y kuşağı

ben de y kuşağıyım biraz daha ustalaşırsam siyah kuşağa geçerim.

z kuşağından şikayet eden ama yine onu kendisi yetiştirmiş olan kuşak. beceremiyorsanız yapmayın çocuk. kendisini internet kafede kamil abiler büyütmüş ama z kuşağı telefonda çok takılıyormuş. kardeş artık 60 yaşındaki de telefonda çok takılıyor. konu telefon değil senin yetiştirmen.

y kuşağı b.ktan bir kuşak ya. ben dey kuşağı diye geçiyorum. ne boomer gibi gelenekseliz ne z kuşağı gibi devrimseliz. her şey az biraz tat aldık ama hiçbirinden tam bir tat alamadık.

bize geleneksel şeyler öğrettiler ama hayat hiç de öyle çıkmadı. y kuşağı şanslı ama yıkık nesildir çünkü ana babamızın paradigmalarının bizle gram alakası yok.

biramı sizin için kaldırıyorum..

z ve şimdiki kuşak çocuklarının aksine büyükleri tarafından adam yerine koyulmamış, pek sevilmemiş, paso dayak yemiş kuşaktır.

evde ana baba dayağı, mahallede akranlarla kavga gürültü, okulda öğretmen dayağı..
ulan bakıyorum da bir günümüz dayaksız geçmemiş. o kadar da uysal çocuktum. dayaktan muaf olmak gibi bir durum söz konusu değildi. mutlaka bir şekilde dayak yiyorduk yani. z kuşağı ve şimdiki kuşak da aşırı el bebek gül bebek yetiştirildikleri için bi garip oluyorlar bilemiyorum. milletçe bi dengeyi tutturamıyoruz.

bugunki meshurlarin cogunun bulundugu kusak.

evet?
hiç övecek halim yok bugün yorgunum dedim ya.
haydi yoldaşlarım. döşeyin tanımları.

az okuyayım.

dünyada diyor en çok işsiz kalmış kuşak. pandemi yüzünden diyor ilginç.
ben y kuşağındanım.
yani telefonsuz cep telefonsuz dönemi gördüm. internette yoktu. en basit saat bile havaliydı o yıllar. sonra internet çıktı cep telefonu geldi.
işte genel şeyler biliyorsunuz sokakta oynayanlar azaldı falan. duygular eskidi şarkılar değişti.
kuşak kuşak gidiyorsak ee o zaman bizden öncekiler bizi yetiştirdi. bizim kuşağın bir kısmı z kuşağını derken. z kuşağı hala yetişiyor arkadan geliyor o zaman.
ben bu kuşak olaylarını şey gibi görüyorum.
dünyanın bir yerinde taş devri yaşanırken bir tarafında bakır çağına geçilmiş.
20-30 yılda nasıl bu kadar her şey değişti valla ilginç.
sorun kuşakta değil yani sorun insanın zihninde ufkunda ailesinde olgunluğunda vs.

benim de dahil olduğum kuşak. fakat kendi içinde bile farklı dönemleri var. ben 93'lü olarak atari salonlarına tam yetişemedim. ben 6-7 yaşındayken internet kafeler açılmaya başlamış popüler olmuştu. kasetçiler yavaş yavaş cd'ye dönmeye başladımıştı. daha bir sürü şey.

talihsiz bir kuşak olabilir. her anlamda.

ne anne babasına ne de çocuklarına yaranamamış olan kuşaktır ama hiç kimseye yaranmak zorunda olmadığının farkına varınca inanılmaz bir ferahlık hissi geliyor insana.*

lilloşlar kuşağıdır. ben demiyorum, dayı diyor:
buradan