üzülmemiş gibi yapmak

yok, üzüldüysem belli ederim. üzülüyorum işte ne yapayım? duygularımı saklamam.

kimse anlamasın diye esprili olmaktan cem yilmaza evrildigim olmuştur

bunu zaten yapamıyorum da. bazen üzüntümü biraz mübalağalı yaşayabiliyorum. yani üzülmeme sebep olan durumu olduğundan daha fazla takmış ya da canım sıkılmış gibi yapıyorum ki; çevremdekiler biraz sadist bir memnuniyet yaşayabilsinler çünkü insanlar böyle, çevrelerindeki insanların acılarından ya da mutsuzluklarından içten içe zevk alarak şükretmeyi inanç ya da ibadet sanıyor pek çoğu. ancak böylelikle bir nebze olsun hasetlenmelerini ve kıskançlıklarını unutabiliyor çoğu. insanı en çok yoran şey bu çünkü, özellikle çalışırken.

nereye kadar yapacaksın ki. illa bir yerde çıkacak onun acısı.

bir tekme daha atmasınlar diye devam ke.

daha çok üzülmeyle geriye dönüp bumerang etkisi yaratacak veya başka bir psikolojik rahatsızlık olmasını sağlayacak eylem.

insanın kalbinden hançerlenmesi gibi bir durumdur.

içe atmak iyi birşey değil.
çünkü bu eylem, zaten bozulmuş başka bir ruh halini tetikleyebiliyor. sorun bir ise iki oluyor maalesef.
ben eşime dostuma daima o anki ruh halin ne ise onu yaşa derim. ağlamak istiyorsan ağla, kahkaha atacaksan at. neyse halin, o şekilde davran, patla ve bitir ama içine atma derim.
üzgün isen üzgünmüş gibi davran.
aksi bir ruh haline bürünme. kimseyi taşımak zorunda değilsin.
kimseyi eğlendirmek, kendini iyi hissettirmek zorunda değilsin.
arada bir kafan bozulduğunda, canın sıkıldığında yada "üzgün" olduğunda seni taşıyamayacak, idare edemeyecek insanların yanında da zaten işin olmasın güzel kardeşim.
ben bu sebepten 30 yıllık arkadaşımı kaybettim. intihar etti gitti murat. 5 yıl oldu ve hala dün gibidir. içim yanar benim.
bu sebepten unutma;
sen dayanabiliyorsan o'da dayanabilir.

neden yapayım daha çok üzülmek için mi? üzene üzdüğünü gayet belli ediyorum ve söylüyorum.

modern maskesi.

gözyaşı gözümün kenarında beklediği için kolay beceremediğim şeydir.

t: içinden alev alev yanarken, dışardan hiç bişi olmamış gibi buz kalıbı olmak.

öyle yapın. sizi duymayan insanların empati kurabileceklerini düşünmeyin. daha çok üzülmenize sebep olacaktır. gidin başka bir omuzda üzülün (dostunuz vs.) hiçbiri yoksa, kendi omzunuza koyun başınızı, öyle üzülün.

ama kendinize sakın öyle yapmayın.
siz kül yutmazsınız. bu şekilde kendini kandırmanın acısını olmadık yerde çıkaracak zihniniz, bedeniniz, ruhunuz sizden. onun size yapacaklarını korktuğunuz hiç kimse yapamaz. ne gerekiyorsa onu yapın. üzülün, konuşun kendinizle ama sakın yalan söylemeyin. sakladığınız her şeyi bir gün daha şiddetli söyletecek çünkü.

her koşulda, bizi anlayabilecek insanlardan ve kendimizden duygularımızı sakınmamak gerek çünkü yola onlarla devam edeceğiz.

uzer. evet

üzülmek fakat bunu belli edememektir.

yapamam
yazdıklarımdan bile anlaşılır
yüzümü görseniz hele üzgünken
karadeniz'de ki gemilerimin kurtarma çalışmalarına katılırsınız

o kadar alışmışım, ağzıma yapışmış ki iyiyim demek artık aksini söylemek geçmiyor aklımdan. direkt karşımdakini geçiştirip bir şey anlamasın istiyorum. ya da farkında olmuyorum ne dediğimin. insan içinde anlık şeylere üzülüp de rol kesmek zor, sonrasında kendine yedirememek o üzüntüyle baş etmeye çalışıp sonraki günler üzülmemiş umursamamış gibi yapmak can sıkıcı. ama maalesef o insan ben değilim, dikilip milletin karşısına buna üzüldüm buna alındım diyemiyorum. bu da benim zayıflığım.

hep yaparım kimse anlamaz..

öğrenilmiş çaresizlik başka birşey değil.

üzülmüş gibi yapan insana göre daha zararsızdır

üzgün olduğum zaman daha çok gülerim. daha çok şaka yaparım. beni iyi tanıyan birkaç kişi bilir bunu. son üç yılda yeterince derdim yokmuş gibi kendimi üzdüm ve çok perişan zamanlarım oldu. bazen bunu saklayamadım hatta üzüntüye teslim oldum. çünkü bir başkasını üzdüğümü sanıyordum. sonra anladım ki sadece ben üzülmüşüm. hatta gereksiz kıymet vermiş bu hayatın içinde bir de kendime başka birinin yükünü sırtlamışım. kör olası vicdanım boş yere rahatsız etmiş.
zaman onun benim kıymet verdiğim o insan olmadığını bana gösterdi. şimdi üzülmemiş gibi yapmıyorum, artık değmez bir yalancıyı üzdüğümü sanıp üzülmüyorum.