yazarların en sevdiği ağaç türü

palmiyedir.çünkü palmiye naif olmasına karşın yine de çok büyür palmiyedir çünkü baktığın zaman insana tropik bir yerdeymiş hissiyatı verir
palmiyedir çünkü caddede sokaklarda deniz kıyılarında ormanlarda bile çıkar karşımıza

sakura

insan bu ağaca bakarak neylese kederlenemez.

dev sekoya.
(bkz: sequoiadendron giganteum) veya (bkz: mamut ağacı).
en yaşlı ağaçlar olmalarına rağmen gövdeleri yumuşacıktır. sarılsanız ayrılmak istemezsiniz.. ana vatanı kuzey amerikadır.

limon ağacı kokusuna aşığım

türk inanç sisteminde kutsal ağaçlar, gök tanrı’nın simgeleri arasındadır.

bu ağaçlar gökte bulunan ve tanrı’nın yaşadığına inanılan cennete kadar yükselmektedir.

ulu ağaçlar tanrı’yı sembolize eder. türk mitolojisinde tüm ağaçlar kutsal değildir. kutsal olarak kabul edilen ağaçların belli özellikleri vardır.

bir ağacın kutsal olarak görülebilmesi için mutlaka bu vasıflardan en az birine sahip olması gerekir.

bu vasıflar şunlardır:

yalnız ağaç olmalıdır.
yapraklarını ya yaz-kış dökmeyen ya da çok az döken bir ağaç olmalıdır.
etrafındaki ağaçlardan ya daha uzun, ya da daha heybetli, daha gösterişli olmalıdır.
meyvesiz olmalıdır.
etrafındaki ağaçlardan daha yaşlı olmalıdır.
geniş ve koyu gölgeli olmalıdır.
bu vasıflara göre türkler ne tek bir ağaç türünü ne de her ağaç türünü kutsal saymışlardır.

kutsal sayılan ağaçlar kayın, ardıç, çam, kavak, selvi, meşe ve söğüt ağacıdır.

söğüt ağacı. küçükken az taç yapmadık dallarından. esen rüzgarla dalları canlanır adeta. otur akşama kadar seyret. yanında dere vardır mutlaka onun sesi de eklendi mi off en güzel terapi.

gölgesinde dinlenebildiğim her ağaç.

bütün ağaçlar ama baobabın gerçek olduğunu öğrenince çok sevinmiştim.

limon ağacı. evime ufak olanlardan alıp salonun köşesine koymak istiyorum. her sabah mis gibi kokusuyla uyanmak güzel olur.

akasya ağacı çiçekleri yeter.

kızılçam ve insanı ferahlatan o kokusu...
en güzel yanı ise sürekli yeşil kalması.

çam, meşe, sandal. aromatik olan tüm bitkiler ilgimi çeker.

ıhlamur ağacı, çok güzel kokar çiçek açtığında.

erik ağacı eskiden tepesine çıkıp, erik yiyordum efsane güzel oluyordu.

portakal ağacı , çiçek açtığında güzel kokar. çam ağacı da görkemli gelir bana . bu iki ağacı severim.

çınar ağacı , çünkü sonbahar daki görüntüsü bana iliklerime kadar hissettiriyor en sevdiğim mevsimi .

çınardır. ağlayanı da vardır ulusu da... tarih kokar memleket kokar doğuşu da simgeler batışıda.

baharın gelişini bembeyaz çiçekleriyle müjdeleyen erik ağacını çok severim. odamın tam karşısında var bir tane ve benim en değerli dostum olur kendileri. camı açtığımda dallarına dokunabilmek içimi daima huzurla doldurur. bazı gecelerde pencere pervazına oturup içimi dökerim erik ağacıma az ötede, yukarıda duran baykuş da eşlik eder bize bazen. müjde ve sıcaklıtır, dosttur benim için erik ağacı tabii meyvesini de çok severim.

"kiraz ağacı"
çocukluğumda yaz, kış inmezdim kiraz ağaçlarından..

palmiye cinsi tum agaclar. doğaya kucak aciyor gibi. pozitif enerji...