırtkanlıklar yapılarak temel hakların devlet organizasyonunun gözleri önünde alenen çiğnenip insanların aşı olmaya zorlandığı şu günümüzde, sunduğum çözümün aslında ne kadar orantılı, ölçülü, mantıklı, yararlı ve hukuka uygun olduğu anlaşılacaktır diye umuyorum.

karadenizlilerin ortak özelliğidir. akdenizlilerin gevşekliği karşısında iyice delleniyorlar * yan yana gelmeleri tehlikeli ve yasaktır.

sinir eşiği düşük olan insandır. dün gece çok güzel rüyalar göreceğimi umarak uyuduktan sonra sabah tarkan'a küfrederek uyandım. rüyamda en yakın arkadaşımdı ve düğününe yetişmem gerekiyordu. en son birlikte tiktok falan çekiyorduk. * alarma gözümü açınca o sinirle araya kurban gitti kendisi. hayır zaten doğduğumuz simülasyon belli, bari istediğimiz rüyaları görelim yeter artık ya.

kolay sinirlenebilen bir insanım ama beni sinirlendiren şeyleri/koşulları "düzeltmek" de, öfke kontrolü kadar önemli benim için. abartılı tepki verirsem özür dilerim biri(leri)nden ama beni sinirlendiren şeyin ne olduğunu da karşıdakilere net ifade ederim. karşımdaki yine aynı tutumu gösterirse gene sinirlenebilirim ama hatırlatırım neye sinirlendiğimi. eğer karşıdaki ısrarla sinirleneceğim şeyleri yapmaya devam ederse çok fena patlayabilirim, hatta karşımdaki çok sevdiğim biri değilse onu defterden silebilirim. bu çok siyah-beyaz bir konu değil. iki taraflı bakmak lazım.

dünyayı kendinize ve etrafınızdaki insanlara dar etmeden önce diyabet veya haşimato gibi ihtimalleri değerlendirme adına bir kan testi yaptırmakta fayda vardır.

içine sinirlenmek diye bir şey var. böyle deliriyorum, çizgi filmlerde olduğu gibi kırmızı kırmızı yukarı çıkıyor öfke. *
sonra tabi dışarı da vuramayınca akciğerdir, karaciğerde, midedir vuruyor.
duygularını ifade edebilen ve sorunlu olarak bilinen herkes mutlu, üzmemek için susan herkes ruhen fenalarda.
hem sinirli hem sorunlu olmak lazım.
bir şeye kızdım ben şu an ama neye kızdım onu bilmiyorum.
*
he açım.