vazgeçmek

bütün işlerin başlıca bozanıdır.
mesela su içeceksinizdir, çok basittir, ancak vazgeçtiğiniz an su bile içemez olursunuz; gibi..
klavye başından atıp tutmak iyidir de iş sahaya sevk olunca bir anda her şey değişir.

mesele benim açımdan çok basit, bu sözlüğe bir davet sonucu geldim ve bildiklerimin en azından bir kısmını buradaki arkadaşlarla belki bir nebze paylaşır onlara katkım olur diye düşündüm fakat ne yazık ki yanılmışım.
bir yerden sonra sadece yazarak sataşanlardan sırf görüşümü beğenmediği için küfür edecek kadar alçalanlar oldu.
işin bu kısmının yani ne yapacağımın kararını henüz vermediğimi, ancak karar verdiğim an sonuna kadar gittiğimi de bu arada yazmış olalım.
eğer şanslılarsa unuturum, şanssız isem hatırlamaya devam ederim.
onlara cevap vermek ise benim kendi kendime bir çatışmaya girmeme ve en büyük korkum olan onlara benzeme korkusuna evrildi.
sonra o korkunun dahi ortadan kalktığını -çok şükür ki- görerek kendime geldim. benim en büyük korkularım hep kendimle alakalıydı, bundan sonra da böyle kalması için uğraşmaya devam edeceğim.
çünkü beni başkasının neler yapabileceği korkutmaz. benim yapabileceklerim korkutur.
işin gerçekten kötü olan tarafı o korku kalmadı şu an.
yerinde olması gereken korkuyu yeşertmeye, ait olduğumu hissettiğim sahaya gidiyorum.
kısacası; hadi eyvallah...

sık sık yaptığım şey. insanlardan kolay vazgeçerim. beni bir kere kırdıklarında geri dönüşü yoktur.

bırakacak kadar güçlü olmaktır.

gözden çıkarmaktır.

hiç bitmeyecek şiirdir.

bazen keyfiyet bazen mecburiyettir.

o hiçbir şey aramadığım gibi hiçbir şey de bulamadığım fakat kaldırımına bile ait olduğumu hissettiğim şehre, bugün havasını ilk kez soluyan bir yabancı gibi hissediyorum

o kadar çok şeyden vazgeçtim ki vaza geldim tekrar.

nazgeçmek sonucudur...

genel sorun bir şeylerin aynı kalacağı üzerine kurulmuş düşünceler oluyor. başta hoşuna gitmediyse o topa hiç girmiyor ve memnun olacağı, seveceği vs. her şeyi öylece öldürüyor.

fikir değiştirerek yapılıyorsa müthiş bir özgürlüktür. yılmak gibi olumsuz anlamını bir kenara bırakırsak tabi.

vazgeçmek için bin neden,
devam etmeni sağlayan tek nedene yenilen.

birakmak, artik istememektir. bazen vazgecilmesi en dogru olandir, heleki kendini vacgecilmez sanan tiplerden.

doğru olanları mutluluğa götürür.

bazen ne olursa olsun yapman gerekeni yapmalısın acı, tatlı, iyi veya kötü fark etmez yapman gerekiyorsa yapmalısın.

çabalama denizinin vazgeçmek kıyısına bu kadar yaklaşmamıştım daha önce. kulaçlarım yoruldu, nefesim dar. çerçeveler geniş, resim dar.

senden vazgeçmem.

bazen de olması gerekendir. elinden geleni yaptığın halde olmuyorsa salmak lazım. konu ne olursa olsun çabalamak kadar bırakmayı da bilmek gerekir.

"vazgeçtim, gözlerinden
vazgeçtim, sözlerinden"

t: bir şeyleri yapmamaya karar vermek veyahut bir canlının uğruna savaşmama kararı almak. ne kadar negatif bir kelime olsa da bazen hayatımızdaki var olanlardan/şeylerden kurtulmak belki de iyi gelecektir. iyi düşünmek lazım.

muhteşem bir seçenek, kullanabilirsen güzel opsiyon.

hiç dikkat ettiniz mi? vazgeçtiğiniz, vazgeçebildiğiniz her şey ivmemizi bir tık daha yukarı çekiyor.

vazgeçebildiğin her durum sana yeni bir kapı açıyor, yüklerin azalmış arınmış hissediyorsun.

tabi hepimizin bazı vazgeçilmezleri vardır, bu dediğim onları kapsamıyor ama hiçbir durumun veya hâlin esiri olmak istemiyorsan vazgeçmek butonuna basabilmelisin aziz dostum.