tarihten olmak isteyeceğiniz karakter

herhalde zulfu livaneli falan.

(bkz: rasputin)

herhangi bir sultanzade. tercihen mihrimah sultan'ın oğlu** olmak isterdim. şehzade değilim, dolayısıyla tahttaki her kimse "sen benim tahtımı elimden alacaksın!" diye gırtlağıma sarılmaz. aynı şekilde asla tahta çıkamayacağım için milletin ümüğünü sıkmak zorunda değilim. tahttaki kişiyle kan bağım var, dolayısıyla bir şehzade kadar olmasa da hatırı sayılır haklarım var yani saygın ve el üstünde tutulan biriyim. özetle bol hak, sıfır sorumluluk*. tek sıkıntı baban muhtemelen veziriazam* olduğu için her an canından olabilir**, o kadar. tercihimi de bu yüzden belirttim zaten, mihrimah'ın ondan 20 yaş kadar büyük kocası rüstem paşa eceliyle öldü çünkü. muhteşem yüzyıl'daki sahneye aldanmayın, bu tip adamlar asla kaybetmez*. bu tip bir senaryoda farzımisal 1540 civarında doğdum, taş çatlasın 1620 civarlarını ancak görürüm. hadi olsun 1640, her türlü devletin iyi denebilecek dönemleri*. canım ve malım vb. tamamen güvende yani. 10/10 gayet, allah'tan belamı mı isteyeceğim daha?

edit: mihrimah'ın oğlunun adı osman imiş, hakkında hiçbir bilgi yok sanırım. tanımda bir de neden özellikle erkek olmak istediğime de değinmemişim, bilgim dışında kendimden 20-30 yaş büyük biriyle evlenmek istemezdim. hakeza istediğim ile evlendim* ama diyelim ki ölüverdi, yasını yaslayamadan başka bir paşa ile evlendirilmem oldukça olası. hiç hoş değil.

bir an düşündüm. cengiz desem, herif yıkanmayı yasaklamış. ne biçim kokuyordur o. timur da öyle.
o, bu, şu derken hepsinin pis koktuğuna karar verdim. sabun yok lan bir kere. şampuanı, parfümü bir yana bırak.
ben böyle iyiyim aga.

2.(genç) osman olmak isterdim çünkü daha akıllıca bir hamleyle gericilerin kökünü kurutur ve ıslahatları daha önceden sistemli bir şekilde yapardım. ayrıca normalinden* daha uzun süre yaşardım ve türk modernleşmesini daha önceden başkatırdım, dolayısıyla günümüz türkiye'sindeki sorunların çok büyük bir kısmı da olmazdı.