türk polisi

yeri geldiğinde emirin üzerine emir katıp şiddet uygulamaktan geri durmayan polistir. çok canlar yakmıştır. metin göktepe. berkin, abdullah cömert, ethem sarısülük.
hepsi için konuşmak elbette doğru değil.

hepimizin polisidir. maalesef ki iktidarın ve zamanında cemaatin (!) kadrolaşması sonucu bizim polisimiz olması duygusundan uzaklaşsak da bir gün hak ettiği bu sıfatı elde edeceğini umuyorum.

gerekli eğitimi almadan sahaya sürülmekte olan polistir. bundan bağımsız olarak, solcu gençlere karşı büyük bir önyargı ile eğitildiklerini de bizzat kendim biliyorum.

yerde öğrenci sürüklemeye bayılırlar.

(bkz: türk bekçisi)

az önce şahit olduğum bir şeyle niye sevmediğimi bana bir kez daha hatırlatan üniforma giymiş kabadayı.

alışveriş yaptığım market kapatmamış ancak kapatmaya hazırlanıyor. polis önce megafonla bağırdı, ardından araçtan inip çocuk azarlar gibi azarladı vatandaşı. ancak tam karşısındaki hala açık manava gidip de bir şey demedi.

bayramlarda kolonya tutup şeker vermeleri de dünyanın en komik hareketlerinden. sanırsın bunlar değil herkese terörist muamelesi yapan.

bu mesleğin önceden de hataları vardı ama en azından insanlar seçerek oluyordu şimdi çoğu kişinin son çaresi.

geçen gün istiklalde nöbetçi polis elinde tespih çekiyor. istiklal gibi bir yer. mafya mısın hoca mısın polis misin.

görev bilinçleri de fiyasko olay olduğunda halk suçluyla aralarına girip ayırıyor. sanki mahalle kavgası gibi ne bir otorite ne de bir caydırıcılığı var. mahalle esnafı gibi. abd polislerine hayranlıkla bakıyorum.

çoğunun fitness çalışması şart. göbekli ve ince kollu polis görmekten ben bıktım.

hiçbirimizin polisi değildir.

türkün polis olmuş hali.

dayısı ve yeğenleri ile iş tutma potansiyeli yüksek olan polis.

iktidarların sopası. 2002 öncesi de böylelerdeki aşağı yukarı. şimdi de aynılar yarın da aynı olacaklar. sadece iktidara kim geldiyse onlara oy verenlerin sevgilerinde değişiklik oluyor. benim için her zaman aynılar. hiçbir zaman sevmedim sevmeyeceğim bu tipleri.

bir video var, malum sözlükte denk geldi.
tarikatçı jopluyorlardı polislerimiz, işkence falan denmişte, yoo bence bu işkence değil.
ha yanlış mı, bence çok da doğru değil, en azından çarşaflı kadınlara düşmana vurur gibi vurmaması gerekirdi.

görevini layığıyla yapanları tenzih ediyorum fakat içlerinde bir hayli tuhaf olanlar da mevcut.

gözlerimde ciddi bir sorun ile kan çanağı gezdiğim bir dönemde tesadüfen aynı gün sağ kolumda da kan alınmış olduğu için iğne izi vardı. sokakta beni gören iki sivil polis, uyuşturucu kullandığımı düşünerek yaka paça götürmeye çalışmışlardı. çantamdaki hastane kağıdını gözlerine soktuğumda cevap verememişlerdi.

bir keresinde de evimin önünden rastgele seçtikleri arabaları çeken trafik polislerinden birine daha yeni park etmiş olmama rağmen neden benim arabamı çekiyorsunuz dediğimde, "tipine uyuz oldum, tuncelili misin? onlara benziyorsun..." gibi saçma salak, zekadan mahrum bir cevap almıştım. karadenizli olduğumu söyleyip kimliğimde doğru bilgiyi görünce özür dilemiş ve arabayı çekmekten vazgeçmişlerdi. sebep de memur beyimizin sürmeneli oluşuymuş!..

önyargı, bastırılmış öfke, ötekileştirme merağı ve adam koruma/kayırma huyları olmasa keşke. o vakit toplumun geneli tarafından kendilerine olan destek, sevgi ve bağlılık yüzde yüze yakın olurdu. önüne geleni potansiyel terörist olarak görüp iktidar maşalığı yapacağım derken karanlık bir sicille tarihte kaybolmaya başlayanlara yazıklar olsun.

10 polis varsa 9unun psikolojisi normal değil.