yazarlardan mesaj bekleyen yazarlar veri tabanı

ölene kadar beklemeye devam edeceğim sanırım.

balık etli olmayanlar yazmasın lütfen. ilginiz için şimdiden teşekkürler, öbdüm.

bu haldedirler.
www.youtube.com/shorts/Z_d9...

beklemiyom. bir şey soruyorum ayda bir, bazen, o kadar.
kimsede beklemesin.

zorunda mıyım?

yazan yok pek, bekleyen de yoktur. sanırım bu duraktan vapur da geçmeyecek.

entrylerine aldanıp akıllı biri sanıyorsun öyle olmadığını üç beş mesajda anlıyorsun.

ben.
bekliyorum haftalardır o hiç gelmeyecek mesajı.
duygu durumuzu anlasın diye mahsus devrik cümle bile kuruyoruz ama yok işte.

ben beklemiyorum. yazmak istersem yazarım zaten hehe

bu şey değil mi herkesin mesaj beklediği ama kimsenin birbirine mesaj atmadığı o başlık xksbsksjsjs

bekleyin 7 keçili köy ağası gibi

eskiden çok keyifli bi şeydi bu mesajlaşma.

yepyeni biri. ve tamamen kendi isteğin doğrultusunda aynı ortamda bulunuyorsun. örneğin sertifika alman gereken bir eğitimdeki alakasız bir mahluk değil. konuştuğun kişiyle tamamen gönüllülük esasına göre konuşuyorsun ve iyi anlaşmak zorunda değilsin ki bu gerçekten insana muhteşem bir özgürlük veriyor.
bu bakımdan çok güzel. ayrıca karşındaki kişi sosyal bir beklentiye girmiyor. örneğin yolda gördüğün için selam verme gerekliliğin doğmuyor. veya wp’den mesaj attı diye cevap vermek yahut aramasına dönmek zorunda değilsin.

dediğim gibi eskiden çok güzeldi.
ama her güzel şey gibi bunun sonu da o anonimlik perdesini aralama dürtüsü getiriyor.
yazarlar artık anonimliğinden vazgeçme konusunda direnme eşiklerini çok çok azalttılar. bu yüzden neredeyse her mesajlaşma; giriş-kaynaşma geyik muhabbeti yapma- derinlikli konulara girme ve derinlikten etkilenme- bu derinlik sahibini merak etme- konuşmaktan daha çok onu görme ve teşhiş etme isteği ile dolma- konuyu sözlük dışı iletişim kanallarına getirme- kişiyi fiziken teşhis etme- teşhis sonrası hoşlanıp flörtleşme yolunda ilerleme veya hmm muhabbeti güzel ama tipim değil anındaki büyü bozumuna uğrama ya da gerisingeri hiç tanışmamışlar gibi ghostlama şeklinde seyrediyor.

anonim kalmaya direnenler de büyük ölçüde cezalandırılıyor.

kaç yıllık yazarım, hala tek bir yazar görmedim ki “bırak sadece nicknamelerimiz kalsın ve muhabbet edelim yüzünü merak etmiyorum” desin.
bakın iddia ediyorum nihai hedefimizin teşhis odaklı olmasının başlıca sebebi bilinçaltımıza kodladığımız boşalmalı seks alışkanlığına dayanıyor. her tanışmaya bir gün noktalanacak bir görev gözüyle bakıyoruz.
birinin çıkıp bunu uzun süreli ama asla doruk noktasına ulaşılmayan bir oyuna çevirmesi lazım.
tanış iki gün konuş üçüncü gün instagramdan ekle ve sonra bir ömür hikayelerini pas geçtiğin takipçiler mezarlığına gönder.
kapitalizme laf etmek kolay ama biz de çatır çatır insan harcıyoruz farkında mısınız?

(bkz: beni tanıdılar siz kaçın)

mantıklı fikirleri ve düşünceleri olan insanları,kaliteli dert arayan kişileri bir araya toplasın bu başlık,gelin konuşalım

(bkz: ara beni boya beni) başlığı gibi yemin ediyorum.
çok güldüm.
edit: başlık taşıyan moderatör iyi yaptın güzel yaptın da benim tanımın esprisi gitti.*

bir mesaj uzakta olduğum yazarlardır. kendinize bensizlik zulmünü reva görmeyin. yazın derdinize derman olayım.

ambivalens ilişki koçluğu ve alternatif tıp merkezi.

dert dinlenir, hayat tecrübesi öğretilir. dileyene kapı açıktır dostlar.

bana yazmaktan çekinmeyin sakın.
canım isterse cevaplarım.*

yazsan ne yazaaar yazmasan ne

+120 gelirse saygı duyarım. malum, standartlar düşük bu ülkede.