sözlük yazarlarının aldığı en güzel hediye

george orwell in özel baskı hayvan çiftliği kitabı bugüne kadar aldığım en güzel hediyedir. benim için tartışmaya kapalı durum.

spor yaptığım zamanlarda arkadaşım xiaomi mi band almıştı. çok güzel bir hediye değil aslında ama işte hediyenin maddi yönünden çok manevi yönünden olması benim için daha önemlidir.

sürücü kursundan sertifikamın alınması.

deri ceket alınmıştı zamanında , efsaneydi.

yalnız yıllar geçtikçe küçüldü ben içine sığamaz oldum.benim büyüdüğümü kim söylemiş, halen 6 yaşında zekam.*

kitap.notre dame'ın kamburu .

instax mini. kurbana girer gibi 5 kişi girip almıştı canım ailem.

arthur conan doyle-baskerville'lerin köpeği kitabı. bir de parfüm.

kardeşim tarafından hediye edilen, öktem başol'un senaryo yazı teknikleri adlı eseri. bana çok yardımı oluyor hem faydalı hem manevi değeri yüksek bir hediye.

kalem.

babamın bana ilkokul 4. sınıftayken aldığı oyuncak pandadır.bizimkilerin huyudur hep doğum günlerini unutmuş pozlarına girerler.o gün de yine öyle yapmışlardı.ama babam ortalıklarda görünmüyordu.sonra bir anda kapı çaldı ve babam koca pandanın arkasına kendini gizleyerek pandayı bana uzatıp iyi ki doğdun kızım demişti.özlenen anlar *

eşimin kahve bağımlılığımı bildiğinden ve türkiye'de bulamadığım tek eksik kahve ekipmanım olan aeropress alması.

xbox one s.

ukulele...

adını tıngır koydum. bir gün çok iyi çalmayı başarabildiğimde kendime kabiliyet mızıkası alıp kvothe gibi hissetmeyi hayal ediyorum.

bir arkadaşım bir gün aniden adresimi istemişti sonrasında seni çok seviyorum yazılı bir kutu çikolata gelmişti. özel bir gün değildi sadece içinden gelmişti dururken öyle beni hatırlamıştı, önemsemişti yani onun için değerliydim demek ki gerçekten o yüzden benim için çok ama çok özel bir hediyeydi.

18.yaş günümü bazı nedenlerden dolayı kutlayamamıştım. hani normalde çok önem vermem ama yalan yok hoşuma gider sonuçta reşit olduğun yaş. işte aradan 5-6 ay geçmişti laf arasında keşke tekrar 18’e girsem içimde kaldı dedim ama gerçekten öylesine konu açıldığı için söyledim. arkadaşlarım da hiç tepki vermedi yani aklımdan bir şey geçmedi hiç. 1 hafta sonra arkadaşlarım hiç beklemediğim bir şekilde çok güzel bir sürpriz hazırlayıp kutlamışlardı. gerçekten aldığım en güzel hediye onların bu kadar düşünceli olmasıydı. duygulandım bak gece gece bebeklerim benim.

henüz alınmamış hediyedir.

abimin vefatından sonra bir süreliğine hafıza kaybı yaşadım. kendisiyle ilgili hiçbir şey hatırlamıyor, sanki hayatımdan silinmiş gibi hissediyordum. tek hatırlayabildiğim çocukluk zamanlarımızdı.

şöyle; aramızda sekiz yaş vardı ve uçurtma uçurmak için evimizden biraz uzakta açık alana götürürdü beni, bisikletinin ön kısmındaki demire otururdum ve o direksiyona yön verirken ben uçurtmayı kırmamak için dikkatle tutmaya çalışırdım(her defasında kırılır gidip yenisini alırdık). neyse bu hatırladığım tek anıydı ve bir süre sadece bunu zihnimde canlandırdım. kendisiyle küsmüştük alakasız bir nedenden ve son zamanlarında yanında olamadığım için epey üzgündüm.

o dönem erkek arkadaşım vardı ve benim için bir tshirt yaptırmış. üzerinde iki küçük çocuk vardı küçük kızın elinde uçurtma, abisinin elinden tutuyor ve bisikletle çok güzel bir yolda ilerliyorlar. altında da “barış daima içinde” yazıyordu.
hayatım boyunca aldığım en güzel hediye bu ve hep böyle kalacağına inanıyorum.

şehrin farklı noktalarına sıkıştırılmış notlardı. yerleri kitap ve şiirlerde gizli şifrelenmiş notlar kadının kendi ağzından yazılmıştı. uuu. yine yükseldim hediyeye.

kartanesi kolye. kendimi çok özel hissettirmişti..

sabahattin ali'nin kürk mantolu madonna ve kuyucaklı yusuf kitapları.