sosyal çürüme

ülkemiz için ise bu hep vardı zaten. sadece görünür değildi.

sağdan soldan duyulan cümlelerle analiz kasma aktivitesi, fikir paylaşma platformları var olduğundan beri süregelen bir detay olmakla birlikte, aşikare hale gelmiş bir mevzu olan sosyal çürümeyi sırf insanlar dile getiriyor diye sinirlenmek de bu çürümeye destek atmak değil midir diye felsefik sürüklemelere müdahil edilesi sorunsal.

kokuyor ortalık,
koktu demek için diplomaya değil burna ihtiyacımız var sadece.
hiç.

hem de öyle bir çürüme ki eşek ölüsü bile böyle çürüyüp kokamaz. burnumuzda mandalla gezeceğiz bu gidişle ama o da çare olmayacak gibi. herkes ektiğini biçecek bu hep böyle oldu, yine aynısı olacak. sen hizaya gelmezsen seni hizaya sokarlar, sokacaklar da hem de anırta anırta.

milli bayramlarda atatürk paylaşımı yapan beyaz yakalılar mide bulandırıyor diye atatürkçülükten rahatsız oluyor musun?

böyle bi yere varılmaz. konunun özünden uzaklaşmak sosyal çürümeye sebep olanları korumak demektir. bu ülkede hissedilenin ötesinde bi çürüme var.

benim de antipopülizmin kayığına bindiğim çiğ zamanlar oldu. anonim kimliğin arkasında zırvaladığım bi ömür bıraktım ekşide. hoşuma da gidiyordu ama şartlar bu kadar kötü değildi.

yine saçmalarım. şu ana kadar hiç mantıklı cümle kurmadım. profil burada. sadece foseptik çukurunun içinde olduğumuzu bile bile, hepimiz aynı bokun içindeyken, çocuğumuzu-evladımızı geçtim kedimizi sokağa bırakamadığımız, tavuk yiyerek öldüğümüz, bir zamanlar önüne ekmek attığımız doktor diplomalı rus fahişelere dönüştüğümüz, kurumsal kimliğimize sendika mührü bastırmak için kuyruktaki en masumun ciğerini söktüğümüz cennet vatanımızda rahatsızlık verecek en son kişinin dijital sığırlar olduğunu bilmemiz lazım. yoksa ben de rahatsızım breaking bad'in bu kadar övülmesinden ama tuvalette bile güldür güldür izliyorum.

yukarda çok güzel bir örneği var. vatandaş öyle bi sıkılmış ki boğazından normalini unutmuş. birisi halatını gevşetir diye korkuyor. hırsızın hiç suçu yok gerçekten.