tek başına içmek

eğer yanımda arkadaşlarım olmayacaksa ve saçmalamayacaksak asla kendi ayağıma sıkmam ve tek başıma içmem wjjdjsjs

hem içtiğiniz içkinin hakkını verirsiniz hem de kendinizi dinleyip hayatı ve benliğinizi sorgulamaya başlarsınız. kesinlikle yapabileceğiniz en kaliteli eylemlerden biridir.

hafta sonu çocuklarımla hafta içi tek başıma içiyorum. bu sıralar biraz abarttım farkındayım ama ölümü özledim yaşamak isterken delicesine. artık sigarayı üç pakete çıkardım günde.
olsun gözüm olsun.ne olacaksa olsun...

bi gariplik yoktur bence, arada bir yaparım. iyi eşlik etmişimdir kendime hep. fakat bazen gerçekten birbirinizi anladığınız biriyle içerseniz daha iyi olabilir.

edit: ulen beraber içmeye değer biri vardı da biz mi içmedik

tek başına içilmez aga içmenin de rajonu vardır. iki kişiyle efendu şekilde içilir. herkes birbirine mukayet olur. evine sag salim bırakır. lutfen yani. (bkz: swh)

al,

bu gece böyle, baccus'ü saymazsak.

cok tatlidir, ozlenendir

ac dizini al pizzani yanina ikide soguk bira mis gibi takil o aksam, sonraki aksam yine ayni keyif

film izlerken çokça gerçekleştirdiğim olay. eğer evde takılıp dizi/film izlemek istiyorsanız mükemmel eylem ama eğlenmek için içiyorsanız biraz üzücü olabiliyor

en sevdiğimdir hele ki yağmurlu bir günde sahile doğru içerkenki güzelliği tadından yenmez

kafan can sıkıcı düşüncelerle doludur ve beynini biraz alkolle çalkalayıp tükürmek istersin.

öğrenciyim samsunda. bazı zamanlar moralim bozulur, kafama eser, katlanır sandalyemi alır sahile inerim, kalabalığın olmadığı bir yere kurulur; denizin sesi, ayın ışığı altında biramı içerim. çoğu etkinlikten daha huzur vericidir, içenlere tavsiye edilir.

ziyadesiyle sıkıcı, ekstra depresyon arttıran ve alkole boşuna para harcamış hissi uyandıran keyifsiz deneyim.

yine yaptım bu gece. sizden farkım bunu yapabilecek bir kumsalım olması. sessiz, sakin.

enteresan bir durum zaman zaman pek keyifli, zaman zaman bir trajedi, nadiren de bir arınma gecesidir benim için. çoğunlukla yalnız içerim. ve kimi zaman ne olacağını pek kestiremem. alkol içeride kalan ne duygu varsa onu bir 5le çarpıp döndürür bana. ve yalnız içtiğimden kendimi fazla frenlemek zorunda da kalmam. kendimi keyifli zannederken ağladığımı da bilirim, ortalama bir ruh halindeyken kahkahalarla eğlendiğimi de. son zamanlarda hiç olmadiğım kadar kendimi pubda bulur oldum ki bu haftada 2-3 sefere tekabül eder. bira içerken oyun oynamak, film izlemek, kod yazmak hepsi ayrı ayrı keyifli geliyor. lakin bilirsiniz ki alkol karaciğeri zorlar vealınan miktara ve sıklığa bağlı olarak çok zarar verebilir*. asla sarhoş olup kendimi kaybedecek kadar içmem. çakır keyif olurum, hafif kollarım yüzüm uyuşur, rahatlarım, frontal lobum uyuştugundan sürekli veri alıp filtreleyen, olası tehditleri hesaplayan anksiyetelimsi zihin yapım gevşer. tehdit hesaplamak minumuma indiğindan sık sık ayak parmağımı kapıya çarpar, nesneleri istemeden yerlere düşürürüm. zararı minumum düzeyde tutulmaya çalişılan bir alkol alışkanlığı. biraz çakır keyif olunca da yürümeye başlarım. yürürüm, yürürüm pek yorulmam da yürüdükçe mutlu olurum. bir yürüyüşten bir insanın alabileceği maksimum verimi alırım. ancak her sıkıntıda alkole sarılmanın problem çözmek için var olan beynimi uyuşturmaya çalışmamın da iyi sonuçları olmasa gerek diye de düşünürüm.

öhöm, alkol ve ben, ben ve alkol.
en iyi eküriydik açıkçası, ama sonra aramız bozuldu. terkettim kendisini, tamamen çıkardım hayatımdan.
1 yudum dahi namümkün. imkansız, olasılıksız.
ama özlüyorum, tek başına içmeyi çok özlüyorum, 70 lik tekilayı kafaya dike dike konyaaltı-muratpaşa yapmayı özlüyorum.
farklı single malt viskilerle tek başıma, evimde sevişmeyi özlüyorum, okyanus, meşe,bitki,toprak kokularıyla sevişmeyi.
ama imkansız, na mümkün. olasılığının bahsi geçmez.

yalnızlık budur. belki de bu değildir..

"elf gözlerinle beni mi görüyorsun anlık" dedirtir.
(bkz: son singapur vapuru)

15:00 itibariyle yaptığım.

ne şişeler bitti, ne meyler, ne de türküler. son iki saattir ise nida ateş ve bana gül diyorlar döngüsündeyim.

gece yarısı itibariyle tek başıma aralarına katılacağım şahsına münhasır insanlardır. külkedisi olduğumdan değil. işlerim ancak o zaman biter.