sokak sanatı

sokak sanatçıları tarafından halka açık alanlarda icra edilen, yaratıcılığı sınırsız olan sanatın bir alanıdır.
seksenlerin başlarında popülerlik kazanmaya başlayan sokak sanatının günümüzde birçok farklı uygulaması vardır.

sokak sanatına hoş bir örnek olması adına aşağıya kendisini küresel bir sokak sanatçısı olarak adlandıran parisli julian mallard'ın, endonezya, meksika, hindistan, vietnam, belçika gibi çeşitli ülkelere yaptığı gezilerde, yıkık binalara veya eskimiş duvarlara yaptığı resimleri bırakıyorum:

bu da benden bir örnek olsun.

bir ara duvara yazı yazmıştım gece. 3 yıldır boyanmayan duvarı sabah kalkıp boyadılar. çok üzülmüştüm.

hep yapmak istediğim sanattır, çok güzel resimler , grafiti yazılar yazanlar çıkıyor ve kıskanıyorum, keşke benimde öyle bir yeteneğim olsaydı.
bizim ülkedeki sokak sanatı, boş bulduğumuz duvara ahmet ,fatmayi seviyor veya nereli olduğunu yazmak veya küfürlü yazılar yazmak , resim yapan çok az onlarda anca çiçek böcek resmi yaparlar, yaratıcılık tan uzak yapılanlar.
avrupa'da , amerika'da, brezilya da özelikle bu işi yapıp uluslar arası şöhret kazanmış sanatçılar var, darısı bizim gençlerin başına.

kronometre tuttum 15 dakika da yaptı. floransa

bazen bilmediğiniz bir şehrin sokaklarını dolaşırken ansızın karşınıza çıkan, çok ilginç örneklerine rastlayabileceginiz sanat türü.
ben de floransa'da denk geldiğim, sanat eserlerini su altındaymış gibi çizen blub isimli sanatçıdan bir örnek ilistireyim.

new york;

melbourne/australia

kadıköy

paris montmartre

buenos aires/argentina
frida kahlo

kadıköy

sokağa ruh,neşe,hayat veren sanat iyi ki var dedirten şeydir. ülkemizde de güzel örnekleri olup daha da çeşitlenmeli ve çoğalmalıdır.

moda

moda

berlin'de dolanırken bir parkta çekmiştim. burayı bi yerden hatırlıyorum ama nerden nerden diye düşünürken sense8 dizisinde wolfgang burada basketbol* oynuyordu. orda görmüştüm. kocaman rengarenk bir duvar berlinin zaman zaman kasvetli havasında insanın içini ısıtıyor.

sokakların herkesi kucaklaması ve kucakladığı herkesi yansıtması adına bir sanatın en çok ait olduğu yerdir aslında.
eserlerini çok sevdiğim k.p. brehmer adındaki bir ressam, sanatçının "kendi çağının titiz bir gözlemcisi" olması gerektiğini vurgulamıştır hep. bu yüzden yaşadığımız coğrafyada sokak sanatını yaşatan isimlerin başında izinsiz ve canavar mahlaslı iki sanatçı geliyor. yaptıkları çalışmalar öylesine değerli ki, böylesine politik bir ülkede apolitik yaşamanın mümkün olmamasından ötürü toplumu sahip olunan düzeni sorgulamaya itebilmeleri için kullanabilecekleri en güzel silahtır sanat.

2003 yapımlı noviembre adlı filmde de denildiği gibi: "dünyayı değiştirmek istemiştik ama perişanca yenildik, şimdiyse değişmemek için ben dünyaya direniyorum."





diğer çalışmalarına göz atmak için: buradan

sanatın her yerde yapılabileceğinin kanıtı.

sadece resim olarak bakmıyorum rap bence sokak hayatında konuşmaya güçü olmayan insanların çaresizliğini anlatan bi sokak sanatı olarak ön pilana çıkarıla bilir.

şüphesiz sokak sanatı konusunda anılması gereken isimlerden biridir jr. agnès varda'nın da bulunduğu villages visages adlı belgeselden kendisini tanıdığım jr'a göre şehir, bir açık hava müzesidir. onun eserleriyle gerek banliyölerde, gerek harabe olmuş binaların duvarlarında, gerekse sıradan bir yürüyüş yaptığınız sokakların duvarlarında karşılaşabilmeniz olasıdır. dünyayı daha iyi bir yere çevirmek için çabalayan nadir sanatçılardan biridir kendisi. birbirinden değerli birkaç projesinden bahsetmek gerekirse:

israil ve filistin ülkelerindeki insanların her anlamda birbirlerine çok benzediklerini ama bunun farkında olmadıklarını görmesi üzerine aynı işi yapan israil ve filistinlilerin fotoğraflarını çekip israil ve filistin’i ayıran duvarların iki tarafında (muhtelif şehirlerde) sergilediği face 2 face projesi:

brezilya’da bulunan rio de janerio'nun, adı şiddetle özdeşleşmiş gecekondu bölgesi olan moro de providencia'da, uyuşturucu satıcılarının yaşadığı, silah seslerinin susmadığı bu mahalledeki çocuk ve özellikle kadınların mahallelerine ve yaşantılarına olan bakışını ortaya koymaya çalıştığı women are heroes projesine başlar. -2008 yılında başlayıp 2011’e kadar devam eden projeyi kamboçya, hindistan, kenya, liberya, sudan gibi birçok farklı ülke ve coğrafyada gerçekleştirir:

2008 yılında şehrin ya da hayatların geçirdiği değişiklikleri duvarlarda sergilemek amacıyla başladığı the wrinkles of the city adlı projesi:



projeye dahil olan şehirlerden biri de istanbul idi:



diğer tüm projelerine ve yapmış olduğu belgesellere göz atmak için ise:jr projects