ufak tefek mikro iyilikler

bağış yapmak, evsizlerle sohbet, psikolojik sorunları olanlara yardım, otobüs ve metroda yer vermek. digerkâmlık olsun diye değil, iyilik yapmanın iyileştirici bir gücü olduğu icin. iyilik ruhumuzda bahar temizliği yapar. bu sinirli gezegenin sinirlerini de bir parça yatıştırır belki.

sıklıkla insanlara yaptığımdır. niye bu kadar iyiyim ki lanet olsun. başıma bela almasam bari swh.

yolun ortasında gördüğüm taşı kenara koyarım.

"lanet olsun içimdeki insan sevgisine " (muro).

1 ay kadar önce kitap fuarı olmuştu adana'da. oldum olası kitap fuarı gezmeyi severim, çok severim hatta. neyse standları geziyorum, yanımda lise öğrencisi olduğunu tahmin ettiğim bir çocuk galip erdem'in kitaplarını uzatıp fiyatını sordu. kadının söylediği fiyat bütçesini aştı muhtemelen. görevli kadın diğer müşterilerim yanına gitti, çocuk cebindeki tüm parayı çıkardı sayıyor. "41,42,43 ah beee*yetişmedi" dedi. tamamen kendisiyle konuşuyor, ben de haddim olmadan dinliyorum. ama nasıl hevesli bir görseniz. çocuğun o hevesi gözlerimi doldurdu, sarılıveresim geldi. burda üzüldüğüm parasının yetişmemesi falan değil yanlış anlaşılmasın. o yaşlarda bir gencin belli bir kitabın peşinde para biriktirip gelmesi çok hoşuma gitti. seçtiğim kitapları alırken, "canım sen al kitabı kalanını ben öderim" dedim. "olmaz abla öyle şey" falan dedi ama biz de az delikanlı değiliz.*höt hötlemelerimizle hallettik.

kendisi buralarda bir yerlerdeyse eğer, ortalık "kitap okumuyorum, eksikliğini de hissetmiyorum" diyen gençlerle doluyken okumak için çabalamasına çok mutlu oldum. gözlerinden öpüyorum kendisini. yolu ve bahtı daima açık olsun.*

toplu taşımda ücretsiz aktarma olan dönemlerde rastgele birisine hayrına kart basmaktır. ya da kart bastığınız birisi size o yol parasını vermeye kalktığında o parayı reddetmektir.

markette elinizde 3 ten fazla eşya var işiniz biraz uzun sürecek gibiyse arkanızdaki kişiye sıranızı verirsiniz.

içten gelen bir gülümseme.

kredi çekip 40.000 lira borç vermek.

kuşları beslemek.

ne demiş yaşar?
martılara simit attım bugün
sevabı senin olsun

kendinizi iyi hissetmenizi sağlar.

başıma bela aldığım olaylar...

zaman zaman yolda gördüğüm taş, dal parçası vb şeyleri kazaya sebep olmasın diye ayağımla yolun kenarına itmek, kedi, kuş, köpek gibi hayvanların faydalanabileceği gıda atıklarını çöpün yanına bırakmak.

yolda taş görünce onu yolun dışına atarken bir kediye denk getirip makro kötülük yapmıyorsak yoldan taş çekmekte sayılır herhalde.

ufak mı? tefek mi? mikro mu?
ona göre bir sınıflandırma yapacağım.

t: boyut faslında arada kalmış başlık.

30 sene iyiliğin tadına baktım. son 1 senedir kötülüğün tadına bakıyorum. leziz...

zerre kadar iyilik de kötülük de karşılıksız kalmaz. o yüzden yaptığımız hiçbir iyiliği de kötülüğü de küçük görmeyelim.

#2988021,

"iyilik yap denize at boğulup gitsin" iyilikleriyle cennet, "az gitti, uz gitti, dere tepe düz gitti, altı ay bir güz gitti, uyanınca hepsi bitti" rüyası olur anca.

daha büyük iyilikler bekleniyor sizden melting hanımcım...

sabah uyanıp aynada kendime şöyle bir bakıp "çok mutlusun tamam mı?"diyorum ve gülümsüyorum.
günün geri kalanında daha pozitif haliyle iyilik yapmaya daha müsait oluyorum.
işte bu paragrafın ana düşüncesi önce kendinle başlamak, ilk iyilikciği kendime yapıyorum.

yaya geçidinde yayalara yol vermeye ve tepkilerini izlemeye bayılıyorum.

%90ına hayatında bir ilki yaşatıyorum, hayatlarında benden önce hiçbir aracın kendisine yol vermemesi nedeniyle şapşik bir mutluluk yaşıyorlar, kendilerini değerli hissediyorlar. gülümseyerek teşekkür edip daha fazla bekletmemek için hızlıca karşıya geçiyorlar.