yazarların çocukken yaşadıkları kazalar

çocukken bir çoğumuzun başına kaza gelmiştir, ben çok hareketli bir çocuktum, duvardan yürür, atlar ,düşerdim,ağaçlara tirmanırdım,bir ara ari kovanini kurcalarken 40'a yakin arı fena benzetmişti beni,istila ettiler resmen.:)

ben daha anasınıfındayken servisle gidiyordum anasınıfına. ve bir keresinde dönüşte başka bir servise çarpmıştık. hatta ben en arkada (4 koltuklar) da oturuyordum diye yere düşmüştüm. (önü boştu.) ben tekrar koltuğuma oturdum. sonra işte yanımda oturan bir oğlan vardı ve o camdan bakımca karşı servisin camından ablasını gördüp "bu ablamların servisi" deyip ağlamaya başladı. neyse ki sadece servis arabalarının ön tarafında hasar vardı. (kimse yaralanmamıştı) ama cidden korkmuştum.

1-dikiş makinesini kurcalarken iğnesi parmağımın yarısına kadar girmişti, uzun bir süre tırnağımda izi kalmıştı.
2-kapıyı açayım derken elim kaydı, kapının yanındaki sobayla duvar arasına sıkıştım yüzüm yanmıştı bayağı yanmıştı hatta. anneciğim sırtında hastaneye götürürken biraz ağlamışım, o da oğlum biraz sessiz olabilir misin, sabret demişti. acısa da sabretmiştim o çocuk yaşımda. anacum halen bu olayı herkese anlatır beni öve öve. eee benim de göğüslerim gerim gerim geriliyor tabi.

her zamanki gibi dans ediyordum ve ayağımın altından halı kaymıştı. böylece kendi kolumun üzerine düşüp kolumu kırmıştım..

1-kuzenim keserle bir yeri kazarken arkadan yanaştım.keserle alnımı yardı.
2-kanepede zıplarken kanepe göçtü ,suntadan ayrılan çivi ayağımın tabanından girdi.
3-bisikletle yokuş aşağı inerken o hızla kontrolü kaybedip, sağ tarafımdan sürüklenip ,kamyonun altına girdim.sağ tarafımdaki deriler yüzüldü.
4-sokakta futbol oynarken araba çarptı ,baya bi uçtuğumu hatırlıyorum. bir yerim kırılmadı.
5-mahalleler arası iğneli tüftüf savaşı yaparken ,karşı mahalleli bir çocuk tarafından atılan iğneli külah yanağıma saplandı.
6-mahalleler arası kavgada atılan bir taş sonucu kafam yarıldı.

akıllı uslu bir çocuktum zaten annem olmadan sokakta bile oynayamazdık ille gelecek. heyecanlı bi yapım var oldum olası iki kaza da bu şekilde dikişlik oldu.
1. birinci sınıfa gidiyorum bi komşumuz var bazen kitap okumaya çağırıyor nasıl seviniyorum okuyorum ya o da dinliyor. bi gün koştur koştur merdivenleri çıkarken elimde kitap kurşun kalem. ayağım bir takıldı ben paldır küldür düştüm elimde bi acı bi baktım kurşun kalem avuç içimden bileğime doğru girmiş tabi ardı çığlık ve 9 dikiş.

digeride balkonda mangal yakmışız yaz günü içerden babam seslendi tabi yine koşarken mangala takılıp düştüm sağ diz kapağı alttan kesildi 11-12 dikişte orda var.
yani heyecanlı yapı sakarlık yapıyor acele ise şeytan karışır diyorlar ya bizde dikiş karışıyor. *

okuldayken kaydıraktan düşmüştüm, eve gelince de uyuya kalmışım. babam her yeri ayağa kaldırmış. ambulans çağırmışlar, gelmesine yakın uyandım bir babam da kötüyüm falan de geldiklerinde dedi. sonra rol yapmaya gerek kalmadan benim nabız gitmeye başlamış, ablam başımda ağlıyor. kolumda serum var ama bir şeyimde yoktu ve o kadar tahlil vs. sonra da bir şey çıkmadı. role ne kadar girdiysem nabız bile gitmeye başlamış jzkakskd

yaklaşık 5 yaşlarında annem temizlik yaparken beni oyalamak için odasındaki takı sandığını önüme koymuştu. sandığı kurcalarken çakmak buldum ve oynamaya başladım. saçlarım da açık ve önüme düşüyordu, çakmak da bir anda yanınca kafam alevlendi.* annemin o koşuşu, o çığlığı hâlâ gözümün önündedir.

can havliyle elindeki ıslak bezle söndürdü kafamı ama alnım tamamen soyulmuştu, saçlarımın önleri de baya yanmıştı. tam süresini hatırlamıyorum ama uzun süre kafam sarılı gezdim, her gün pansuman yaptırmaya gittim. sonra da saçlarımı biraz kestirmiştik. birkaç aya hiçbir şeyim kalmadı. alnımda iz de yok. iyiyim çok şükür ama biraz kafada kaldı sanırsam.**

daha 6-7 aylık bebekken, koltukta yastık destekleriyle otururken koca kafamın ağır basması sonucu öne devrilmem ve koltuğun önündeki cam sehpanın sivri köşesinin alnıma girmesi. annem hala dehşetle anlatır öyle kan fışkırıyordu ki parmağımı bastırmıştım, zar zor kanama kesildi diye,lojmanda doktor komşumuz varmış allah'tan o bakmış hemen.

planlı programlı hatta bazen örgütlü şeylerdir. benimkiler öyleydi en azından. araçlı araçsız, yere düştüysem şayet, kesinlikle tesadüfen düşmedim..
büyük kazaları ise kan tutan arkadaşları düşünerek hiç anlatmayacağım..

düzeltme : biraz önce daha detaylı bir şekilde değindğim olaylar. korkutucu sahneleri yine es geçtim.

hızlı koşuyorum diye hava atıp araba geçen işlek bir yolda yaramazlık yapıyordum. bir an araba bana çok yaklaştığında bir anda frene basmasa çok kötü sonuçlara sebep olabilirdi. o günden beridir arabalardan korkuyorum.

kardeşimle paten kayarken çarpışıp birbirimizin üzerine düşmüştük, bir hafta popomda yastıkla oturmuştum :(
yine kardeşimle seksek oynarken kardeşim burnuma kafa atmıştı ve burnum kanamaya başlamıştı :(
bir keresinde de okuldan dönerken bir aracın ilerlerken önündekinin geri gelmesi sonucu bacağım iki aracın arasında sıkışıp kalmıştı :(
bi de bi de bir keresinde ben arabada cama tutunurken dedem farketmeden camı kapatmıştı ve parmaklarım sıkışmıştı :(
ama bunca şeye rağmen hiç kırığım, çıkığım, çatlağım olmadı. şaşırtıcı

7-8 yaslarindayim, bahçemize koyunlar girmeye çalışıyor, ben de bi köşeden bağırıyorum çıksınlar diye. çoban da "taş at taş kaçar onlar" dedi. yanda da köpek var, onun için de bisey yapmaz o diyo. aldim taşı fırlattım, fırlatmamla kopek başladı bana havlaya havlaya kosmaya, ben kaçayım derken laps diye yapistim mi yere, terliğin biri bi tarafa diğeri öteki tarafa. kopek hart diye geçirdi dişleri. allahtan kot pantolon vardi, sadece ona geçmiş disler. annen de sağ olsun beyaz sabunla citeledi beni bi güzel. o gün bugündür köpeklerden korkmam.

çocukken. tezgahın üstüne çıktım kavanozu almak için çabaladım aldım. geri dönüp atlarken yere bakmadım ,yerde çivili tahta dimdik duruyormus ayağıma girince farkettim.

bisikletle son sürat giderken ellerimi direksiyondan çekip ulan ne yetenekliyim diyip palmiye ağacına bodoslama girdiğim durumdur.

topun üstünde dururken top ayağimdan firladi ve kafa tasimin ustune betona çakıldım.ama kalkip ayila bayila oynamaya devam ettim.

bisikletle mısır tarlasına uçmuştum. bir keresinde de yüksekten betona düştüm ve omzum çıktı sol kolumu da kırmıştım.

prizin ortasındaki delikte çivi var neden diğer iki delikte yok diye düşünüp her iki deliğe de çivi sokmuştum sonuç olarak elimde asla geçmeyen bir yanık izi var, bir de babamın "elektrik elektronik okusaydın keşke" esprisi.

sol koluma kaynar su döküldü, dizime paslı çivi girdi, bir kerede boğulma tehlikesi geçirdim. işte bunlar hep kenafir göz.

50 in üzerinde dikiş 2 kol kırığı, 1 kulak kırığı,1 çıkık, bir bıçak yarası, yan çapraz bağ kopması, kafada bir kaç iz....
biraz uslu olsaydım belki bir kardeşim olurdu da anam tövbe etmiş benim yüzümden..