yazarların cüzdanlarında taşıdığı garip nesneler

watsons, gratis, eve vb her yerden kart
müzekart sinemakart
banka hesaplarımın kartları
akbil öğrenci kimliği
6 kahve alana 1 kahve bedava veren müdavimi olduğum kafenin kahve sayma kartı
en yakın arkadaşımın polaroid fotoğrafı
kuzenlerimin vesaikalıkları
kedimin fotoğrafı
para*

benim için garip değil ama dream catcher'ın saçını taşıyorum cüzdanımda. saçı ve hediyelerimizin yani bana hazırladığı hediyelerin notlarını.

bahar zamanı agactaki bir cicegi kopartıp fotograf koyulacak kısıma koydum. cüzdanın içi dolu değil ama umut vaad etsin diye.

bir sürü kartvizit var. kuaför restoran vırt zırt. atıyorum atıyorum çoğalıyor. doğuruyor galiba içerde..

ankesörlü telefon kartı. kaldı öyle atmaya kıyamıyorum.

toka taşıyorum. çok lazım oluyor bazen.

annemin gençlik vesikalık fotoğrafını taşıyorum. bazen çıkarıp bakıyor,bu hayatın ne kadar da acımasız olduğunun farkına varıyorum. şimdiyle kıyasladığım annemin mahzun yüzüyle gencecik, umut dolu, yirmilerindeki bu kadını karşılaştırıyorum. onun olacaklardan habersiz bir kazazede hayat kazazedesi olarak görüyor, üzülüyorum.

bizi terk eden kedimin bıyığı.

salyangoz, boncuk, tesbih, muska. evet.

hurma çekirdeği var cüzdanımda bereket getirsin diye güya.
bir de 17-18 yaşlarımdayken bir akrabamız 5 avustralya doları vermişti bana. hem hatıra kalsın hem de cüzdanında bereket parası olsun diye. o günden beri de hâlâ saklıyorum yaşım 35 oldu…

kendi vesikalığım. pasaport için götürmüştüm, sonra geri verdiler, cüzdanıma koydum öyle bir yıldır duruyor görünen yerde. her vesikalık gibi sahibine de çok benzemediğinden, cüzdanında sevdiği adamın fotoğrafını taşıyan gay gibi dolaştırıyorum öyle. hazır aklımdayken çıkarayım şunu.

hurma çekirdeği, karanfil, beyaz ,yeşil, kırmızı kurdela parçaları, telefon iğnesi(çok da garip değil bence )

hurma çekirdeği vardı. bereket getirmedi, götürdü de götürdü. hep ona bağlıyorum.bi attım, sektire sektire gitti.

bir de kuş tüyü. 2 tane gerçi.
ilki rahmetli kuşumun, diğeri önüme doğru süzülen bi kuş tüyü vardı havada yakaladım attım cebe.

madeni beş lira.
tüm aile bireylerinin vesikalık fotoğrafı.

garip değilmiş.
vazcaydım.

kredi kartıdır böyle bir cihaza tutuyorsun ve fakirleşiyorsun çok garip gerçekten.

dümdüz cüzdan ama biraz karışık fiş miş yine alakasız. ben bu sözlüğün en yakışıklı erkeğiyim diye boşuna demedim. bizim cümlelerimizin altı boş çıkmaz bana güvenin.

neden bir gül kurusu falan yok ki ya da bir uğur bir şeyleri. keşke benim de şıppidik kız cüzdanım olsaydı.

çok da garip olmayabilir belki ama hama boncuğundan yapılan kedi patisi figürü. peki neden? düzenli şekilde tabii sevdiğim ve sakladığımı da bildiğinden özellikle bana notlar, minik hediyeler veren bir kardeşim * var. bir gün kedi patisi yapmış bu boncuktan ama kullanılabilecek bir şey de değildi, anahtarlık aparatı da yoktu. ben de cüzdanım sadece iki bölmeli bir tarafa da nakitleri koyuyorum diye onun artık bozuk ve tüm parayı ayırıcı olmak gibi bir görevi var. bunu niye bu kadar anlattım? size verilen ama ne yapacağınızı bilemediğiniz hediyeleri bir şekilde kullanabileceğinizi göstermek ve buna teşvik etmek için efenim.
kendiminkini çekmeye üşendim böyle bir şey.

zamanında kötü gün parası olarak 200 usd ile 200 euro taşıyordum ha bir de uğurlu gazino fişi (kumar oynamam uzun hikaye.)

para. her zaman olmuyor olunca garipsiyorum.