yalnız başınayken gülmek

kişisel terapidir.

vallahi biz bu insanları savunacağız. *

mutlu insanın lüksü

her zaman yaptığım şeydir. bazen aklıma komik bişey gelir gülerim. bazen ise boş boş duvara bakarak manyak gibi gülerim. sonra ise ağlarım. ve finish...

delilik diyenler olmuş. memlekette normal insan kaldı mı bilemiyorum hepimiz bir nebze psikopatız.

zaman zaman insanın aklına birisi/birileri ve yaşadığı güzel olaylar gelir bu da doğal olarak insanı gülümsetir/güldürür.

(bkz: küldürgiş)

ilk başta hoşa giden ama ardından can yakan durumdur. insan bi anda hayatını sorgular ve yüzündeki gülümseme acılaşır.

ben komik biriyim de beni sömürüyorlar o yüzden tek başınayken tadını çıkarıyorum.

komik midir, normal midir tartışılır ama emin olduğum bir sey varsa, üzücüdür. en son aile evindeyken katıla katıla bir şeylere gülmüştüm, internette izlediğimiz rastgele bir reelsti aslında telefonda izlediğim. belki bi ara başka şeylere de gülmusumdur ama son zamanlarda güldüğüm her şey bana nasıl git gide daha yalnız bir insan olduğumu hatirlatmaktan başka bir fayda sağlamamakta.

sokakta çiftler arkadas grupları gülüp eğlenip geziyor, biz, yalnız adamlar, varsa, tanrının sessiz kulları ise bir video açıp kendi dopaminimizi kendimiz almaya çalışıyoruz, yalandan bir şeylere gülüp, egleniyormusuz gibi yaparken, sokaktaki o eğlenen tayfaya cahil ergenler demeyi de ihmal etmiyoruz. günün sonu mu? herkes mutlu mesut, evine doğru yol alırken, biz tavanı izleyip ne zaman düzelicez demeye devam ediyoruz.

belki de kimse düzelmeyecek, belki de en mutlu sandığınız kişi bile özünde yalnız olabilir ama kimseye caktirmamaktadir. yıkık bir asosyal damgası yiyor şu zamanlarda yalnız insanlar, ne de olsa...

-kirik cam teorisine göre eğer etrafta kırık camlar varsa sağlam olan camları kirmamiz sizi kötü hissettiremez, öyle değil mi? zaten bir sürü cam kırık, bir tane de ben taş atayım deriz.-

... ne de olsa zaten düşmüş hayattan beklentisi olmayan insanlar, hayatı minimum düzey eforda yaşayıp, umutlanmamaya çalışıp üzülmeyen insanlar.

yahu o zaman neyden şikayetçi, nedir bu yav*****rın derdi dediğinizi duyar gibiyim. özeniyor sonuçta onlarda insan, onlarda canlı.

ama düşene bir tekme atan (yani cam kıran) kıskanç bencil insanlar ne anlar? onlar ilk anda kendisi gibi olmadığı için yalnız insanı suclamaktadir, yalnız olduğu için. hiç hasta insan hasta olduğu için suclanir mi?

evet, kaliteli yalnizliklarda var. ama nereye kadar? gerçekten ne kadar bir süre yalnız kalabilirsiniz?

sıkça yaptığım, ne yapam ağlayam mı.

bazen aklıma komik bir şey geliyor, ya da kendi kendime konuşurken espri yapıp gülüyorum. çok oluyor bu durum hatta. ne yani normal bir şey değil mi bu?!