ümraniye

her türlü insanı bulabileceğiniz metropol gibi semt.

kenti köylünün yönettiği beldelerden.

üsküdar desen üsküdar değil, ünalan desen ünalan değil

doğup büyüdüğüm istanbul ilçesi. garip, yobaz insanlara da ev sahipliği yapar, normal kendi halinde takılan insanlara da. köprülere giden yol ümraniye'nin içinden geçtiği için 7/24 trafik vardır. kadıköy, üsküdar oldukça yakındır. yeni yapılan metrolarla da çekmeköy'den üsküdar'a gidebiliyorsunuz.

semt bizim ev kira.

ümraniye kelimesini ne zaman duysam aklıma hep bu robot resim geliyor.
ümraniyede ailelerin ve çocukların korkulu rüyası olan bir şerefsiz. hatırlayanlar vardır mutlaka bu ümraniye sapığını. görenlerin bilenlerin çocukluk travması bu ucube pislik

kadıköy'den gidip geldiğinizde rejimler arası yolculuk yapmanıza olanak sağlayan ilçe

bir insanın umraniyeye güzel demesi için daha önce zimbabve ya da hindistan'da yaşamış olması gerekir.

umraniye, çarpık kentlesmenin sözlük karşılığıdır. o kadar carpiktir ki 1 mahalle değiştirdiğizde zaman tünelinden bir anda 1990 lara gidebilirsiniz. kısacası alice olsanız tavşan deliği umraniyededir

tehlikeli sayılabilecek fakat tehlikelilik oranı avrupa yakasındaki tehlikeli sayılan ilçeler kadar olmayan istanbul ilçesi.

nefes almanın imkansızmış gibi geldiği semt. bir kere gitmek mecburiyetinde kalmıştım. her yer o kadar beton ki daralmıştım. neyse ki yolum düşmedi bir daha.

hakkında olumsuz yazı yazanların cogunun bit kerr bile gecmedigi ilce.

31 sene ikamet ettiğim, artık ikamet etmediğim ama işyerimin bulunduğu kalabalık bir istanbul ilçesidir.en sevdiğim mahallesi; eskiden inkılap mahallesine bağlı olan ama bölünmeyle birlikte yeni bir isim alan yamanevler mahallesidir.

yukarıda bir bilen ‘in de bahsettiği üzere ne olduysa bu ilçeye 99 depreminden sonra oldu. biri çıktı dedi ki zemin burda kayalık, sağlam; akın akın siteler, apartmanlar dikilmeye başladı sokaklara. önce top oynadığımız arsalar gitti, sonra arsalardan kaydığımız sokaklar çevreyoluna çevrildi, daha sonra her gün birinin evinde karnımızı doyurduğumuz komşularımız gitti, sonra aylardır aynı apartmanda oturup adını sanını hiç bilmediğimiz,yüzlerini haftalarca görmediğimiz komşular geldi. her yandan insan akını derken içinden çıkılmaz, gürültülü bir ilçe oldu…

yine de tüm bu olumsuzluklara rağmen istanbul’un çoğu ilçesinden çok daha harika bir ilçedir. bir kere ortadadır. her noktaya ulaşım kolaydır. sallayanların bir çoğu da allah bilir ümraniye diye nerelere gitmiştir…

alemdağ caddesi trafiği ile ünlü istanbul ilçesi.

merkezi sonradan trafiğe kapatılan istanbul ilçesi.

bugün fenerin yüzünü güldürecek takım.

bugün belki de yeterince gaza gelmişlerse galatasaraylıların yüzünü güldürecek takımın semtidir.

yapılan her yeniliğe rağmen, sevimsizliğinden hiçbir şey kaybetmeyen, anadolu yakası ilçesi.

özellikle pazar günleri özel aracınızla yakınından bile geçmemeniz gereken lanet trafikli semt.

doğduğum değil ama büyüdüğüm ilçe. gayet de gelişmiştir sjsjjs eskiden şort giyen kadın erkek yoktu bile giyene de uzaylı gibi bakarlardı taaa o zamanların dönemlerin insanı hatta çocuğuydum ben