yastık

başımızı koyduğumuz, bazen bacaklarımızın arasına aldığımız rahat eşya.

uykunun olmazsa olmazı

gecelerin olmazsa olmazııı

uyurken sarıldığım bana güven veren sey..

yastık uyurken başımızın altından destekli sağlayan yumuşak kılıftır. yaramaz çocuklar için ise savaş aleti.

en güzeli bir insanın omzudur.

eskiden tek yastıkta kocayın babında çiftlere verilen uzun modeli,
günümüzde mitoza uğrayıp pijama partilerine akmayı tercih etse de korona yüzünden yeni manalar aramaktadır.

o olmadan rahat uyku uyumayı beceremediğim, ne yumuşak ne serti makbul olan, yoluna baş koyduğum yegane eşya.

sevdiğin insanın kokusu sineni makbuldür.

bir yatakta mutlaka olması gereken bir şey, baş tacımız, sıcak yaz günlerinde diğer yüzünü çevirip çevirip yattığımız. kimi üstüne gözyaşını akıtır, kimi en güzel rüyalarını görür. kimi savaşır yastıkla, kimisi de o'na sarılır uyur. *

insanın gerek duyduğu elzem gereçlerden.

yastıksız yatmak reflü sahibi bünyelerde hastalığı körükleyici etki yapabileceğinden önemli bir demirbaşımızdır.

"dün gece yar hanesinde
yastığım bir taş idi
altım çamur üstüm yağmur
yine gönlüm hoş idi"

antik mısırlılar uyumak için yastık yerine geçen taştan levhalar ya da ahşap veya fil dişinden yapılan koltuk başlıkları/destekler kullanırlarmış. ve fakat bu taş yastıkların ve desteklerin de bir ergonomisi vardır diyebiliriz çünkü boyun ve baş şekline uygun olarak yapılırmış. yastık yerine kullanılan koltuk başlıklarının ya da desteklerin, uyuyan kişiyi yaşarken geceleri, ölümünden sonra da sonsuza kadar sihirli bir şekilde koruduğuna inanılırmış.

uyurken kafa koymaya yarasa da yastığa pek benzemiyorlar, "kafalık" demek daha doğru sanki.

depresif zamanlarımda en yakın arkadaşım, normal zamanlarda da öyle gerçi, canım yastığım.

geceleri sarılarak uyunan eşya.

buyuk ve pofuduk olani iyidir.

hani kafani koyunca kafan iyice gomulur ya. o bicim. ve soguk olani tabi.