yazarların en türk özelliği

yemeğin tadına bakmadan tuz atmak yemeğe ekmek banmak.

buradaki yazarların hepsinin eminim korkusuz ve merhametli olması!

ekmeğin yanında yemek yiyorum ekmeksiz asla duyduğumu hissetmiyorum. bir kadın olarak bir ekmeği rahat yiyebilirim( şükürler olsun kilo sorunum yok yoksa100 kilo olurdum bu yiyişle).

elektronik bir şey bozulduğunda vurarak tepki veriyorum ve düzeleceğine inanıyorum.

yok ki, annem amerikalı benim.

bütün tanımları okuyup ne kadar türküm testi yaptığım başlık, şu anlık baya türküm bu arada.

ne goruntum ne zevklerim ne de zaten orijinmemleketim türk. yemek kültürüm diyeceğim hayır bunda da aşırı evrenselim. sanırım argo konuşmaktan başka bir türk özelliğim yok.

1 adet dürümle 1 adet ayranı son lokma ve son yudum olarak eş zamanlı bitirebiliyorum.

daha ne kadar türk olabilirim?

istisnasız her duruma şükür. *

kendi işimi kendim görme.

ülkede adalet yok en fazla denetimli serbestlik verirler.

yok işte cevabından sonra, hiç mi yok demek

hiçbir şart ve koşulda, o sırada bir dinozor beni kovalıyor, bir köpek beni ısırıyor, bir göktaşı üzerime doğru düşüyor bile olsa ikram edilen çayı reddetmiyor, reddedemiyorum.

bi de bayrağımızı gördüğümde beklenmedik bir yerde, içim bi tuhaf oluyor. bi de. bitiremedim giriyi. ama bi de türklük hakkında konuşurken objektif olamıyorum. en büyük eleştirim şu oluyor; "ya tamam bizim de sorunlarımız var ama bıdı bıdı." kıyamıyorum. çok seviyorum. türk olmasaydım bile bu garip milleti, mizahını, çabasını, kendine olan güvenini, direncini, insanlığı algılayış biçimini, şefkatini incelerdim. yine dikkatimi çekerdi. şükürler olsun ki bir hans değilim.

iyi ki varız. biz dünyaya öyle kolay olmayacağını kanıtlayabilen milletlerdeniz. hep yeniden başlayabilen, içinden kahramanlar çıkartan, dürüst, çalışkan, sevecen. müthiş. müthiş. kutsal topraklar buralar. eğer öyle olmasaydı bir mustafa kemal'in olmazdı. silinip giderdin. tarih müsaade etmedi. ya da allah. bilemiyorum.

odamın balkonunu odama ilave ettirdim, pişmanım.

her cümlemin sonuna dua eklemem.
birinin işine yarar inşallah.

evin içinde atletle gezip, ekmek yemeden doyamıyorum.

arada, çalışmayan telefonuma vurmak. hayır yani vurmalı çalgı aleti mi o ? bazen işe yarıyor ama.

herşeyin bir kolayının olduğu fikri aklımdan çıkmıyor. atomu parçalamak bile bence çok basit ama imkanım yok. yasak düzen kural yoktur, dar çevre az yalakalık vardır. *

göbeğimi tepsi veya sehpa olarak kullanıyorum.

(bkz: legal sınırlar içinde eğlenebilen yazarlar)dan olmak.

anne terliğini tatmışlardır.