taharet musluğu

basit bir ara musluktur.
yurt dışına çıkmayan kıymetini bilemez.
yurt dışında olur da, denk gelirse nefeste mentol etkisi yaratır yeminle.

tam deliğe denk gelenini bulunca insanın hep o tuvalete sıçası geliyor. tazyik ayarı da önemli tabi.

klozet tuvaletlerde (bkz: alafranga), kıç temizleme amacıyla su akıtmak mümkün olmadığından, tasarımına ayrıca, sonradan eklenen musluk.

suyla temizlenmeye alışmış insanlar için, yurt dışında kendini aratır.

büyük icat allah var şimdi.

solcu olan musluktur.*

buradan

avrupada yok diyolar yeğenim götünü silmeyen milletten bilim milim çıkmaz boşver.

çok güzel bir icat. kullanmayanlar utansın.

(bkz: medeniyet)

kullanmam. evet.

hedefe nişan alması çok mühim. bundan sebep başlığı ayarlanabilir olanları asla hak ettiği değeri görmemiş, haysiyetsizce görmezden gelinmiş en önemli medeniyet aparatlarından biridir. tamam her yerde sıça sıça gezmiyoruz elbette ama darda kaldığında böylesine denk gelmek emsalsiz bir şans. hayır “sıçmak” gün içinde çok özel bir yerde zaten ve tek başına günün geri kalanının nasıl geçeceğini belirleyen bir eylem benim nazarımda. burada hepimizin götü karar veriyor buna şimdi kimse sıçmıyormuş gibi ya da o an öylesine bir anmış gibi salağa yatmasın. var mı aranızda kakası varken iç huzuruyla güne devam edebilen? katiyen. “götünün keyfi” tabiri de bence bununla alakalı.
evden başka yerde yapamama takıntısı olan biri olarak ben bi keresinde arkadaşımın anneannesinde uzun bir süre kalmak zorunda kalmıştım. neyse sabah oldu, ilk kahveler içildi ve o an geldi. gittim girdim. tazyik mükemmel ama asla hedefe denk gelmiyor ve benim orada kalmak için önümde çok uzun günler var… etrafa tarifsiz bir karanlık çöktü o an. ne yaptımsa denk getiremedim. can havliyle orasını burasını kurcalarken bi baksam ya başlık oynuyor. elli yıllık bir binanın o küçücük, eski banyosunda yaşadığım coşkuyu, sevinci anlatamam… yüzümde “ayarlanabilir taharet musluğu varmış” keşfinin aptal gülümsemesiyle çıktım banyodan. gittim içeri, 80 yaşında yalnız yaşayan yaşlı bir kadını mağdur kabul ederek -neye göre dimi- ve “iyilik” yaptığımı zannederek gururlu bir tavırla dedim ki “ayfer teyze böyleyken böyle düzelttim ben senin taharet musluğunu artık hedefe denk geliyor, sen de rahat edersin..” ama nasıl mutluyum günlerim artık telaşsız geçecek. ben geçici yeni düzenime alışmak için en büyük eşiği aştım diye sevinirken ayfer teyzenin yüzüne “nerden çıktı bu benim başıma” şeklinde anlık bir karanlık çöktü. “kızım ben 100 kiloyum götüme girer o öyle benim, git düzelt onu” dedi :( ne dicen… rahmetli gürbüz kadındı, açıların tutması mümkün değil yani. ben o telaşla o kısmını hesap edemedim. her girişte ayarla, eski haline getir şeklinde geçti günlerim.
ne diyim.. allah kimseyi evinden, yurdundan, düzeninden ayrı koymasın. ha oldu ki kopardı ayarlanabilir taharet musluğu olan bi yer nasip etsin. kısmet çünkü bi yerde.

bazısı var ki, susuzluktan ölmek üzereyken ağzını dayasan; viccik viccik diye 4 hafta emcüklemen gerekir.

bazısı da var, yarın gelip toma olarak başlayabilir…

değeri yurt dışında anlaşılan şeylerdendir...
burada yüzüne bakmaz, pis be o dersiniz.
ama işte o iş öyle değil.

götünüze göre mi yapiyorlar göz sevkine mi göre mi bilmiyorum. ama değişik değişik musluklar var tabi .