veda etmesi en zor şey

(bkz: sigara)

bazen bir şehir, bazen bir insan, bir anı, neyden kopması canına dokunuyorsa ona veda etmek zordur.

duygular.

ınsanın kendisi

sevgilidir.

veda etmesi en zor şey alışkanlıklardır. siz duygu zannedersiniz mesela, ama o aslında bir alışkanlıktır. birisini sevdiğinizi zannedersiniz ama o hayatınızda öyle bir yer kaplamıştır ki ondan sırf alışmış olduğunuz için vazgeçemezsiniz aslında.

ya da edindiğiniz herhangi bir alışkanlığa veda etmeye çalışın. bakalım ne olacak? bıraksanıza 20 yıldır içtiğiniz sigarayı. artık ağzıma damla girmeyecek diyebilir misiniz her akşam sarhoş olana kadar içerken. ''bana iyi geliyor'' diye kandırırsınız kendinizi alışmış olduğunuz keyif verici maddeler için.

anaya, babaya, arkadaşa, evlada, sevgiliye ve daha nicelerine veda edersiniz öyle ya da böyle. ama bir alışkanlığa çok zor...

alışkanlık.

bilinçli olarak yapılanlardan daha zor olanı bilinçsiz olarak yapılanları bırakmak.
asıl o zaman her şey insanın gözüne gözüne batıyor.

bitmemiş nutella kavanozu.

karma puanlarım

yatağım

insanin degismeye ve konfor alanindan cikmaya calisirken eski kendisine veda etmesi

yaşam

anne

hayallerdir. olamayacağını anladığın anda veda edersin ama ukdesi kalır.

galiba annedir.

sevdiğin insan.

her veda yeni bir kavuşmaya gebedir..

binbir zorlukla elde ettiklerimiz ya da uğruna binbir şeyi feda edebileceklerimiz.

umutlar ve hayaller.

büyüdüğüm her şeyiyle yuvam olan şehre veda edeli tam 7 ay oluyor.