üzülmemiş gibi yapmak

genelde hevesim kırıldığında yaptığım şey.

arkadaş ortamında yaşanıyor ise vasatın altında bir espri yaparak ortamı şenlendirmeye çalışılır.

espri yaparak yumuşatabilirsiniz fakat durum bazen çok daha kötü olur. sizi iyi tanıyan biri gözlerinize çok bakarsa ağlayabilirsiniz.

ne kadar yıpratıcı olsa da bazen gerekiyormuş. büyüdükçe anlaşılan bir hissiyat

sen bakma bu kadar hüzünlü şeyler yazdığıma, ben çok gülerim. ve gülerken hiç kimse yalan olduğunu anlamaz.

cemal süreya

yapmayın ! mış gibi davranmak sahte ilişkiler kurmanıza sebep olur ve o sahtelik içinde üzüntünüz içinizde devleşir..

üzülmedim ki tebessümü...

sürekli yaptığımı fark ettiğim ve bunu yaptığım için kendime kızdığım eylemdir çünkü düpedüz iki yüzlülüktür. bazen birinin laf arasında söylediği bir şey bile benim canımı çok yakıp haftalarca düşünmeme sebebiyet verebiliyor. çok anlamsız bu kadar takmanın anlamsız olduğunu da biliyorum. o insana ciddi manada bir şey belli etmeden devam edip içimde bu sorunu aşmaya çalışıyorum. bunu yapmamın iki nedeni var. birincisi karşımdaki kişinin de beni üzdüğü için üzülmesini istememem. ikinci nedeni ise üzüldüğümü karşımdakine açıklamaktan çekinmem. bu şekilde sözlük.

aaa hiç yapamam üzüldüğüm zaman hemen ağlarım hemen belli ederim bok var çünkü ağlayana madalya takıyorlar üzgünken ağladığıma sinirlernir bu seferde sinirden ağlarım
baya manyağım galiba :)

asla böyle bir şey yapmam duygular anında yaşanmalı bence bastırılmamalı üzülüyorsam da mutluysam da bunu belli ederim.

üzüntümü hep içimde yaşarım, insanlara gösterdiğimde hicbir faydasının olmayacağını ve sadece laf kalabalıklığı olacağını düşünürüm.

hayal kırıklığıyla beraber gelen ağlama hissi. farkettirmemek için dik durmaya devam etmek. ağır sonuçları olan bi mesele.

üzülmedim ki tebessümü.

üzüldüm. üzülmemiş gibi yapmak zorunda kalmak daha çok üzdü beni.

gözyaşlarının içine içine akmasıdır.

lakin ben pek beceremiyorum çünkü genelde gözyaşlarım dışarı dışarı akıyor, yanaklarımdan sessizce süzülüyor böyle durumlarda ve haliyle kendimi ele veriyorum.

nalet olsun içimde kalması gerekirken dışarı dışarı akan gözyaşlarıma. alacağınız olsun sizin be.*

genelde kadınların yaptığı şeydir hatta o sırada kahkaha bile atabilirler.
yazık la bu kadınlara ben acıyorum.

bak bak belli etmiyorum ya sonra eve bir gidiyorum kendimi yere göğe atıp deliriyorum

her zaman çok zordur ama bir yandan da gereklidir.

zorluğu insanın duygularını gizlemeyi başarma konusunda çok başarılı olmamasından gelir. üzgün olduğunuz zamanlar gülümsemenize eşlik edecek bir ışıltı olmaz gözlerinizde ve bu elbette ki sizi ele verecektir. bir yandan da sesinizi cıvıltısını kaybeder. bu da üzülmemiş gibi yapmak konusunda sizi zor durumda bırakacaktır.

ayrıca belli bir olgunluğa eriştikten sonra insan duygularını gizleme gereği duymamaya başlar. ne hissediyorsa odur artık. ve bu da üzüntüsünü saklaması gereken anlarda ciddi bir zorluk yaratacaktır.

gerekliliği ise birçok durumdan gelebilir. siz üzgün olduğunuzda en az sizin kadar üzülecek insanlar varsa etrafınızda siz onları üzmemek için üzüntünüzü içinizde yaşamak zorunda hissedersiniz. bu da sizin hüznünüzü daha da arttırır. bir nevi zincirleme hüzün tamlamasına dönüşürsünüz.

bir başka gereklilik nedeni de çocukluğunuzdan beri derin bir sorumluluk duygusu ile yetişmiş olmanız olabilir. hep güçlü olmak zorunda kalmışsanız ya da bu zorunluluğu bile isteye üzerinizde bir zırh olarak taşımışsanız zayıflıklarınızı göstermekten imtina edersiniz çoğu vakit. üzülürseniz o inşa ettiğiniz güçlü figür kağıttan kuleler gibi yıkılacakmış gibi gelir.

zordur üzülmemiş gibi yapmak. zorunludur bazı durumlarda. bugün deneyeceğim mesela ben. eğer farklı bir bilgi edinirsem bu konuda bu tanımı yeniden düzenlerim.

genelde karnım ağrıyor numarası yapıp bir köşeye geçip insanlardan kurtularak ağlamak vede düşünmek sonra peyami safanın dediği gibi iyiyimler yamalarım dileme

(bkz: acımadı kii) yapmaktır. genelde insanlara zaaflarımızı göstermemek için yapılır. fakat bir süre sonra gereksiz olduğu anlaşılır. olay önce kabullenmekle başlıyor. üzülebilir, sevinebilirim. bunlar insani şeyler ve ben insanım. üzüntümü görecek insanlar da insanlığımı fark etsin, ona göre davransın.