vatan hainliği örnekleri

ülkenin geçim/üretim kaynaklarını birer birer yoketmek.

eskiden savaşlarda ilk önce ülkenin barajları vurulurdu. öyle düşünün.

(bkz: teknolojide ithalatı engelleyip tarımda yol vermek)
(bkz: haciz gelmesin diye traktörü ormanda saklamak)

şimdi size soruyorum bir ülke düşünün başlıca geçim kaynağı tarım ve hayvancılık olsun.
ama cevizinden sıvı yağına, kestanesinden arpa/buğdayın kadar yurt dışından ithal etsin. (buğday ithalatı akp'den önce başlamıştı)
hatta rahat ithal edilebilsin diye vergiler sıfıra indirilsin

öte yandan bir ülke düşünün ki teknolojide bir halt beceremesin, bir halt becermek isteyenlerin de sırtına hayvan gibi vergi bindirilsin (sakın bana teknopark-tubitak demeyin paraların nereye gittiği belli) dövizin uçması yetmiyormuş gibi ((bkz: dolarla mı maaş alıyorsunuz)) bir de vergi üstüne vergi bindirilip ne üretim ne de ar-ge de rekabet etme şansı olmasın.
oğlum beceremiyorsunuz işte. bari vergi koymayın bırakın bizler de erişebilelim o teknolojilere, ille bir şeyler yapmak için gelip oturma organınızın kılı mı olalım?
hadi teknolojiyi geçtim, teknoloji olmadan da yaşar insan. ulan ne istiyorsunuz ülkenin temel geçim kaynağından?!
son ağaç kuruduğunda son balık öldüğünde uzun adam neyi fırlatacak seçim otobüslerinden halka!

tarım ve hayvancılık diyarı türkiye elması diyarı afrika misali olmuş. yuh olsun be!

ülkeye faydalı bir şey mi yaptınız?

tebrikler artık vatan hainisiniz!

yere çöp atmak ve tükürmek.

20 yıllık iktidarın artıları ve eksileri diye kafamda bir mizan kurduğumda oranlar hep gelir gider.
rte iktidarı öncesi dönemi çocukluk ve gençlik olarak iyi bildiğim iliklerime kadar yaşadığım için bana akşama kadar anlatsınlar ‘anlat anlat güzel oluyor’ diyorum içimden.
neyse bu girişgahtan sonra bu başlık tanımı için
‘ 20 yılda yol köprü hastane okul yapıp dökük alt yapıyı yenileyip, savunma sanayiine önem verip kendi silahlarını üretip, ülke çevresinde ki her gelen gidenle uğraşıp, bir de 2 tane ağır dünya ekonomik krizinden öyle veya böyle geçip, yunanla rusla iranla abd ile uğraşacağına her sokak başına bir heykel dikseydi vatanseverin kralı olurlardı derdim.

bir çift memeye vatanı bile satarım müdür.

aşk bu aşkk. siz ne anlarsınız. pis enteller.

yazın beni de listeye rica ediciğim.

" istiklal ve cumhuriyetine kastedecek düşmanlar, bütün dünyada emsali görülmemiş bir galibiyetin mümessili olabilirler. cebren ve hile ile aziz vatanın bütün kaleleri zapt edilmiş, bütün tersanelerine girilmiş, bütün orduları dağıtılmış ve memleketin her köşesi bilfiil işgal edilmiş olabilir. bütün bu şeraitten daha elim ve daha vahim olmak üzere, memleketin dâhilinde iktidara sahip olanlar, gaflet ve dalalet ve hatta hıyanet içinde bulunabilirler. hatta bu iktidar sahipleri, şahsi menfaatlerini müstevlilerin siyasi emelleriyle tevhit edebilirler. millet, fakruzaruret içinde harap ve bitap düşmüş olabilir." atam aslında özetlemiş.

(bkz: yere çöp atmak)

dil okumak ya da dil sınavlarında başarılı olmak.

işinden olma korkusu olmayan, kamu çalışanı tembelliği.

(bkz: cargill yasası) sadece bir örnek..

en büyük vatan hainliği vatandan toprak satmaktır. o toprak ki bir tanesi bile kilolarca altınla değiştirilemez.

vatanını sevmemenin bir çok versiyonu olabileceğini gösteren örneklerdir.

vapurda başıma gelen bir olayı hatırlattı bu başlık bana.
5 6 yaşlarında bir çocuk dedesiyle oturmuş denizi izliyorlardı. çocuk elindeki krakeri bitirdikten sonra ambalajını denize attı. tam da yanımda duruyorlardı. önce biraz bekledim baktım dededen bir tepki yok. çocuğu uyardım ve dedim ki, çöplerimizi denize atmamalıyız denizler kirlenir dedim. bir çocuğun anlayabileceği bir üslupta söyledim ama vay efendim sen misin bunu diyen. dedesi çemkirmeye başladı sana ne filan gibisinden. sustum. o dedenin torununu uyarması gerektiği yerde bana çemkirmesi benim için bir vatan hainliğidir. o torun büyüyecek ve denizlere çöp atmaya devam edecek ve muhtemelen dedesi gibi bir insan olacak. çünkü onun çevresinde gördüğü örnek bu.

eleman yerine elaman yazmak.. sadece gerçek hainlerin bilir bunu..

meyve, sebze, su gibi şeyleri israf etmek. milli servet bunlar arkadaşım.

mustafa kemal atatürk‘e ait bir vecizeden yola çıkarak işine değer vermemek ve işini kötü yapmaktır.

“vatanını en çok seven, işini en iyi yapandır.”

türkiyede öğrenci olmak vatan hainliğiydi birkaç ay önceye kadar

okulda gizli gizli birşey yemek.

maden ocakları için ağaçları katletmek ve buna onay vermek.

(bkz: faydalı bir iş yapmak)

devlet bankaları aracılıgı ile kredi dağıtıp, bu kredilerin geri ödenmemesine göz yummak.