sözlük yazarlarının aldığı en güzel hediye

11. sınıfta sevgilim bana baya pahalı olduğunu düşündüğüm bi saat almıştı. markasının daniel klein olmasından dolayı pahalı olduğunu düşünüyorum. ayrıldıktan sonra ona saati geri vermek istedim ama kabul etmedi.

yok

oğlum bahçeden bi gül koparıp bana vermişti. hayatım boyunca aldığım en güzel hediye şüphesiz oydu. o gülü halen saklarım kurumuş olsa bile…

ailemin olduğu her gün bana hediye.

o kış mı, iyi bilmiyorum, o kış mı? donarak ölmekten paket paket ahmet hamdi tanpınar'lar ve yün bir battaniye kurtarmıştı beni.

"ufacık dünyanı ısıt ısıt
yoksulsun ya ölümün daha büyük"

tam olarak alınma sayılmaz ama benim hatırladığım tek hediyeyi anlatmak geldi içimden. biz kuzenimle küçükken çamur içinden çıkmazdık ve çok seviyorduk oynamayı hatta özel kumlarımız vardı onları da özel herhangi bir şey için saklardık çünkü çok az vardı ve az olan hep değerlidir.
yanlış hatırlamıyorsam doğum günümden bir gün önce babaanneme gittik ve kuzenim hemen kolumdan çekti dedi ki sana sürprizim var kapat gözlerini arka bahçeye gittik babaannem eski kek kalıbını vermiş ben yokken kuzenim de o kek kalıbından kek yapmış üzerine de bizim için altın değerinde olan beyaz kumlardan vardı. minik çubuk parçalarından da mum yapmış biz o gün doğum günümü kutlayıp çamur oynadık. hatırladığım ve aldığım en iyi doğum günü hediyesiydi.

uzatmanın manası yok: çiçek.

şudur.

skyrim oynayanlar anladı zaten. bilmeyenler için kısa bir özet geçmek gerekirse, oyunda karakterimiz, kendisine eziyet ettiği için yetimhanenin müdiresini öldürtmek için bir katiller loncasına -dark brotherhood- ayin yapan bir çocuğa yardım ederek müdireyi öldürür, ardından biraz zaman geçer ve bu lonca bize bir ulak aracılığıyla bu kağıdı gönderir, yani der ki ne yaptığını biliyoruz, bizim işimizi yaptın... ondan sonra da bizi kaçırır.

bu oyunu çok sevdiğimi bilen zamanındaki kız arkadaşım el emeğiyle bu kağıdın aynısını hazırlamış, ortadaki el izini de kendi el izinden yapmıştı. bugüne kadar aldığım en güzel hediye net olarak budur. tabii ki neden bilinmez, üstünden yıllar yıllar geçince her şey önemini yitiriyor, ayrıldığımız zaman kendisini hatırlatmaması amacıyla bu hediyeyi de atmıştım.

şimdi anlaşmazlığın ne olduğunu dahi hatırlamıyorum, bu hediyeyi bana veren kişiye kalbi bir duygu da beslemiyorum, ama bu hediyeyi görmek beni mutlu ederdi onu biliyorum. daha iyi bir hediye alana kadar bu başlık bana acı verecektir efendim, hortlatmayınız.

sonbahar renklerinden oluşan ağaç dallarının arasına konulmuş, içinde pembe bisiklet olan ve sokak levhasinin üzerinde iyi ki varsın notlu teraryum.

kahve makinem icin çelik tamperdir.

bu sene stajda tanıdığım bi kız - sadece 2 kez sohbet etmiştik - vizelerden sonra ailesinin yanına memleketine gitmiş. tatili bitip erzuruma geleceği zaman otogarda tezgahların birinde beşiktaş (b büyük) kupası görmüş ve almış. stajda bana verirken şunu demişti , birdenbire gözüme ilişti aklıma hemen sen geldin.
şimdiye kadar bi sürü beşiktaş (b büyük)'lı kupa ve çeşitli taraftar ürünleri hediye edildi bana. ama hiçbiri bu kadar anlamlı ve güzel hissettirmemişti. hani plansız , çıkarsız , karşılıksız ve gerçekten samimi olarak hissettiğimiz duygular vardır ya hah o an hissettiğim şey tam olarak bu duyguydu. inanın kızın adını hala bilmiyorum ama bana hissettirdiği o muazzam duyguyu ömrümün sonuna kadar unutmam.
incelikler , insanlar tarafından ansızın hatırlanmak.. iyi ki böyle insanlar var.

5 yaşında falandım babam bisiklet almıştı daha çok mutlu eden bir şey olduysa da şu an aklımda değil.

kitapları saymıyorum.
fesleğen almıştı bi arkadaşım doğum günümde, kendisiyle normal bir arkadaştık ama hiç kimseden o kadar anlamlı bir hediye almamıştım. arkadaşlarım genelde çok pragmatik hediyeler almayı seçtikleri için anlam kısmı biraz eksik kalabiliyor...

benim için bestelenmiş bir parça. insanların dinlerken hissettiği şeyleri düşünmek hoşuma gidiyor.
sadece bana değil insanlıga bir hediye. bencil değilim çok kadın hayranlarla paylaşıyorum o parçayı.

pahalı bir saat. saat olmasıyla değil pahalı olmasıyla kalbimdeki yerini aldı.

çocukluğumdan bu yana müzik kutusu çok severim ve de dile getirmiştim ama hiç hediye olarak almamıştım taa ki oğlum doğum günümde bana sürpriz yapana kadar.

kar tanesi şeklinde ucu olan bir kolye.her taktığımda bana uğur getiriyormuş gibi hissediyorum.

bir arkadaşım elleriyle atkı örmüştü, el emeği göz nuru kimse onu geçemedi.

hepsi.

hangi birini ayırt edebilirim ki? hepsinin yeri ve dolayısıyla güzelliği ayrı. hepsi mutlu etti beni. birini seçmek diğerlerini önemsememek olur. bunu yapamam.

eşimin bana aldığı lutwaffe uçak maketi.