sözlük yazarlarının konuştuğu ünlüler

yüz yüze konuştuklarım:
(bkz: osman pamukoğlu)
(bkz: nihat genç)
(bkz: şahin k)
(bkz: şanzelize alaattin)
(bkz: kazım ulutaş)

soru cevap etkinliği:
(bkz: öner erkan)
(bkz: meli bendeli)

telefon ya da sosyal medya:
(bkz: internet mahir)
(bkz: saadettin teksoy)
(bkz: tayfun çorağan)
(bkz: muzaffer güsar) a.k.a (bkz: muzo)

aynadakiyle her gün bakışıp konuşuyoruz bence o da ünlü sayılır ne de olsa iflah olmazlıkta uzmanlık yapmış

(bkz: barış akarsu)

hayatımda birebir tanışma fırsatı bulduğum tek ve en güzel ünlü. mekanı cennet olsun, şarkılarıyla ölümsüzleşen barış abi.

ilber ortaylı ile üç defa konuşma fırsatına eriştim. daha da bu kadar denk geldiğim başka bir ünlü yok. bunun haricinde:

fedon,
ata demirer,
hande yener,
ve de son bomba olarak da doğu perinçek ile karşılaşıp bir iki konuşmuşluğum var. birbirinden daha alakasız başka bir liste olduğunu sanmam.

haluk levent- sünnetime gelmişti

aziz yıldırım- pederin takıldığı bi derneğe gelmişti kafamı okşadı

mustafa ceceli- yolda yürürken denk geldi abi şarkıların çok güzel demiştim. eyvallah dedi.( güzel değil oysa)

ferdi tayfur- aile büyüğümüzün sıkı dostudur. babamın işyerine çay içmeye geldiler. fotoğrafımız da var

izzet yıldızhan- cenazemize gelmişti tokalaştık.

hasan şaş- geçen sene otel ziyaretlerimde denk gelmişti adana karataşta oteli var. ayaküstü muhabbet ettim (derin deniz otel)

danla bilic- ünlü sayılır mı bilmiyorum bi yarım saat kafamı ütülediler

yılmaz özdil- izmir kitap fuarı

ilyas salman- adana kitap fuarı

bir kaç tane daha vardır aklıma gelmiyor. bunlar direkt konuştuğum insanlar

ah ferhan abi ah, erken gençlik anısı bıraktın, uzun sohbet edememenin derdini bıraktın içimde.

normal sözlük ahalisi. bana göre şu an en ünlü bu ahalidir. yazılarla iletişim kuruyoruz. gayet güzel.

rte, funda arar ile merhabalaştık,
4 veya 5 bakan ile görüşmüşlügum var.

şükrü erbaş, ahmet telli, ilyas salman, erkan baş

1994'te ankara'da halk otobüsünde can dündar'la ayak üstü goy goy yapmıştık.

1995'te doğu perinçek'in sahibi olduğu kaynak yayınlarına telefon açıp kendisini istedikten sonra ''ulan o...pu çocuğu'' dedim. o da ne var o...pu çocuğu dedi.

medyum memiş bir arkadaşıma benim yanımda üstü kapalı ilanı aşk etmişti. arkadaşım erkekti.

2003 senesiydi galiba hasan cihat örter'in yanına gidip elini sıktım. o da merhaba dost dedi. henüz tam delirmemişti.

2006 veya 2007 gibiydi zannedersem mehtap ar kucağıma oturdu.

2014 veya 15 idi kadir mısıroğlu'na bir şey söyledim o da bana ağzına geleni söyledi. iş monologa dünüşünce arkamı dönüp gittim.

sonradan fenomen olan bir dönmeyle fazlasıyla yakınlaşmıştım. pek çok kadından daha kadındı.

çıtayı yükseltiyorum: rte ... yaa ne sandınız..
(ancak beni duyduğundan emin değilim. muhtemelen o tv.de olduğu içindir.. ya da ikimizde aynı anda konuştuğumuz için. bilemiyorum artık.! yalnız tv.den duymadığı kesin.!)

erkin koray rahmetli

hayko cepkin
ufuk bayraktar
harun tekin
özlem tekin
berk atan....vs

daha bunlar yarısının yarısının yarısı.

fatih kısaparmak

sırrı süreyya önder. tunalı'da bir kafeteryada oturmuş bir kadınla sohbet ediyordu. boş bulunup merhaba abi nasılsın? diye sormuş bulundum. o da bana sağolasın iyiyim sen nasılsın demişti. hala düşündükçe neden öyle bir şey yaptım diyorum kendime.
adamcağız masada oturuyor, yanında bir arkadaşı var. merhaba de geç işte. ne dikiliyorsun adamın tepesine.

şehrin delisi ünlü o sayılır mı

burak ozcivit universitede en yakin arkadasimdi.

2010'a kadar baya yakindik.

hala insta'da benle baya fotosu var.

burhan şeşen.

birden şirketin bahçesinde tek başına beklerken gördüğümde* yekten yanına gidip "abi siz 80'lerin sonunda, abi kardeş derya bloklarında, yurdaer doğlu da su sokakta oturuyordu diye girince kısa bir muhabbetimiz olmuştu. abi kardeş iki kız kardeş ile evlenip avcılar'a taşındıklarını, çok güzel günlerinin geçtiğinden bahsettiydi...


grup gündoğarken - dert olur

nerede konuşuyorsunuz hani görmüyoruz.

çocuktuk amasya'dan mersin'e dönerken otobüs tokat'ın turhal ilçesinde yolcu almak için durdu. yolcular bindi. yan taraftaki koltuğa tanju okan oturdu. kardeşim ve ben küçük olunca çok farkında değildik. annem fanatik hayranı, babama tanju okan burada diye bağırdığını çok net hatırlıyorum. otobüste herkes heyecanlı yolculuk süresince gözlerim onun üzerinde, bir ara o kadar sevecen bir şekilde bana bakıp gelir misin dedi. anneme baktım kafa salladı. yanına oturttu. saçımı okşadı. o eller öyle şefkatli idi ki. hala dün gibi canlı zihnimde.

(bkz: bereketi kaçmasın saymadım)