temizlik

2 sene evvel sevgilimden ayrilmistim. bunalimdaydim. ben de kendimi temizlige verdim. 3 gun temizlik yaptim. sabahlari alti yedi gibi basliyordum temizlige, aksam dokuz ona kadar yapiyordum. uc tam gunden sonra evde temizlenecek yer kalmadi. buzdolabi, dolaplar, koltuk altlari, ayakkabilik, cekmeceler, prizler. artik daha fazla temizleyecek yer kalmayinca biraktim ben de. ıhih.
bana terapi gibi geliyor. bedava rehabilitasyon bir kadinin temizlikte kontrolu kaybettigi an:)
cok yakinda ise baslicam.
baslamadan gene bi 3 gunluk temizlige giriseyim diyorum. ev cicek olsun ise baslamadan.

imandan gelir derler .
neyse..

fiziki şartların temizliği kadar zihnin de temizliği gerekir. zihnen arınmak da bir temizliktir.

bu konuda tecrübesi olan sözlük yazarlarının değerli fikirlerini paylaşmasını isterim.

evde sağlık hizmetlerinde iki ay çalışıp insanların evine girip çıkınca neden imandan geldiğini tekrar anladığım mesele.

çoğu ahır gibiydi evlerin,
kiminde ayakkabıyı çıkaramadık,
kiminde fare girmesin diye dört kedi besliyorlardı,
kimi nefesi tutmayı gerektirecek kadar kötü kokuyordu,
kiminin odası çöp kutusu gibi yığın eşyalarla doluydu.

ibretlikti gerçekten.
al her yeri, bula çamaşır suyuna, foşur foşur yıka. *

gece oniki de basladim, gece ucte bitti.
su an ev cicek.
cok mutlu hissediyorum sozluk.
galp;)

daha akşam süpürdüm sildim evi, leş gibiydi. bu evdekileri 1 ay yalniz biraksak kim bilir eve ne olacak, yazık yav. neyse artik temiz. ha bi de temizligin üstüne kahve olmazsa olmaz. türk kahvesi daha makbul tabi. komuşunu da çağıracaksin temizlgiim bitti partisi gibi bi şey. ama 2den cok komsu yine evi pisletir adam gibi olan komsuyu cagirmaj lazim