yalnızlık bunalımı

şuan içinde bulunduğum durumdur. insan bazen bunalıma girebiliyor elbette fakat yalnızlık bunalımı bence diğer türlü bunalıma göre farklı bir durum. çünkü toplum içerisinde bunalıma girdiğini fark ettirmeden yaşayabileceğin bir bunalım türüdür. sosyal bir çevreye sahip olmama rağmen kendimi yalnız hissediyorsun ve bu yalnızlıktan nasıl kurtulacağını bilmiyorsundur. konudan bihaber olan arkdaşların sevgili yap geçer modundadır. her şey ilişki mi şu dünyada? kadınları bilmiyorum ama erkeklerde her konu nasıl oluyorda ilişkiye bağlanıyor anlam veremiyorum. ilişki istiyorum evet ama bunalımdan çıkacağım diye ilişki de aranmaz bence. velhasılkelam benim durumumda olan var mı, varsa çözüm önerisi olan var mı çok merak ediyorum.

şu sıralar değerlendirilmesi gereken durum.
yalnız insanın algıları açık olur. bol bol kitap okur ve bazı şeylerin anatomisine kafa yorulursa, yalnızlık, kıymetli bir hâle bile gelebilir:
(bkz: krizi fırsata çevirme)

bazen ozgur hissedip bazen ise öyle bir dank ettiği zamanlar oluyordur. cok yalniz olmak iyi değildir. hele hele kalabalıklar arasinda yalniz olmak cok daha fazla koymasına sebep olur.

tehlikelidir. aynı zamanda sınavdır. durup beklemek pişmek en iyisidir ama işte saçmaladikça saçmalar yanlış adımlar atarsınız.

tam da içinde olduğum vahim sıkıntılı durum

konuşacak bir allahın kulu yok.

okuduğum kitaptan bir alıntı paylaşmak istiyorum:
kendine değer veren insana, değer verilir. demeyin bu cümlenin yalnızlık bunalımıyla ne alakası var. alakası şudur; istediğin an istediğin girdaba istediğin bunalıma kolaylıkla girersin. kendi değerini, benliğini kolayca unutmak kişinin kendi ayağına sıkması gibidir. hikayeler hep değişsede çağlar boyunca verilen tepkiler, hisler ortaktır. düşünsene şu an yalnız olan dünya üzerinde ne kadar insan var. onlarla aynı duyguyu paylaşmak birazcıkta olsa umut bırakmaz mı eline. biriyle görüşüyor, konuşuyor iken bile kendi kendine hiç vakit ayırmayacak mısın? denemek istemeyip, kendini kapatanların bunalıma daha yatkın olduğu söyleniliyor. her işte olduğu gibi bu da sabır işi. işin ucunda karamsarlık varsa her şey'in tadı kaçıyor yediğiniz yemeyin bile. tadını çıkarın yalnızlığın bile. elbet bir gün...

yanında biri varken yalnız olmak...bende bunalımdayım.

bu benim. yalnızlıktan sıkıldım. daha da yalnız olmak için tek başıma kamp yapacaktım. o da yalan oldu.